Ongerust bij autorijden

Hey allemaal,

Ik weet nog goed in 2004 bij mijn eerste zwangerschap dat ik niet op mijn gemak ging auto rijden.
Nu met mijn 2e zwangerschap en deze weersomstandigheden heb ik dat gevoel zeker zo erg.
Het gevoel: Wat als er iets gebeurd? Als ik alleen in de auto zit en ik krijg een ongeluk? Hulpdiensten zien misschien (nog) niet aan mij dat ik zwanger ben!
Kennen meer mensen dit gevoel?

Inmiddels weet ik uit ervaring dat je als zwangere (beginnend, halverwege of hoogzwanger) heb je toch bepaalde voorrechten hebt. Bijvoorbeeld met dit weer met autopech staan. Meldt bij de ANWB dat je zwanger bent, dan krijg je indien mogelijk voorrang.
Goed zwanger (met een buikje) naar het toilet moeten, heb ik al verschillende keren meegemaakt dat ik voor mocht.
Maar dan is het goed zichtbaar of kun je er makkelijk en direct over praten.

Ik hoor het graag van jullie!
 
Hi Winny,

Nee, hier heb ik echt geen last van of van gehad.

Wel vind ik het vervelend nu ik tegen het einde ben om verder alleen te rijden. Niet om wat er kan gebeuren, maar meer het gevoel. Wat als ik zelf moe ben en me niet lekker voel, dan moet ik het hele tijd nog terug.

Je moet er gewoon niet teveel over nadenken.

Sterkte, groetjes "zwanger van nummer 2"
 
hi,

Nee nooit gehad. Vond het juist heerlijk dat ik niet aan huis gekluisterd was vanwege alle ongemakken. Heb tot de laatste minuut heerlijk rondgereden, uiteraard geen hele afstanden meer, maar toch!!
 
Hoi,
Ik heb er eerlijk gezegd geen problemen mee om auto te rijden nu, rijd ook gewoon naar mn ouders op en neer 1.15uur.
Als je je zorgen maakt dat je iets krijgt toegediend na een ongeluk ofzo (wat hopelijk nooit gebeurd) kun je altijd ff een briefje aan een touwtje hangen waarop je zet dat je zwanger bent, of je plakt een briefje op het dashbord of zoiets, dan ben je die zorg al kwijt!
Groetjes
 
Ook hier nooit last van gehad. Wel in het ziekenhuis gelegen en echt ze zien snel genoeg dat je zwanger bent. gelukkig wordt ook het ICE (in case of emegency) nummer in je mobiel snel gebeld.
En het blijft gewoon hun motto: eerst de moeder dan het kind, zeker als je nog geen 26 weken bent.
En hoevaak kom je terecht in een ongeluk???
Niet te druk maken zal ik zeggen.
 
Hoi, ik herken het gevoel wel. Maar het is vooral een gevoel en ik probeer me daar gewoon overheen te zetten. En maak idd dankbaar gebruik van de sympathie die iedereen toch heeft voor een zwangere vrouw ... maar goed ben inmiddels ook bijna 31 weken ...
 
Terug
Bovenaan