onverwacht zwanger van de 3e

A

ANONYMOUS_USERNAME

Tja, 't is echt gebeurd... zwanger van de derde en  ik denk rond 20 oktober uitgerekend.

Wij hebben een zoontje van 4 jaar en een dochter van 14 maanden. We waren totaal niet bezig met nog een kind op dit moment. Mijn man en ik waren er nog niet over uit of het nu 'klaar '  was, met 2 kinderen,  of niet ( voor mijn man wel sneller dan voor mij). Zelf dacht ik dat we er over een tijdje nog eens over konden praten en dan een knoop zouden kunnen doorhakken.
Maar goed: een paar weken geleden hadden we tijdens het vrijen een ongelukje. Gelijk een morning-after pil gehaald, maar.... DAT WERKT DUS NIET!! Ik stond er helemaal niet meer bij stil totdat ik 3 dagen geleden opeens bedacht dat ik al een week geleden ongesteld had moeten worden... Test gehaald en binnen 3 sec. was al duidelijk dat ik hartstikke zwanger ben.

Ik deel op dit moment nog niet de blijdschap die jullie allemaal waarschijnlijk wel ervaren: dat je niet kan wachten om 't grote nieuws te vertellen e.d.
Gisteravond hebben we het er weer over gehad en over een paar dagen / een week zullen wij dat vast ook wel hebben. Het is niet eerlijk tegenover het kindje om er niet blij mee te zijn en zo zitten we ook niet in elkaar, hoor! Het voelt ook heel raar om op dit moment NIET blij te zijn en niet van die vlinders in mijn buik te voelen als ik eraan denk dat ik zwanger ben ( wat ik de meeste tijd ook nog vergeet ). Maar het komt vast wel goed en dan klets ik heerlijk met jullie mee op het forum!

Nou, niet echt een leuk bericht, maar ik ben blij dat ik mijn verhaal even kwijt kan!

Groetjes, Henrike
 
Toch heel erg welkom op het oktober forum!
Ik kan het me wel voorstellen dat je geschrokken bent, als jullie er eigenlijk nog helemaal niet uit waren of jullie wel een derde wilden.
Is het bij jullie dan nog een vraag of jullie ervoor gaan of laten weghalen (ik kan het woord bijna niet typen, daar ben ik te zwanger voor!)?

Groetjes, Michele
 
Hoi Michele,

Ik zou nooit een kindje zomaar weg laten halen omdat het "niet gepland" is!! Nee, wij gaan er wel weer voor, alleen even iets minder enthousiast op het ogenblik.

Goed dat je het vraagt hoor, ik had er zelf niet eens bij stilgestaan dat iemand zich dat ook af kan vragen!

Groetjes, Henrike
 
Hoi Henrike

Ik ga je toch feliciteren met je zwangerschap. Waarschijnlijk zul je er toch heel blij mee zijn als de eerst schrik verdwenen is. (hopelijk voor jou natuurlijk heel snel)
Volgens mij komt de kleine in een heerlijk warm nestje terecht en het fijt dat jullie er over nadachten voor nog een wondertje te gaan klinkt toch ook heel goed. De keuze is voor jullie nu genomen dus probeer er lekker van te genieten.

Groetjes Natalie
 
Hallo Henrike,

Ik zit zit normaal gesproken op het september forum. Ik herken je situatie. Ik ben ook onverwacht zwanger van de derde.

Wij hadden het idee dat we het in principe bij onze twee dochters zouden houden, maar we sloten toch niets uit.

Ik had eigenlijk een spiraaltje, maar die is verdwenen!!! Wij kwamen er op 24 december achter. Het was een heel aparte kerst en jaarwisseling. We moesten die week regelmatig naar het ziekenhuis voor bloedprikken en echo's, omdat ze bang waren voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap ivm met het spiraal. Eerst konden ze niets zien, maar achteraf gezien was dat logisch, omdat ik die week pas 4 a 5 weken zwanger was.

Ook wij konden de eerste weken niet heel blij zijn en hadden we twijfels, maar nu zijn we er heel blij mee en kijken er erg naar uit!!

Het komt allemaal goed. Je loopt tegen praktische zaken op, maar die zijn op te lossen. Het is echt een kwestie van aan het idee wennen. Mijn oudste dochter is 4 en die vindt het geweldig dat ze een broertje of zusje erbij krijgt. De jongste die beseft het allemaal niet zo, maar dat komt wel.

Maak je niet teveel druk. Als je eenmaal aan het idee gewend bent, is het weer erg leuk en bijzonder!

groetjes Paula
12,4 weken
 
Hallo mama van lucas,

Wat je schrijft is een heel herkenbaar verhaal voor ons. Mijn man wilde na de komst van onze 2e dochter( nu bijna 2 jaar geleden) geen kinderen meer. Voor mij was dat moeilijk te verteren want ik wilde nog wel een 3e. En tja, waar ik niet van uit ging.....ik bleek zwanger te zijn..na de ontdekking ervan was ik net als jullie erg verward, mijn man wilde het echt niet houden en had daar zijn argumenten voor. Ik heb heel erg getwijfeld en uiteindelijk besloten het niet weg te laten halen, mede omdat ik zo graag nog 1 keer een kindje wilde en mijn zussen met hulp zwanger moeten worden.
Inmiddels is mijn man nu zover dat hij accepteerd dat er nog een kindje bij komt( mag ook wel want over ongeveer 5 weken zal de kleine komen!!!)

De schok is groot, dat zal ik niet ontkennen, maar ik weet ook dat dit kleine kindje uit liefde is gemaakt en het net als zijn grote zussen met veel liefde zal worden opgevoed!!

Ik wens jullie heel veel sterkte met het wennen aan een nieuw leven, en wens jullie daarna een hele mooie en gezonde zwangerschap toe!

Groetjes Odette
 
Ik voel me je mee. Onze 4e was ook onverwachts. maar we zijn nu al 3 jaar van hem aan het genieten en zelfs zo erg dat we nu onze 5e verwachten. we hebben in nov een miskraam gehad en dat heeft veel verdriet gedaan.
 
Hoi,

Ik ben nu ook zwanger, van onze 4e, en dat was eigenlijk ook wel onverwacht. We besloten te stoppen met de pil en in plaats daarvan te gaan temperaturen.
Dat ging op zich wel goed, maar aangezien ik een zeer onregelmatige cyclus heb ging het dus toch mis. Zodra je temperatuur omhoog gaat heb je je eisprong dus de dag ervoor gehad.....Dus toen hadden we het natuurlijk net die dag gedaan.
Eerst even slikken, want ja, het is wel een hoop geregel. Maar nu ben ik wel helemaal eraan gewent en probeer ik ook echt te genieten. (nog even alleen met z'n tweetjes, we vertellen het de kinderen pas na de eerste echo)

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan