Ontwikkelingsachterstand

<p>Hallo lieve mama's en wellicht papa's</p><p>Mogelijk is er al een topic met dit onderwerp maar ik kon het niet zo snel vinden. </p><p>Ik ben een trotse mama van onze 10 mnd oude dochter. Al een aantal keren (lees dus al maanden) geef ik aan dat ik denk dat mijn dochter een ontwikkelingsachterstand heeft. Zelfs bij de extra controles bij het CB kreeg ik steeds te horen dat "ze iets trager is maar dat dit past bij haar moeizame start (45cm en 2365gr bij de geboorte met 37.5weken) en ze het allemaal wel inhaalt. Fysio was niet nodig. </p><p>De laatste controle (9mnd) bij het CB verliep even anders. De nieuwe jeugdarts vond dat er wel sprake was van achterstand en raadde aan om fysio te starten. De achterstand bestaat uit: nog niet eens zelfstandig rollen, dus laat staan andere zaken die ze al zou moeten kunnen. </p><p>Nu geeft de fysio aan dat er werk aan de winkel is, maar ze ziet vooruitgang. Toch ben ik niet gerust en gaan we voor een consult bij de kinderarts. De fysio heeft eerlijk aangegeven dat ze denkt dat dit een goed idee is, omdat bepaalde syndromen nog niet uitgesloten kunnen zijn. Nu kun je op google natuurlijk vanalles vinden wat je niet blij maakt, maar als dat zo is dat zo. Echter deze onzekerheid is killing.. Ik twijfel nu zelfs aan mijn eigen kunde als mama zijnde..</p><p>Zijn er mama's of papa's die dit hebben meegemaakt of nu ook meemaken? Met wie ik kan sparren op dit forum? ik merk dat ik wel behoefte heb aan "lotgenoten".</p><p>Heel veel liefs.. </p>
 
Weet niet of je hier iets aan hebt maar ik heb gewerkt met kinderen met oa een ontwikkelingsachterstand en als voorbeeld was er een kindje dat met 2,5 nog niet kon lopen. Dat zelfde kindje zit nu op de (normale) basisschool en doet niet onder voor leeftijdsgenootjes. Sommige kindjes hebben "gewoon" iets langer nodig om dingen te leren maar als ze het eenmaal kunnen, kunnen ze het ook net zo goed als een ander. 


Ik snap dat je je zorgen maakt en al helemaal als je gaat googlen maar er zijn zo ontzettend veel syndromen en vast ook veel waar je dingen in zult herkennen, je maakt jezelf er waarschijnlijk vooral gek mee.
Veel syndromen zien je trouwens ook terug in het uiterlijk en/of de manier van kijken. Als dit beiden "normaal" is zou ik zelf niet meteen aan een syndroom denken hoor. Ik ken eigenlijk geen mensen met een vastgesteld syndroom waar bij die twee dingen geen afwijking was te zien. En ook al op jonge leeftijd.
Dacht je fysio ergens specifiek aan? Want als het puur is om het uit te sluiten zou ik nog meer proberen me geen zorgen te maken, hoewel ik echt begrijp dat je dit doet. 
 
Hoi!

Ja de fysio heeft het nog over een brede neusrug, maar dat heeft ons neefje ook. Daarbij vond ze het mogelijk een licht geprononceerd voorhoofdje.. maar niet super duidelijk. Het syndroom zelf heeft ze niet benoemd.

Groetjes
 
Hee JDO,

Wat een lastige situatie voor je.
Ben helaas geen lotgenoot maar wel moeder (13 maand) en vanuit mijn beroepsachtergrond kan ik wellicht met je sparren.
Er bestaat een hele grote spreiding en variatie in ontwikkelingsmijlpalen, soms wel van een jaar ! Dus het laat halen van mijlpalen is op zich niks om je druk over te maken op deze leeftijd.
Is je kindje alleen laat met de motorische stappen ? Hoe gaat het op cognitief / verbaal / sociaal emotioneel gebied ?

Ik snap als moeder zijnde heel goed dat je het uitgezocht wil hebben, zou ik ook doen. Mocht er toch wat aan de hand zijn, kan je er het beste vroeg bij zijn. Het is een positief teken dat de fysio wel vooruitgang ziet denk ik, dat betekent iig geen stilstand of regressie.
 
Bedankt voor je bericht.
Op sociaal en cognitief niveau vind im het moeilijk inschatten. Ik weet ook niet heel goed wat ik mag verwachten.

Vooruitgang in de therapie is wel een positief teken gelukkig.
 
Je bent een goede moeder, niet aan twijfelen! Moet je kijken wat je doet nu om te zorgen dat je kindje alles heeft om goed te kunnen ontwikkelen. Dat is toch supergoed ouderschap?? Je gaat naar de kinderarts om dingen uit te sluiten, oefent met een fysio. Zoveel zorgen als je je maakt... Je doet wat je kunt. Niet meer over je kunsten als moeder twijfelen hoor! 
En vwb de mogelijke ontwikkelingsachterstand: ik heb er geen ervaring mee. Maar die onzekerheid als je het van verschillende mensen als mogelijkheid hoort... Ik zou er ook doodongerust over zijn. Een achterstand is echter iets dat ik veel gevallen met juiste begeleiding bijtrekt. Is het alleen motorisch? Mijn broer sprak zijn eerste woorden pas met 4,5 jaar en kan nu gewoon praten zoals alle andere volwassenen. Hij is een hoogopgeleide man. 
Ik heb een neef die naar verwachting dood geboren zou worden. Toen hij levend geboren werd zou hij niet lang leven. En toen hij in leven bleef zou hij nooit kunnen lopen. Mijn tante heeft een flinke depressie van die voorspellingen gehad. Maar altijd voor haar zoon gevochten, veel geoefend. En hij had dus echte problemen. Maar is nu ook een lieve volwassen man, wel spastisch en cognitief wat minder. Maar heel gelukkig en redelijk zelfstandig. Dat er wat is hoeft niet altijd te betekenen dat je kindje gaat lijden. 
Hey, maar de kans is groot dat er niks aan de hand is hoor, en dat het allemaal bijtrekt op een later moment als je kindje eraan toe is. CB met hun lijstjes zorgen wel vaker voor angst bij ouders. Goed dat je een professional even mee laat kijken.
 
Je kan op www.kijkopontwikkeling.nl kijken, dan weet je een beetje wat je kan verwachten.
Maar ik word altijd zenuwachtig van al die lijstjes, geen kind is gemiddeld.. allemaal uniek!

En ik wil ook nog even zeggen: je bent een keigoede moeder, nooit meer over twijfelen !
Je hebt het beste met je kind voor, doet wat jij vanuit je moeder hart het beste vindt.
En geloof me, mommy knows best !!
 
Terug
Bovenaan