He Niempie,
Rot he, belachelijk, heeft ons lijf het nu nog altijd niet door????? Als we nu eens gewoon zwanger worden, dan hebben we al 1 zorg minder (tot de volgende...)...
Een oudere vriendin van mij ging laatst met me mee op café. Zij is nu 40, ik 30. Zij kreeg haar eerste kind toen ze 30 was, haar tweede (pas) 3 jaar geleden. Voor het eerste hebben ze heel lang geprobeerd, met in vitro, alles erop en eraan, drie pogingen en toen hebben ze het opgegeven... en na 8 jaar werd hun eerste dochter spontaan verwekt...
Zij zei: 'Je moet dat allemaal gewoon ondergaan, relativeren, jezelf er gewoon doorhalen, aanvaarden dat je misschien geen kinderen kan krijgen,...'
Dit allemaal omdat wij (mijn vriend en ik) naar ronde 12 gaan en ze mij wat wou opkrikken...
Een tip die ze me ook gaf: maak een lijstje met de voordelen van 'geen kinderen kunnen krijgen'... Dat klonk wat raar, maar ik ben er wel mee begonnen... het zijn niet echt de voordelen maar eerder de dingen die we zouden kunnen blijven doen zonder kinderen: met de moto op reis gaan (wat we elk jaar doen en enorm fijn is), veel culturele avonden doen (zo'n 50 keer op een jaar, gemiddeld), op reis gaan buiten de schoolvakanties (naar Nieuw Zeeland), een kleine auto houden, ons huis niet moeten verbouwen voor kinderkamers, lang uitslapen, geen kinderopvang moeten zoeken... ik heb er nog niet zoveel, maar het helpt wel een beetje...
Niet dat ik niet graag kinderen zou hebben hoor, maar het was eens een andere invalshoek, zij probeerden al 8 jaar voor de eerste zwanger te worden... en moet je er wel een manier voor vinden om ermee om te gaan...
Maar, wie weet wat brengt de volgende maand???
Liefs,
Erika
