Onze kraamhulp zo enorm missen... tips gevraagd.

<p>Bijna 2 weken geleden ben ik bevallen van ons prachtige dochtertje, ons 1e kindje. Na 1 nachtje in het ziekenhuis mochten wij naar huis en kregen we nog voor 7 dagen kraamhulp. Wat een geweldige tijd was dat.. We hadden een fantastische kraamverzorgster en omdat ik me elke dag beter voelde en de borstvoeding na een paar dagen super ging, heb ik zo enorm genoten van die tijd. Nu is het alweer bijna een week geleden dat onze kraamhulp voor het laatst was en ik mis haar nog steeds zooooo erg? Zij gaf aan dat ze het bij ons ook zo leuk heeft gehad en we hebben nu nog steeds regelmatig app contact. Ik weet echter heus wel dat dit komende tijd minder zal worden en het contact op een gegeven moment uitdooft. Alleen die gedachte al maakt me zooo verdrietig. Ik weet niet waarom ik dit heb: we redden het super goed met z'n drietjes en we hebben haar dus ook niet meer nodig, maar ik heb me zo aan haar gehecht op de 1 of andere manier...</p><p>Wie herkent dit en hoe gingen jullie hiermee om?</p>
 
Goh ik kijk toch wel een beetje op van het app contact nog na de kraamperiode. Ik werk zelf in de zorg (niet kraamzorg) maar app contact is toch een beetje de over de grens van professionaliteit naar mijn mening. Of is het een bekende uit de buurt? Dat maakt het iig wel anders. Maargoed ik denk dat het app contact wel je gevoel van het missen van in stand houdt.. 
 
Wij hebben ook nog appcontact met onze kraamhulp hoor Susannaaaa! Is inmiddels 2 mnd geleden dat onze kraamweek begon. Was een ZZP’er, misschien maakt dat verschil (het contact was sowieso per app / telefoon al vanaf het begin). Dus misschien geldt dit voor Mientjeee ook.
En dan on topic: ik herken het gevoel van de kraamhulp missen zeker wel. Het was bij ons een combi van moeten wennen aan de nieuwe rol, toch een afsluiting van een periode (en een begin van een andere natuurlijk) die ik bestwel emotioneel vond en wat zeeeeeker ook meespeelde waren de hormonen. Die maakten alles emotioneel die eerste weken. Bij ons is ze zelfs nog een keer langs geweest 2 weken later en wij sturen dus af en toe nog foto’s van ons zoontje. Het is heel logisch volgens mij dat je je in deze tijd snel hecht aan zo iemand. Je bent op je kwetsbaarst, met iets heel nieuws voor je en het is een super overweldigende tijd, alles is nieuw - vooral met een eerste kindje denk ik - en dan komt er ‘ineens’
 
Ho oeps te snel verzonden, maar wilde nog zeggen dat er dan ineens iemand bij je thuis is een paar dagen die je letterlijk die eerste momenten en dagen door loodst en helpt alles op te starten. Extra mooi dat het bij jou na 3 dagen allemaal zo goed ging al! Dan is het daarna idd alleen nog maar genieten. Maar dat eerste moment van thuis komen met je kleintje vond ik echt zo bizar en ik wist echt niet wat ik moest. Daar hielp zij erg bij.
 
Mijn moeder is nog steeds ontzettend goed bevriend met de kraamhulp die zij had bij de geboorte van mijn broer (haar oudste).. dat is echt een vriendin geworden en gebleven na haar kraamtijd. Lijkt me wel uitzonderlijk hoor. Zelf moet mijn eerste kraamtijd nog komen haha maar het lijkt me heel mooi. 
Af en toe contact houden lijkt me leuk toch? En misschien als het contact langzaam minder wordt went dat ook wel weer ivm “afnemen” van hormonen?
 
Hoi,
ik herken je gevoel heel erg, ook ik mis mijn kraamhulp. Vandaag de eerste dag dat wij zonder haar alles zelf moeten doen. Mijn man en ik zijn zo blij dat wij 48 uren zorg hadden genomen ipv 24. Thuis is nu een stuk rustiger zonder haar. Het gaat niet alleen om alles wat zij deed maar vooral elke dag een gezellig praat moment. Ik heb verder geen contact meer met haar. Gemis blijft nog wel een tijdje maar ik weet dat het goed komt. 
 
Hier ook telefoonnummers uitgewisseld met de kraamverzorgster. Was haar eigen initiatief, met het idee; 'Je kon een week lang alles aan me vragen en nu stopt dat zo ineens. Als je soms even iets niet weet mag je me gewoon appen hoor. En als je het allemaal wel weet dan mag je gewoon af en toe een fotootje sturen. En ik weet ook uit ervaring dat het contact vanzelf verwaterd en dat is ook niet erg'. 
Ik vond het een prettig idee en heb uiteindelijk maar 2x geappt tot nu toe. Ze was geen ZZP-er trouwens maar gewoon via een kraamzorgbureau. 
Misschien niet heel proffesioneel maar ach, dat was het ook niet toen we haar onze huissleutel gaven (anders moesten we zelf vroeg eruit om haar binnen te laten, nu konden we gewoon blijven liggen en kwam zij boven met ontbijt).
 
Bedankt voor al jullie reacties! En fijn die herkenbaarheid..? Na een dag of 5 kreeg ik pas in de gaten hoe intens en bijzonder die kraamweek is en hoe dichtbij een kraamhulp eigenlijk bij jou en je gezin in je privé situatie komt. Hoeveel vragen ze heeft beantwoord terwijl wij onzeker waren en ze ons vertrouwen gaf. Ze was daarnaast ook zooo gezellig dus dat mis ik ook gewoon heel erg ? Zal ook zeker met de hormonen te maken hebben... Mijn man vond het ook een hele mooie, bijzondere week en heel gezellig met haar, maar ervaart dit niet zoals ik.
 
Terug
Bovenaan