Ongemakken

A

ANONYMOUS_USERNAME

Even klagen, ken mezelf en mijn lijf niet echt meer terug :-(

- Moe; hoef maar gedoucht te hebben en ben kapot. Fijn als je bedenkt dat je dan 32 uur per week moet werken (ik werk als pb'er, ambulant, in de psychiatrie).
- Misselijk; tot vorige week alleen misselijk. Sinds deze week is het overgeven er ook bij gekomen. En nee, niet in de ochtend, maar fijn in de avond zodat ik niet goed in slaap kan vallen.
- Plassen; vooral 's nachts heel vervelend, want daarna lig ik gerust weer een uur wakker.
- Licht in mijn hoofd en daardoor moeite met autorijden.
- Wisselende eetlust en vooral niet kunnen inschatten of mijn knorrende maag ook de waarheid spreekt.
- Geuren; bahhh! Alles ruikt sterker en kan o.a. mijn eigen urine niet verdragen. Handig als je mee doet aan MvM ;-)
- Emoties; huilen bij de meest normale dingen (en dan vooral bij tv programma's).

Buiten de vervelende kwaaltjes ben ik nog steeds heel erg blij dat we zwanger mogen zijn!! :)
 
Daarnaast zijn er nog andere kwaaltjes (zoals gevoelige, soms pijnlijke, borsten), maar die laat ik even achterwegen, die zijn niet zo storend of op de voorgrond aanwezig.
 
Ik ben ook zo doodmoe de hele dag door echt niet normaal, en dan heb ik hier nog een kleine van 5,5 maand die ook nog redelijk wat aandacht vraagt en nodig heeft dus ben soms echt uit mijn hum en dan vraag ik mijn partner of hij wat kan bijspringen (als hij niet aan het werk is) want soms trek ik het echt niet en moet ik echt even liggen...

Werk 28 uur als verzorgende op een groep met demente mensen. Gelukkig wel collega's waar ik op terug kan vallen maar wou het op mijn werk nog niet vertellen dat ik zwanger ben gezien ik een tijdelijk contract heb die loopt tot maart. En ik al van geluk mag spreken dat ze in mijn vorige zwangerschap mijn contract verlengd hebben!!!
 
dat is het fijne hier mag je lekker klagen!!!

ik ben ook erg beroerd gelukkig niet overgeven, en erg licht in mijn hoofd. Dat is iets wat ik niet ken van de eerste zwangerschap.Ga maandag maar even naar de dokter want zo is het niet te doen misschien heeft hij tips ofzo..

maar wel heel vervelend dat je jezelf niet herkend.

Ik kwam er in de eerste zwangerschap achter dat zwanger zijn helemaal niet zo leuk is met alle veranderingen van je lichaam, geest, kwaaltjes etc. Alleen niemand die dat verteld. Ook zitten er wel leuke dingen aan hoor je hoeft je buik niet meer in te houden en hij mag gezien worden hahahahaha

Ik werk ook in de zorg (ouderenzorg) op een verzorgingshuis afdeling. daar sta je overdag met zijn tweeën op 2 afdelingen en in de avond alleen en op dit moment durf ik de avond niet aan omdat ik mij zo naar voel in mijn hoofd.

Marloes ik hoop voor je dat je contract word verlengt zal voor je duimen!!!!








 
Heel lastig en heel herkenbaar! Wat zijn er een hoop aug mama's die werkzaam zijn in de zorg, want ook ik werk in de zorg en ook met dementerende ouderen.
Op dit moment zit ik in de nachtdienst 1 gehad en nog 1 te gaan, maar wat zwaar om 2uur ben ik al helemaal gesloopt en moet ik buiten gaan staan om wakker te blijven..
Dinsdag de echo en dan kan ik tegen mijn baas zeggen dat ik voorlopig geen nachten meer hoef te draaien ivm mijn zwangerschap, wat een heerlijk idee is dit zeg..
Maar alle menselijke geuren( ook ik heb al moeite met die van mijzelf en ook ik doe mee met mvm) Maakt het werken er echt niet makkelijker op. Eerst de een op de po en ik vervolgens boven de wc, ach ja.. Claudia ik geef je gelijk, dit hadden ze niet verteld, maar ja.. Het zijn dan ook maar weer goede tekenen denk ik zo.. Lastig is het wel.
@Marloes ook ik hoop voor jou dat je verlenging krijgt van je contract.
@Jdw, die emoties, tja die zijn hier ook flink aanwezig, heb net free willy gekeken, bleef maar snikken en zegt mijn man: Liefje wat ben je toch schattig, nou ik vind er niets schattigs aan, is gewoonweg vervelend. Ik hoop voor jou dat je hormonen het ergste loopje met je gehad hebben en dat je na de 13 weken in een wat rustigere periode terecht komt.
 
Het ergste vind ik momenteel de zorgen en de angst. Die onzekerheid is bijna ondragelijk. Ik wil zo graag genieten maar ben bang dat de klap dan te groot is als ze de 28e zeggen dat het hartje al een paar weken niet meer klopt net als bij de laatste miskraam...
 
* hier ook nog een die in de zorg werkt, flexpool dus werk op alle afdelingen...*

gelukkig deze zwangerschap op vermoeidheid na, geen kwaaltjes!maar dat maakt me wel onzeker of het niet mis gaat/is....
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan