Afgelopen zondagavond kreeg ik, na 3 drukke dagen, ineens wat darmkrampen en daarbij harde buiken. Vooral onderin. Niet echt pijnlijk maar ook niet gevoelloos. Ik wilde niet gelijk panieken dus ik ben gewoon naar bed gegaan maar de volgende morgen was het nog niet echt over. Ik dus mijn werk afgebeld en toch maar contact opgenomen met de vk. Die zei dat ik mijn urine moest testen op blaasontsteking en dat ik een dag rust moest gaan houden.
Kort daarna moest ik ineens 3 keer poepen (ik zit nogal eens verstopt) en toen was het eigenlijk direct een heel stuk rustiger in mijn buik! opluchting! Die dag ook geen klachten meer gehad en uit de urinetest was ook niks gekomen.
Tot ik vanmorgen toch wat oud bloed verloor. een klein beetje maar, maar ik schrok toch! het hoort er toch niet echt bij voor je gevoel. Ik dus weer aan de bel bij de vk en ze zei dat ik maar langs moest komen. Zij wilde even voelen aan de baarmoedermond. Die was nog niet verstreken maar voelde wel wat soepeler, maar dat zou ook kunnen doordat ik al eens was bevallen. Ze wilde me toch even doorsturen voor een controle bij de gyn.
Ik kon direct door! Maar alles was goed, even de baby weer gezien, de baarmoedermond was nog 6 cm dus prima. Alleen ligt mijn placenta laag, nog net niet voor de uitgang, maar er tegen aan. Dit zal ook de oorzaak van het bloed zijn geweest, vooral als je dan wat verkrampt bloed je dan sneller. En die krampen ja, dat zou kunnen komen door snelle groei... te druk zijn... of als reactie op de darmkrampen. Waarschijnlijk een combinatie van factoren dus.
Zucht... opgelucht... alles is goed!
En met jullie?? Wie herkent mijn verhaal en heeft hetzelfde wel eens meegemaakt??? OID?
Ps. Ik ben nu 25 weken!
.
Kort daarna moest ik ineens 3 keer poepen (ik zit nogal eens verstopt) en toen was het eigenlijk direct een heel stuk rustiger in mijn buik! opluchting! Die dag ook geen klachten meer gehad en uit de urinetest was ook niks gekomen.
Tot ik vanmorgen toch wat oud bloed verloor. een klein beetje maar, maar ik schrok toch! het hoort er toch niet echt bij voor je gevoel. Ik dus weer aan de bel bij de vk en ze zei dat ik maar langs moest komen. Zij wilde even voelen aan de baarmoedermond. Die was nog niet verstreken maar voelde wel wat soepeler, maar dat zou ook kunnen doordat ik al eens was bevallen. Ze wilde me toch even doorsturen voor een controle bij de gyn.
Ik kon direct door! Maar alles was goed, even de baby weer gezien, de baarmoedermond was nog 6 cm dus prima. Alleen ligt mijn placenta laag, nog net niet voor de uitgang, maar er tegen aan. Dit zal ook de oorzaak van het bloed zijn geweest, vooral als je dan wat verkrampt bloed je dan sneller. En die krampen ja, dat zou kunnen komen door snelle groei... te druk zijn... of als reactie op de darmkrampen. Waarschijnlijk een combinatie van factoren dus.
Zucht... opgelucht... alles is goed!
En met jullie?? Wie herkent mijn verhaal en heeft hetzelfde wel eens meegemaakt??? OID?
Ps. Ik ben nu 25 weken!
.
