Onverwachts zwanger, vriend twijfelt

M

Muntblaadje

<p>Hoi Dames,</p><p>Ik ben er afgelopen week achtergekomen dat ik zwanger ben. Vandaag ben ik 6 weken. Het was even flink schrikken omdat ik gewoon de pil slik, 23 jaar ben en mijn vriend 25.</p><p>Voor mijn was de schrik minder dan voor mijn vriend, ik ben erg zelfstandig en wil het nieuwe hoofdstuk van mijn leven dan zeker beleven. Mijn vriend daarin tegen, die ziet het niet helemaal zitten. Zijn gevoel zegt meer " niet doen dan wel doen". Ik ben in februari klaar met school en mijn vriend werkt nu en gaat vanaf september een BBL opleiding doen, ook speelt hij in een band en verdient 200 per optreden. Inkomen is er wel. </p><p>Doordat mijn vriend het niet 100% ziet zitten sta ik voor een hele moeilijke keuze. Aan de ene kan heb ik mijn leven natuurlijk anders uitgestippeld en had ik liever later zwanger geworden maar andere kant kan ik voor mijn gevoel geen afstand doen van mijn zwangerschap. Ik wil niet met tegen zin een kindje laten weghalen wat voor mij wel welkom is. </p><p>Zijn er meiden/vrouwen die deze situatie herkennen of zelf hebben mee gemaakt. Ik zit in de knoop met mijzelf. </p><p>HELP</p>
 
Heel erg moeilijk zeg.
Persoonlijk maar dat is mijn mening zou ik nooit een kindje wel kunnen halen.
Het is nieuw leven en o zo bijzonder. Ik weet van iemand die haar kindje heeft weggehaald en kreeg na jaren spijt omdat ze toen geen kinderen meer kreeg....
Praat er met deskundigen over.
Desnoods is het een idee dat je vriend en jij tijdens de zwangerschap/geboorte en erna wat meer afstand nemen.
 
Daarna kun je kijken naar eventuele rolverdeling.
 
Allereerst gefeliciteerd! 
Volg je hart,,
links om of rechts om jij zult met deze keuzen moeten leven..
en als je je gevoel volgt dan zul je wat je ook kiest geen spijt krijgen 
 
 
Het is uiteraard iets wat je zelf moet beslissen maar persoonlijk zou ik nooit een kindje kunnen laten weg halen. Je vriend gaat van zelf wennen aan het idee. Jullie hebben nog acht maanden om er aan te wennen. En wanneer is het perfecte moment? Dat is er nooit. Je geeft aan dat jullie het redelijk goed voor elkaar hebben. En dat kindjes komen van seks wist hij waarschijnlijk voor de tijd ook al toch?
 
Volg je hart. Wat voor keuze je ook maakt, het is een keuze voor de rest van je leven. Als je al aangeeft dat het kindje voor jou welkom is, en het punt is dat je vriend het nog niet ziet zitten, lijkt het me heel moeilijk en pijnlijk voor je om het alsnog te laten weghalen.
Wat @Force zegt: er is nooit een perfect moment. Babies komen niet wanneer jij ze wil! Ik werd onverwacht zwanger toen ik 32 was. Niet te vergelijken met jouw leeftijd, absoluut. Al wilde ik heel graag kinderen, ik had er op dat moment geen rekening mee gehouden. Voor mij (en mijn vriend, nu man) was het super gewenst, al moesten we in het begin even onze plannen bijstellen voor de directe toekomst.
23 is jong om moeder te worden, maar er zijn zat meiden die er bewust voor kiezen om jong moeder te worden. En dat heeft zeker zo zijn voordelen.
Praat erover met mensen die van je houden en met mensen die je kunnen helpen bij het maken van een goed gefundeerde keuze. Sterkte!
 
23 jaar was ik dat ik mijn 1e kreeg, en ook mijn 2e, die volgde direct erachteraan. Qua leeftijd kan ik zeggen dat ik het echt iets positiefs vind. Ja je leven draait volledig om, maar je bent een jonge fanatieke moeder! Je bent nog zo flexibel en kan nog alle kanten op in het leven. (Qua werk bijvoorbeeld)
Hiermee wil ik de moeders die ouder dan mij zijn niet te niet doen hoor! 
Qua het houden of weg halen is echt een keuze die alleen jij kan maken.  Jij draagt het bij je en jij bepaalt wat er met je lichaam gebeurt. Ergens ben ik ook wel van mening dat de vader ook wel mag meebepalen, alleen de smoesjes met : "ik ben te jong of mijn vrijheid verlies ik door een kind". Vind ik niet kunnen. Dan moet je idd ook geen sex hebben. Maar als het bijvoorbeeld gaat om het totaal geen geld hebben of geen familie/vrienden die jullie kunnen steunen, jij geen werk zou hebben etc etc of noem maar op, kan ik wel begrijpen dat je er goed over na moet denken. 
Al ben ik altijd wel een tegenstander van abortus, heb ik wel dat ik een ander daarin 'kan' begrijpen. 
Het vervelende van mannen is, is dat hun gevoel later enorm bij kan draaien. Alleen dat is dus een gok voor jou, aangezien je keuze snel gemaakt moet worden. Als het voor jou al welkom is, lijkt het mij heel moeilijk om met de gedachte de rest van je leven rond te moeten lopen dat je een kindje hebt weg laten halen.. 
Heel veel succes met jullie beslissing! Xxx
 
Hey,
Ik ben 24 en zwanger van me 1ste kindje. Ik heb in het verleden wel abortus gepleegd omdat (zoals Ooonbekend zegt) ik nog op school zat, en een bijbaantje had...
Me vriend zou me steunen in welke keuze ik ook zou maken maar voor mezelf en voor et kind koos ik om het weg te halen. Ik weet dat ik de keuze heb gemaakt maar had toch ZO'N SPIJT. Was me laatste jaar voor me studie, dat ik bijna niet haalde omdat ik depressief werd. 
Heb het wel behaald en heb nu een goeie baan (en al ervaring opgebouwd). Werd wel ongepland zwanger en was niet het goeie moment (mja wanneer is dat wel) maar vond dat geen reden om het weg te halen. 
Me vriend en zijn kant van de familie verheugen zich er compleet op en bellen om de haverklap of ze al is geboren (ben nu 40+1wkn). Me vriend was juist degene die zeker wist ervoor te gaan, ik juist niet. Maar kan nu ook niet wachten op haar komst en liefst vandaag dan morgen haha. 
De keuze is echt aan jou, ik weet niet hoe ik mezelf zou opvreten met de gedachte dat ik een abortus pleegde voor een ander.
Denk er goed over na, eenmaal gedaan en je kan niet meer terug.
Liefs xx
 
Hoii,
ik kwam er afgelopen november ook achter dat ik zwanger was door de pil heen.. ik wist dus ook niet hoelang ik was en mocht na 3 dagen al langskomen voor een echo. Mijn vriend en ik schrokken wel erg in het begin maar toen we de echo hadden zagen we allebei een kloppend hartje want ik bleek bijna 8 weken te zijn, toen wisten we allebei dat we het niet weg wouden halen.. wij zijn allebei 21 jaar. Misschien helpt het ook om je vriend mee te nemen naar de verloskundige en daarna nog eens met hem te praten
ik ben nu inmiddels 38 weken zwanger 
groetjes Romy xx
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan