Ongerust!

Ben nu bijna 38 week zwanger en ben de laatste weken zo bang dat ons kindje overlijdt tijdens de bevalling. Hier is verder geen reden toe, alles gaat prima met ons beiden.
Heb wel het gevoel dat de kleine nu kerngezond is, maar ben meer bang voor complicaties bij de bevalling (kindje stikt door navelstreng om nek, hartslag stopt tijdens de weeen en andere enge dingen die ik wel 'ns lees).
Het sterftecijfer tijdens de bevalling is nog steeds geen 0%. Maak me zo'n zorgen dat ik precies die ene zal zijn bij wie het mis gaat.
Waar die angst vandaan komt weet ik niet. Sorry voor dit gezellige verhaal, maar ben ik nou de enige paniekvogel?
Liefs, Femke
 
Hallo Femke,

Dat is niet zo raar dat je dat denkt,
ik heb zelf ook, het kindje is voor de
rest gezond, maar stel dat er iets verkeerd gaat bij de bevalling,
ik probeer er niet aan de denken, maar
toch.

Ik zou gewoon voor de rest niet zo aan de bevalling denken totdat zover is, doe ik zelf... het is wel moeijlijk.

wens je sterkte

Hatice
 
praat hier eens met je gyn of verloskundige over, zij kunnen deze angst verminderen of wegnemen door erover te praten. Ik had dit ook heel erg bij mijn laatste zwangerschap maar de verloskundige heeft toen met me gesproken en me helemaal gerustgesteeld. Dit hoort bij de zwangerschap je ongerust maken maar het kan omslaan in panisch denkenen dat kan dan uiteindelijk de bevalling belemmeren, en daar heb jeuiteidelijk alleen maar je zelf mee. en die sterfte ccijfers daar moet je niet naar kijken dat zegd niets over jou maar over heeeeeel nl.
succes
 
Lieve Femke,

Ik denk dat in de laatste weken voor een bevalling bij de meeste vrouwen doemscenario's door het hoofd spoken.

Zodra een VK of Gyn merkt dat de conditie van je kindje achteruit gaat grijpen ze echt wel in hoor.

Maak je niet te druk. Succes met de laatste loodjes.

Sylvie
 
natuurlijk maak ik me ook wel zorgen..altijd vervelend en als de datum dichter in de buurt komt hebben we denk ik allemaal last van rampscenario's in ons hoofd...Het enige wat zowiezo helpt is om zo min mogelijk enge verhalen te lezen over mensen bij wie het niet goed ging... Sterkte!!! Stephanie (28+3)
 
Hi Allemaal,

ligt gewoon aan de hormonen, ik werd ook elke keer huilend wakker en wist zeker dat het mis zou gaan bij mijn eerste. Ik denk dat elke vrouw dat heeft. Natuurlijk kan het wel eens misgaan, maar die kans is ongeveer net zo groot als de hoofdprijs winnen in de staatsloterij, vrij klein dus!

Mocht het rot gevoel nou echt net overgaan, bespreek dan met de vlk of je in het ziekenhuis kan bevallen: geeft iets meer zekerheid dat met een noodgeval meteen ingegrepen kan worden: de hartslag van de baby wordt nl. tijdens de bevalling constant gemeten dmv een soort draadje op zijn hoofd: jij kunt dat zien op de monitor en dat geeft je wat gevoel van controle.

Veel succes ermee!

Grtz A.
 
Terug
Bovenaan