<p style="text-align: left;">Ik doe graag boodschappen in ons dorp met mijn zoontjes. Zij vinden het gezellig en het moet toch gebeuren. Maar het valt me de laatste tijd op dat vooral de jongste (15 maand) veel aandacht krijgt van oudere mensen. Hij ziet best schattig uit met z'n grote ogen en ronde hoofdje en dat zeggen ze dan ook; "ach wat een schattig ventje/ och wat een lieverd". Goedbedoeld allemaal. Maar volslagen vreemden gaan ook ongevraagd aan hem zitten, een aai over z'n hoofd, een handje etc. Eerlijk gezegd vind ik dit helemaal niet zo schattig en leuk. Tot nog toe heb ik er niks van gezegd, k ben niet heel extravert van mezelf. maar ik merk dat hij het niet altijd zo leuk vind. Toen ik vandaag in de supermarkt was en de 4e dame op leeftijd pontificaal voor m'n karretje bleef staan terwijl ik gewoon naar huis wilde was ik er wel echt klaar mee. Herkennen meer mensen dit, wat doen jullie? Laten gaan of wel wat van zeggen? </p>
Ongewenste aandacht van vreemden
- Onderwerp starter Gerdien Benschop
- Startdatum
Ik heb nog niet ervaren dat mensen ook daadwerkelijk aan mijn kind zitten, maar kan me voorstellen dat het lastig is er wat van te zeggen. Zou ik ook niet zomaar kunnen denk.
Ik zal het waarschijnlijk meer indirect zeggen, dus tegen je kind: nou ja, zit die meneer/mevrouw nou zo je haar in de war te brengen. Dat is ook niet leuk
Ik zal het waarschijnlijk meer indirect zeggen, dus tegen je kind: nou ja, zit die meneer/mevrouw nou zo je haar in de war te brengen. Dat is ook niet leuk
Hey,
Herkenbaar. Mijn zoontje is 2,5. Witblond en bijna zwarte oogjes. Lieve snoet en dan weet je hoe laat t is.
Hij vindt het zekf niet fijn, dat merk ik aan hem. Ik heb hem sinds kort geleerd dat hij dat mag zeggen. Ofja ik vraag hem dan. "Wat kijk je boos, vind je het niet leuk dat deze dame aan je haar zit?" Meestal knikt ie dan.
Is makkelijker dan wanneer je het zelf moet zeggen. Ik erger mij er soms ook rot op. Een enkele keer zelf wat van gezegd, maar dat werd niet in dank afgenomen. Sinds ik het zo doe lijken de meeste het te accepteren.
Succes!
Herkenbaar. Mijn zoontje is 2,5. Witblond en bijna zwarte oogjes. Lieve snoet en dan weet je hoe laat t is.
Hij vindt het zekf niet fijn, dat merk ik aan hem. Ik heb hem sinds kort geleerd dat hij dat mag zeggen. Ofja ik vraag hem dan. "Wat kijk je boos, vind je het niet leuk dat deze dame aan je haar zit?" Meestal knikt ie dan.
Is makkelijker dan wanneer je het zelf moet zeggen. Ik erger mij er soms ook rot op. Een enkele keer zelf wat van gezegd, maar dat werd niet in dank afgenomen. Sinds ik het zo doe lijken de meeste het te accepteren.
Succes!
Ik heb het een keer meegemaakt met een oudere dame die niet helemaal helder meer was. Die pakte uit enthousiasme de handjes van mijn dochter vast en begon tegen haar te kirren. Ik vond het wel lief, maar ook heel ongemakkelijk. Mijn dochter vond het duidelijk ook vreemd. Maar de begeleidster die erbij was zei direct al dingen als "ja, maar kom maar mee oke?"
De vrouw reageerde met hoe schattig ze mijn dochter vond. Of ze een kusje mocht geven. Ohnee, dat liever niet he? Dus ik zei gewoon, nee doe maar geen kusje, laat die maar aan ons over. Gewoon vriendelijk hoor. En lachend liep ze weer verder.
In mijn ervaring is aanspreken en tegelijk in hun waarde laten dus wel mogelijk.
De vrouw reageerde met hoe schattig ze mijn dochter vond. Of ze een kusje mocht geven. Ohnee, dat liever niet he? Dus ik zei gewoon, nee doe maar geen kusje, laat die maar aan ons over. Gewoon vriendelijk hoor. En lachend liep ze weer verder.
In mijn ervaring is aanspreken en tegelijk in hun waarde laten dus wel mogelijk.
Gewoon wat van zeggen hoor. Vriendelijk of niet dat moet je zelf weten. Waarom is het zo gek er wat van te zeggen of het nou lief bedoelt is of niet? Je gaat toch ook niet zomaar een andere volwassene aaien bij wijze van spreke?! Het is jouw kind in jouw kinderwagen etc etc. Ik vind het wat brutaal. Had het laatst ook weer in het winkelcentrum toen mijn dochter een driftbui had