Ongelofelijk!!!

Steeds als ik denk dat het niet gekker kan met mijn moeder, gebeurd het!

Ik heb al van kleins af aan niet zo'n hele goede band met mijn moeder. We hebben wel contact hoor, en ze komt hier ook gewoon over de vloer, maar mijn moeder is nogal labiel, en na de scheiding met mijn vader, zijn er nogal wat dingen voorgevallen, waarin ze steeds weer voor zichzelf koos, ipv haar dochters.

Nu komt ze me ff doodleuk vertellen dat de 2 weken naar italie op vakantie gaat, met een voor mij onbekende vent, en jullie raden het al...... van 20 dec tot 4 jan! Ik ben 22 dec uitgerekend!!!!

Ik kon gewoon niets zeggen! Met stomheid geslagen! Heb alleen gezegd: Tja als jij dat wil, moet je dat doen! Dan zie je je kleindochter dus pas als ze 2 weken oud is!

Wat vinden jullie hier nou van? Stel ik me aan? Normale moeders halen zoiets toch niet in hun hoofd ofwel? Mijn zusje en man zijn laaiend! Maar ik kan alleen maar denken.... tja, als zei het zo wil, moet ze dat maar doen!

Pppff wat een verhaal als ik het zo terug lees!
 
Ik zou ook woedend worden! Kan me heel goed voorstellen dat je je hier enorm kwaad over maakt.
Het is en blijft toch je moeder en goede band of niet..je wilt haar toch in de buurt hebben.

Maar hoe moeilijk het ook is, probeer je er niet te druk over te maken. Is niet goed voor jou en de beeb!

x
 
Jeetje zit met mijn oren te klapperen. Mijn vader zegt wel eens uit een geintje dat hij maar een vakantie gaat boeken begin dec (ben 4 dec uitgerekend) nou dan moet je mijn moeder horen, en als je maar niet denkt dat ik dan meega! Kan me voorstellen dat het niet leuk is als ze gaat maar ja net wat je zegt als ze dat wil dan moet ze dat doen. Kun je je wel kwaad om maken maar daar heb je denk ik alleen je eigen mee en je beebje. Maar het is natuurlijk verre van leuk om het maar even zacht uit te drukken. Hopelijk veranderd ze nog van gedachten. Sterkte!
 
Lieve Liff,

Ik ken je situatie zoiets hebben mijn ouders ook gedaan met mijn eerste zwangerschap.
Maak je er niet druk over.
Jouw gezin staat op 1 en dat is het belangrijkste denk nu vooral aan jezelf en de baby in je buik.
Laat ze hun gang gaan ook als ik lees dat ze wel vaker zulke capperiolen heeft.
Los laten dat is het belangrijkste niet dat je geen contact meer hebt maar het moet je niet meer raken.
Ik weet hoe moeilijk het is maar proberen.
XXX Chan
 
Hoi Liff.

Jeetje wat een verhaal zeg. Ik zou zelf ook erg boos zijn, maar ook gewoon verbaasd, hoe kan ze nou zoiets bedenken?
Ik vind echt niet dat je je aansteld.
Knap van je dat je denkt als zij het zo wil moet ze het maar doen.
Veel sterkte,

Liefs Danielle

 
jeetje wat vervelend zeg, maar idd maak je maar niet te druk, dat is niet goed voor jou en de baby.

maar ik zou echt heel erg boos zijn zeg!
een kleinkind is toch wel heel bijzonder.

succes

gr dion
 
Lieve meiden,

Bedankt voor jullie lieve reacties. Ik ben nog steeds te verbaasd om boos te zijn. Mijn man en zusje zijn wel echt laaiend! Dit is idd niet de eerste keer dat er zoiets gebeurd, dus ik laat het maar gaan. Ik hoor het wel als ze weer terug is, en ze een kijkje wil komen nemen. Dan hebben wij natuurlijk de eerste paar dagen geen tijd! dat mag duidelijk zijn he! ;-p Gelukkig heb ik een hele lieve schoonmoeder! En een lieve papa en stiefmoeder!

Liefs
 
Kan me heel goed voorstellen dat je nu alleen nog verbaasd bent....maar de boosheid zal vast ook gaan komen!
Ik kan het me niet voorstellen hoe je moeder dat kan doen....
Mijn moeder is 11 jaar geleden overleden en heeft dus nooit de kans gehad om in de buurt te zijn als haar kleinkinderen werden geboren en dit keer weer niet...
Vooral de eerste keer viel me dat erg zwaar!!
Mijn dochter lijkt ook erg op mijn moeder, wat het anderzijds ook heel speciaal maakt.

Wat anderen ook schrijven...probeer het los te laten in die zin dat het je niet bezig houdt ( makkelijk gezegd natuurlijk!) en geniet van je zwangerschap en van alle lieve mensen die er wel voor je zijn!
Sterkte!

Groetjes Brigitte

 
Terug
Bovenaan