ontstoken ogen

Hoi,

Mirne is nu 6.5 maand. Direct na mijn verlof was de creche nog niet open (nieuwbouwwijk) en ging ze naar een gastouder.  Nu gaat ze al 7  weken naar de creche (4dagen) en is dus ook al 7 weken wat verkouden, snotterig enzo. Soms bijna niet, en soms best wel erg. Ik hou het er maar op dat ze veel afweer opbouwt.

Maar nu heeft ze ineens ook nog een ontstoken oog. Echt heel zielig, allemaal gelig pus komt eruit en omdat ik het er 's nachts niet steeds uit haal wordt ze 's morgens wakker met een dikke koek die haar hele oog dicht plakt. Ze ziet er vreselijk sneu uit maar gelukkig is ze er heel vrolijk bij.

Helaas is het erg besmettelijk, het buurmeisje heeft het ook (zit ook op dezelfde creche, maar in een andere groep) en Mirne heeft het waarschijnlijk zelf ook al in haar andere oog gesmeerd (dat begint ook al met extra vocht productie). Maar de verpleegkundige op het CB (waar we voor de standaard controle heen waren)  zei dat het maanden kan duren (soms wel een jaar) dus dat het geen doen is om je kind er voor thuis te houden (van de creche).

Iemand ervaring? Tips?
Barbara
 
Dit onderwerp gaat mij zeer aan het hart omdat Lukas er sinds zijn geboorte last van heeft gehad, tot ongeveer een maand geleden. Bijna zes maanden in totaal dus. HA en CB wilde er nooit wat voor geven, maar ik kreeg wel de volgende adviezen (en die hebben geholpen, na een half jaar weliswaar).

Masseer het traanbuisje (daar komt het uit). Door langs de neus naar boven te wrijven., daarna

Met een watje (zo'n rond make-up schijfje) de oogjes goed schoonmaken. Wrijf van binnen naar buiten (naar de neus toe dus) en neem voor elke 'wrijf' en schoon stukje van het watteschijfje (kan je dan vier keer gebruiken als je het dubbelvouwt).

tot slot ook de handjes regelmatig schoonwrijven met een doekje.

In het begin gebruikte ik altijd afgekoeld gekookt water, totdat de kinderarts (dus niet een cb arts) zei dat het ook met gewoon water kan als het maar even doorgestroomd is.

na een half jaar was het nog niet weg, ik weer eens naar de dokter toe, omdat ik er echt genoeg van had (Lukas had er geen last van hoor, maar dat schoonmaken vond hij niet leuk) om een zalfje te eisen (want dat is er wel, maar geven ze niet graag aan die kleintjes). Uiteindelijk een zalfje gekregen, maar ik heb het nooit gebruikt omdat het dus 'spontaan' overging.

Als je nog vragen hebt dan hoor ik het wel. Succes ermee in elk geval.

Annemieke

 
Terug
Bovenaan