Onwerkelijk...

Ik had t gisteren met mama over "onze bruiloft" en "ons beepje"...
Het klonk toch echt nog wel heel raar hoor...

Heb nog nooit zoveel gebeld en geregeld als in de afgelopen weken...
Ene kant gaat t wel ff beetje langs me heen...andere kant geniet ik voor gek en onwijs :D

Vanmorgen hebben we de uitnodigingen besteld, volgende week vrijdag is de proefdruk klaar en daarna kunnen we evt. groen licht geven voor t eggie.
Toen de kaarten besteld waren, zijn we de stad in gegaan om ringen uit te zoeken...ppffff wat een kapitaal kosten die dingen, E 2100 voor de "eerste keus"...elkaar maar es aangekeken en besloten dat we dat toch echt te gek vonden...
Aangezien wederhelft m toch merendeel van de tijd niet omheeft {zal ws alleen met zon-en feestdagen zijn ivm werk} vonden we het echt zonde om zo een bedrag uit te geven.
Hebben nu hele mooie {en veel goedkopere} andere gekozen...

Maar k zat vanmiddag nog ff met mama aan de koffie...en toen was t toch ook weer zo van "gek he"...
De echo erbij gepakt...en dan is het bewijs toch echt in het handje...

Ik vin het nog steeds een beetje een droom...
 
Ik ken het gevoel!
Een aantal jaren geleden had ik niet durven dromen dat mijn leven er nu zo uit zou zien!
Een lieve vriend, een nieuw huis en een ukje op komst. Soms vraag ik me af wanneer het geluk weer tegen me keert. Durf er haast niet van te genieten. Maar het overkomt me echt, dat is soms moeilijk te bevatten. Het echofotootje heb ik op m'n telefoon staan, net als het geluid van het hartje...daar wordt het weer een beetje echter van.
 
heel herkenbaar! ik kan het ook nog steeds niet geloven! wij zijn in juni 2009 getrouwd, omdat we graag een kindje wilden. Je hoopt dan natuurlijk met heel je hart dat het snel zal lukken. Wat ik op die prachtige dag nooit had kunnen bedenken is dat we op onze derde trouwdag ons derde kindje zouden verwachten.. wat een voorrecht dat het bij ons allemaal zo goed gaat! Gelukkig zijn we ons er ook heel bewust van, dat we het zo goed hebben. en we genieten volop van ons mooie leven!
 
Ik herken het ook. Wie had ooit kunnen denken dat ik op het punt in mijn leven zou zijn waar ik nu ben? Ik in ieder geval niet, maar ik geniet er volop van en knijp mezelf af en toe dat ik het echt ervaar.
Ik kijk ook regelmatig naar de echofoto's om het wat echter te maken.
 
Terug
Bovenaan