Hoihoi,
Ik ben zooooo verschrikkelijk ongerust. Zaterdag had ik een positieve test! Was zo blij! Maar helaas van korte duur. Gister had ik lichtbruine afscheiding en vanochtend ook nog een beetje. Het is allemaal niet veel, maar genoeg om me vreselijke zorgen te maken. Zo begon de vorige miskraam ook. Dat was met 11 weken (het vruchtje was met 8 weken al gestopt). Ik ben nu nog maar 4 weken en 3 dagen, dus nog heel kort. Daarom kan er ook niks gedaan worden. Op een echo is nog bijna niks te zien, dus ook niet geruststellend. Het enige wat ik kan doen is afwachten!! Bahbahbah. Altijd maar weer dat afwachten. Ik wil weer niet net als de vorige keer 4,5 week met een vruchtje lopen wat niet leeft, als het dan weer niet goed is, wil ik dat ze gelijk actie ondernemen, maar helaas werkt dat niet. Ik moet afwachten. Ik heb de verloskundige gebeld. Ze zei dat het absoluut geen kwaad kan en dat het heel vaak voorkomt blablabla. Ze zei dat het ook kan dat mijn lichaam nog aan het uitzoeken is wat er allemaal gebeurt en dat het nu de normale tijd is geworden om ongesteld te worden en dat ik daardoor wat bloed kan verliezen. Klinkt aannemelijk. Maar als je eenmaal een miskraam hebt gehad, dan weet je gewoon te veel. Ik moet proberen positief te blijven, maar dat is zo moeilijk nu. Ik weet dat jullie me ook niet echt op kunnen beuren, omdat jullie ook heel goed weten hoe een miskraam begint, maar weten jullie toevallig geen verhalen van mensen bij wie het echt niks betekende????
Liefs Cath
Ik ben zooooo verschrikkelijk ongerust. Zaterdag had ik een positieve test! Was zo blij! Maar helaas van korte duur. Gister had ik lichtbruine afscheiding en vanochtend ook nog een beetje. Het is allemaal niet veel, maar genoeg om me vreselijke zorgen te maken. Zo begon de vorige miskraam ook. Dat was met 11 weken (het vruchtje was met 8 weken al gestopt). Ik ben nu nog maar 4 weken en 3 dagen, dus nog heel kort. Daarom kan er ook niks gedaan worden. Op een echo is nog bijna niks te zien, dus ook niet geruststellend. Het enige wat ik kan doen is afwachten!! Bahbahbah. Altijd maar weer dat afwachten. Ik wil weer niet net als de vorige keer 4,5 week met een vruchtje lopen wat niet leeft, als het dan weer niet goed is, wil ik dat ze gelijk actie ondernemen, maar helaas werkt dat niet. Ik moet afwachten. Ik heb de verloskundige gebeld. Ze zei dat het absoluut geen kwaad kan en dat het heel vaak voorkomt blablabla. Ze zei dat het ook kan dat mijn lichaam nog aan het uitzoeken is wat er allemaal gebeurt en dat het nu de normale tijd is geworden om ongesteld te worden en dat ik daardoor wat bloed kan verliezen. Klinkt aannemelijk. Maar als je eenmaal een miskraam hebt gehad, dan weet je gewoon te veel. Ik moet proberen positief te blijven, maar dat is zo moeilijk nu. Ik weet dat jullie me ook niet echt op kunnen beuren, omdat jullie ook heel goed weten hoe een miskraam begint, maar weten jullie toevallig geen verhalen van mensen bij wie het echt niks betekende????
Liefs Cath