Ongelukkig na miskraam

[f_SuYwfXeJrAtk74w]

Hallo dames.

Ik ben net nieuw hier omdat ik zelfs van mij af moet schrijven. (Sorry alvast voor het lange verhaal)

In juni dit jaar ben ik gelukkig getrouwd met mijn man omdat we ook graag kinderen willen.

Sinds we serieus aan het proberen zijn om zwanger te raken heb ik het idee dat mijn lichaam mij in de steek laat..
Zo werd ik niet ongesteld, kreeg ik allemaal zwangerschapssymtomen en de testen uitgesproken negatief. En wat denken jullie? Week erna precies op mijn man zijn verjaardag word ik ongesteld.. (zijn grootste verjaardagscadeau zou ook zijn, te horen dat hij vader werd) Helaas viel dat in duigen.

Nu een maand later zijn de namen dat we het weer hebben. En tot ons grote geluk werd ik weer niet ongesteld omdat ik zwanger was!
De symptomen waren heviger en ik voelde me zo ontzettend gelukkig.
Toen ik bijna 5 weken zwanger was vertelden we het ook alleen de ouders en broers. (Op kerstavond en eerste kerstdag) wat was iedereen blij en de gebeden waren verhoord.
Ons geluk kon niet meer op!!

Tot afgelopen tweede kerstdag… ik word s'morgens vroeg wakker om zelfs naar de wc te gaan en tot mijn grote schrik zie ik allemaal bloed in mijn inlegkruisje, inclusief stolsels.. mijn nachtmerrie nachtmerrie kwam uit.. (het is ook bevestigd door de verloskundige)

Daar ging m'n geluk wat heeft plaats gemaakt voor ongeluk, verdriet, boosheid en dat nog wel met Kerst! Ik voel me zo in de maling genomen door mijn eigen lichaam..

Iemand hier ook ervaring mee?

 

[Essil]

Het is natuurlijk prachtig als het een en ander juist samenvalt met een feestdag of een verjaardag. Maar het is ook nogal geromantiseerd. Sommigen doen er een jaar over om op natuurlijke wijze zwanger te raken. Sommigen hebben eerst 6 miskramen.

Hoe harder je het wilt, hoe harder je ook symptomen gaat voelen. Wat meer spanning in de borsten enzo. Dat hebben we bijna allemaal wel een keer gehad, die valse hoop, en dan dan toch weer ongesteld. Een paar dagen later dan verwacht. Je bent hier niet alleen in.

 

[2Boysmama]

Misschien verwacht je iets teveel van het proces zwanger worden. Voor iemand die net is begonnen, ben je er in je hoofd wel heel erg mee bezig. Dat kan je cyclus negatief beïnvloeden. Natuurlijk was het prachtig geweest als je een positieve test in handen had op de verjaardag van je man maar nu dat niet zo was, moet je er niet een te groot drama van maken.

Helaas heb je nu een biochemische zwangerschap en dat is erg verdrietig maar probeer het ook positief te zien: zwanger worden lukt! Gun je lichaam (en je hoofd) wat rust en wacht op je menstruatie. Daarna weer fris en fruitig verder, dit keer met iets minder drama. Bedenk dat de meeste stellen met een jaar echt wel zwanger zijn en zo niet, dan kan je altijd nog besluiten medische hulp te gaan zoeken.

Ik neem trouwens aan dat je vanwege de liefde met je man bent getrouwd en niet omdat je kinderen wilt. Die zin komt mij wat vreemd over (en is om eerlijk te zijn niet echt relevant voor de beantwoording van je vraag).