Op 10 april is ons prachtige mannetje Demy geboren. Het was de bedoeling om een gewoon thuis te bevallen. Althans dat wilde ik graag. Ik had geen zin om naar het ziekenhuis te gaan. Het leek me echt verschrikkelijk. Zaterdag ochtend begonnen om kwart over 7 de weeen. Eerst had ik dit nog niet zo door, dus na even een telefoontje te hebben gepleegt naar mijn moeder en vriendin bleek het toch echt wel te zijn begonnen. Pff wat was dat allemaal spannend. Over een paar uur zou ik moeder zijn. Alles ging heel goed. de weeen kwamen goed om de 10 minuten en om 3 uur 's middags had ik al 4 cm ontsluiting. Nou dat ging redelijk goed. Snel een rekensom gemaakt. cm per uur nou dan zou ons mannetje toch wel rond 9 10 uur worden geboren. Om 6 uur had ik al 6 cm ontsluiting. De weeen kwamen nu ook wel om de 4 á 5 minuten. Om 7 uur had de verloskundige nog een keer gekeken. 7 cm ontsluiting. De weeen werden steeds sterker met hele korte pauzes. Helaas ging alles niet zo snel als ik had gedacht. Mijn ontsluiting stopte, maar de weeen gingen wel gewoon door. Helaas toch door naar het ziekenhuis. Opgehaald door de ambulanse en op weg naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis heb ik gelukkig een ruggeprik gehad, wat een uitvinding en een opluchting. Even geen pijn meer. In middels was het al weer 10 uur. Ik heb tot 01:00 uur aan de ruggeprik gelegen. Om dat de weeen weer minder werden heb ik wee opwekkers gekregen en om 03:00 uur kon het persen beginnen. Om 3:51 werd ons mannetje dan eindelijk geboren. Na een bevalling van 21 uur. Toch een ander rekensommetje dan ik eerst had gedacht. We zijn nu heerlijk aan het genieten van ons kereltje. Hij is echt prachtig en kan niet genoeg van hem krijgen.
