Hoi,
Ik weet precies wat je bedoelt! Mijn dochtertje (15mnd) is altijd een slechte slaper geweest. Toen ze 11 maanden was werd ik het een beetje zat. Ze sliep overdag en 's avonds altijd op een andere tijd en inderdaad alleen als ik bij haar bleef of als ze bij mij op de bank lag. Ik vond het ook heel moeilijk om haar te laten huilen, en daarom gaf ik het steeds na 1 of 2 avonden op. Wij hebben echt alle alternatieven geprobeerd, maar niets hielp. Op een gegeven moment hebben we besloten om haar elke avond op hetzelfde tijdstip naar bed te brengen, met een heel vast bedritueel. Mijn vriend deed dat en ik ging dat even koffie drinken bij vrienden ofzo. Hij kan namelijk veel beter tegen het huilen.
Wij deden het zo: Om kwart voor 8 naar boven, schone luier, pyama aan, slaapzak aan, alle knuffels een kusje geven en het gordijn dicht, dan mocht ze zelf het bedlampje aan en uit doen, boekje lezen (altijd hetzelfde boekje), dan het grote licht uit, flesje thee, even knuffelen (tegen de schouder) en in bed. Daarna lopen we gewoon, zelfverzekerd de kamer uit en we komen ook niet meer terug.
De eerste twee avonden huilde (lees: krijsste) ze 45 minuten. Daarna werd het 20 minuten, 10 minuten en vervolgens nog een beetje jammeren. Na 2 weken was het helemaal over. Nu kunnen we haar neerleggen, weggaan en we horen haar niet meer. Het gaat altijd goed nu. En dat is heerlijk.
Heel veel succes en hopelijk heb je iets aan mijn verhaal. Ik weet hoe moeilijk het is, maar als je 1 keer toegeeft en haar toch weer oppakt, dan kun je weer van vooraf aan beginnen.
groetjes,
Desiree
