<p>Hoi dames,</p><p>De titel verklapt denk ik mijn probleem al, ik zal proberen het verhaal kort te houden. </p><p>Vijf jaar geleden besloten mijn man en ik een hond in huis te nemen. Een jarenlange wens van manlief en naast de ruimte had ik de tijd ervoor omdat ik vanuit huis werk. Inmiddels ben ik 33 weken zwanger en is het gedrag van de hond drastisch omgeslagen. Van een lieve teddybeer van 30 kilo die geen kwaad in de zin had, is de hond veranderd in een enorm waakse draak die niet te corrigeren is. Hij laat me geen moment met rust en gromt / blaft naar alles wat hij ziet, hoort of denkt te horen. Op straat valt hij uit naar mensen die langs lopen of zelfs aan de andere kant van de straat zijn. Het gedrag is zo extreem dat al weken lang het huilen me nader staat dan het lachen. (Dit is namelijk nog maar een klein deel van het ongewenste gedrag ...).</p><p>Hij logeert regelmatig bij mijn ouders zodat ik even rust heb, maar wanneer meneer terug is begint het liedje van vooraf aan. De dierenarts heeft ons doorverwezen naar een gedragstherapeut, maar helaas heeft niet nog niet mogen helpen ondanks dat we echt met alle oefeningen aan de slag zijn gegaan. </p><p>Ik zit er flink doorheen en zie het eigenlijk niet meer zitten, wat als dit gedrag blijft of erger wordt als de baby er is? Voor nu ben ik op. </p><p>Jullie adviezen zijn van harte welkom. </p>