Gisteren was deze website under construction, maar nu toch even snel. De andere 2 worden opgehaald van de crèche. Ik lees hier allemaal goede berichten. Ik vond dat mijn bevalling al zo voorspoedig was gegaan, maar ik lees hier alleen maar betere verhalen. Heel fijn voor iedereen.
Ik was 2 dagen over tijd. Ik voelde woensdag al wat aankomen. Laatste dingen nog verder op orde gebracht in de avond. Gaan slapen, maar de middelste moest wat huilen, ik hoesten en ik werd af en toe wakker van een wee. Om 5 uur hield ik het niet meer vol in bed. Tegen mijn man gezegd dat hij nog wel mocht slapen, terwijl ik ging douchen. Hij gelijk de bedden op poten gezet. Om half 7 waren mijn ouders er en om 7 uur in het ziekenhuis. Bij eerste controle 4 cm en een half uur later 9,5 cm ontsluiting. Persen kon toch nog niet, want baarmoedermond nog niet helemaal verweekt. Veel persweeën moeten wegzuchten en dat vond ik weer heel zwaar. Daarna met 2 persweeën eruit (2 minuten). Wel bijna totaalruptuur. Ook deze dochter was weer een sterrenkijker en ik ben blij dat een keizersnee en vacuum niet nodig zijn geweest. Bevalling met ong. 4,5 uur is voor ons doen ook supersnel. De hechtingen zijn kennelijk mooi gemaakt en ik genees goed.
Ze woog 3.110 gram en na 5 dagen leek haar lengte 47 cm. Een schattig, alert, lief, mooi popje dat het heel goed doet! Ik ben zo blij dat ze er nu eindelijk is. Omdat we denken dat zij de laatste is, genieten we er weer extra van.
Voor haar zussen was het allemaal toch wat spannend (want voor opa en oma ook), maar ze hoort er helemaal bij. Ook de middelste van 20 maanden die nog niet zo goed kan praten, moet haar wel even zien als ze 's morgens uit bed komt en naar beneden gaat. Ze moet elke keer lachen als ze haar ziet, alsof ze een grapje is. De oudste is net 3 en heel serieus met helpen en vasthouden. Allebei zijn ze heel voorzichtig en supertrots. Op de kinderopvang kregen ze ieder een muts met: Hoera, ik heb een zusje!
Morgen nog 1 dag kraamzorg en dan helemaal op onszelf. Allebei heerlijk.
Nou, ik kan er wel over blijven schrijven, zo gelukkig!
Allemaal fijne Kerst en voor diegenen die wachten: sterkte en houd nog even vol. Duurt niet lang meer...
Liefs,
Tamar
Ik was 2 dagen over tijd. Ik voelde woensdag al wat aankomen. Laatste dingen nog verder op orde gebracht in de avond. Gaan slapen, maar de middelste moest wat huilen, ik hoesten en ik werd af en toe wakker van een wee. Om 5 uur hield ik het niet meer vol in bed. Tegen mijn man gezegd dat hij nog wel mocht slapen, terwijl ik ging douchen. Hij gelijk de bedden op poten gezet. Om half 7 waren mijn ouders er en om 7 uur in het ziekenhuis. Bij eerste controle 4 cm en een half uur later 9,5 cm ontsluiting. Persen kon toch nog niet, want baarmoedermond nog niet helemaal verweekt. Veel persweeën moeten wegzuchten en dat vond ik weer heel zwaar. Daarna met 2 persweeën eruit (2 minuten). Wel bijna totaalruptuur. Ook deze dochter was weer een sterrenkijker en ik ben blij dat een keizersnee en vacuum niet nodig zijn geweest. Bevalling met ong. 4,5 uur is voor ons doen ook supersnel. De hechtingen zijn kennelijk mooi gemaakt en ik genees goed.
Ze woog 3.110 gram en na 5 dagen leek haar lengte 47 cm. Een schattig, alert, lief, mooi popje dat het heel goed doet! Ik ben zo blij dat ze er nu eindelijk is. Omdat we denken dat zij de laatste is, genieten we er weer extra van.
Voor haar zussen was het allemaal toch wat spannend (want voor opa en oma ook), maar ze hoort er helemaal bij. Ook de middelste van 20 maanden die nog niet zo goed kan praten, moet haar wel even zien als ze 's morgens uit bed komt en naar beneden gaat. Ze moet elke keer lachen als ze haar ziet, alsof ze een grapje is. De oudste is net 3 en heel serieus met helpen en vasthouden. Allebei zijn ze heel voorzichtig en supertrots. Op de kinderopvang kregen ze ieder een muts met: Hoera, ik heb een zusje!
Morgen nog 1 dag kraamzorg en dan helemaal op onszelf. Allebei heerlijk.
Nou, ik kan er wel over blijven schrijven, zo gelukkig!
Allemaal fijne Kerst en voor diegenen die wachten: sterkte en houd nog even vol. Duurt niet lang meer...
Liefs,
Tamar