Ongepland zwanger van de 2e!

<p>Hallo mommy's,</p><p>Nou ja de titel zegt het natuurlijk al, ik ben ongepland zwanger van 2e. En ik zou graag gewoon even mijn hart luchten.</p><p>Mijn dochtertje zal net 2 jaar zijn als de baby geboren word.</p><p>Mijn gevoelens slingeren alle kanten op.. Ik hoop dat jullie graag positieve woorden mij wat rustiger kunnen maken.</p><p>Ik zal even uitleggen waar de onrust voor mij vandaan komt.</p><p>Voor ik zwanger werd van mijn dochtertje heb ik een miskraam gehad. Afgelopen mei (was ook ingepland) was ik zwanger en dat voelde als een cadeautje. Helaas werd dit cadeautje ons weer afgepakt.. ook dit werd een miskraam... hier heb ik heel veel moeite mee gehad en voor mij was het nu ook goed zo. Ik wilde er geen kinderen meer bij,.Dit kon ik namelijk niet nog een keer aan. Ons gezin zou bestaan uit 1 kindje, het was goed zo !</p><p>Nu ben ik dus toch weer zwanger geworden... en ik snap het zelf ook niet helemaal maar ik heb echt moeite met de omschakeling... Ik was er immers over uit dat ons gezin compleet was.</p><p>Juist na de miskraam van de vorige keer zou je denken dat ik een gat in de lucht zou springen.. maar dit is niet zo.</p><p> </p>
 
Hoi jls,
Als ik je bericht zo lees dan denk ik dat het tweede kindje heel welkom is maar dat je bang bent dat het misschien weer mis gaat.
Misschien dat je de verloskundige kan vragen om extra controle gezien je verleden?
Ik denk dat je het ook zo kan zien dat dit kindje blijkbaar graag geboren wilt worden. Volgens mij heb je genoeg liefde te geven maar ben je vooral op zoek naar wat vertrouwen in de zwangerschap. 
Ik zal voor jullie duimen dat alles goed gaat!
Liefs een hopelijk mommy tot be
 
Vlindertje,
Bedankt voor je lieve woorden! Jou berichtje was heel fijn om te lezen en heeft me aan het denken gezet. Misschien voelt het idd zo omdat ik het vertrouwen in mijn lichaam verloren ben...
Ik heb getwijfeld om de verloskundige te bellen maar ik heb volgende week woensdag een al een afspraak staan, en vind zelf dat ik het nog maar een week vol moet houden haha.
Ik lees in je laatste zin hopelijk een mommy to be, kan ik daaruit opmaken dat je probeert zwanger te raken?
Liefs jls 
 
 
Ik herken je verhaal wel hoor!
Miskramen gaan je echt niet in de koude kleren zitten en na de geboorte van ons zoontje heb ik ook gezegd dat ik nooooit meer wil zwanger worden... omdat ik dat echt niet aan kan als het nog een x mis gaat.
Tot ik opeens zomaar weer zwanger was. (Nu al 41 weken en ben er helemaal klaar mee) Totaal niet verwacht en gepland. Ik kon en durfde er niet in te geloven en blij mee te zijn. Ik heb vrij snel de verloskundige gebeld en mijn verhaal gedaan. Ze weten wat ik heb meegemaakt en ik mocht in de eerste weken iedere 2 weken een echo komen maken en als ik me te druk ging maken in mijn hoofd mocht ik gewoon bellen en langs komen. Echt heel fijn!
Als ik je verhaal zo lees is jullie kindje echt wel welkom maat moet je indd opnieuw vertrouwen krijgen dat het nu hopelijk wel "gewoon" goed gaat?
Liefs
 
 
 
Ik lees vooral zorgen en angst in je tekst. Ik kan me heel goed voorstellen dat het nu hartstikke spannend en eng is en je absoluut niet nogmaals een miskraam door wil maken.
Probeer positief te blijven en uit je zorgen ook bij je verloskundige. Een redelijke verloskundige weet om te gaan met zulke situaties en staat open voor extra controles.
Hoe leuk zou het zijn voor je dochtertje om er een broertje of zusje bij te krijgen. Ik snap dat je jezelf geen 'valse hoop' wilt geven, omdat je bang bent dat het weer mis gaat. Maar door positief te denken kun je misschien de omschakeling maken dat je gezin er waarschijnlijk toch anders uit gaat zien in plaats van het vertrouwde beeld waar jij je bij neergelegd had.
Succes 
 
Terug
Bovenaan