Onverwacht zwanger en nu al afscheid nemen

Hoi allemaal,

Ik ben Roelfina en ben onverwacht zwanger geraakt van ons derde kindje. Nu bleek de echo vorige week donderdag niet goed. Ik zou ongeveer 10 weken zwanger zijn, maar het kindje is met 6/7 weken gestopt met groeien.
Onverwacht zwanger?? Tja, mijn man en ik hebben inmiddels twee kinderen via de medische weg en we dachten dat spontaan niet zo gemakkelijk zou lukken. Dus toch wel.... Ik wist dus nog niet zo lang dat ik zwanger was en moet dus nu al weer afscheid nemen. Nu we weten dat het spontaan ook kan lukken, gaan we er straks gewoon weer voor!!
Ik moet morgen weer naar het ziekenhuis, omdat ze een prille zwangerschap willen uitsluiten, maar met de buikkrampen die ik op het moment heb, is het voor ons wel duidelijk dat 'Lucky' niet bij ons wil blijven.

Er is hier vast wel iemand die me kan vertellen, hoe lang die krampen kunnen aanhouden, want ik heb er al een aantal dagen flink last van.

Liefs,
Roelfina
 
Hoi Roelfina,

Wat een appart verhaal. Denk je niet spontaan zwanger te kunnen raken en dan gebeurd het. Dan ben je blij, en word het weer van je afgenomen.
Ik heb net de tweede mk achter de rug. In juni '04 had ik er een en daar had ik wel krampen. En deze keer waarschijnlijk niet. Maar de vorige keer duurde de krampen in totaal hooguit twee uur.
Maar mijn nichtje heeft heel lang krampen gehad. En daar kwam de mk dus niet opgang en is ze als nog gecurriteerd. Dus als je twijfels hebt, zou ik lekker de dokter of degene bellen met wie je nu contact hebt.
Sterkte.

Liefs Nance
 
Ik ben vandaag weer in het ziekenhuis geweest en mag aanstaande vrijdag voor curretage. Ik ben best wel opgelucht dat deze deel van de mk er bijna opzit.
Op de een of andere manier kan ik er ook goed over praten (gelukkig maar). Mijn chef heeft me vanaf vandaag ziek gemeld, zodat ik in alle rust bij kan komen.
Het vervelendste vind ik, dat ik regelmatig gefeliciteerd wordt met mijn zwangerschap omdat ik al een flinke zwangerschapsbuik heb. Het valt me op dat anderen direct dichtslaan en het liefst bij me weg zouden lopen.

Ik heb vandaag wel te horen gekregen, dat wanneer de curretage achter de rug is, en het vloeien natuurlijk ook, dat we gewoon weer aan de slag mogen gaan...

Liefs,
Roelfina
 
hoi Roelfina,

jammer dat je een mk hebt, en ook al is het onverwachts geweest,je was
er toch gek mee hè? Joh, mensen zijn bijzonder rare wezens die altijd
een grote mond hebben, maar als ze dan wat mogen zeggen doen ze het
niet. Ik denk dat die mensen die zich omdraaien en weglopen niet echt
goed weten hoe ze ermee om moeten gaan. Misschien hebben ze zoiets
nooit zelf meegemaakt of kijken ze er heel anders tegen aan. Mijn eigen
ouders willen ook niet praten over mijn miskramen en dat is echt niet
leuk. Juist in deze tijd kan je wel wat steun gebruiken,of niet?

Fijn dat je je verhaal een beetje kwijt kan joh, dat is echt nodig.

Toch hoop ik voor je dat het uit zichzelf nog los komt,vraag me niet
waarom ik dat zeg, maar geloof me ik bedoel het op een goede manier.

Ik wens je heel veel sterkte om dit verlies te dragen, meid en hoop nog eens van je te horen.

liefs Hester

 
Terug
Bovenaan