Onze zoon wil ‘s nachts niet meer in eigen bed

G

Gebruiker10398321

<p>Onze zoon (22 maanden) maakt sinds enkele weken elke nacht stampij. Met naar bed brengen in de avond gaat het doorgaans prima, we doen gewoon het ritueel en dan valt hij zelfstandig in slaap. Na enkele uren wordt hij huilend wakker en dan krijgen we hem niet meer in zijn eigen bed. We proberen alles: flesje geven, schone luier, nachtlampje, vertellen dat iedereen (oma, vriendjes, dino’s etc) ook slapen, aanmoedigen, over de bol aaien. Niks helpt. Zodra we hem neerleggen in bed en weg willen lopen, gilt hij alles bij elkaar. We hebben ook slaaptrainings methodes geprobeerd, laten huilen en elke 5 min even heen, laten huilen en elke 15 min heen en zelfs 30 min laten huilen in de hoop dat hij zou opgeven. Uiteindelijk eindigt hij bij ons in bed, waar hij dan wel in slaap valt, maar wij vinden dat zelf niet prettig en slapen er slechter door. Iemand hier ervaring mee? Is dit een fase die vanzelf overgaat? Het lukt gewoon niet om de strijd te winnen (waar dat voorheen met de 5 min techniek altijd wel lukte).</p>
 
Het is sowieso een fase! Maar wij hebben het uiteindelijk voor elkaar gekregen, na een maand of twee bij ons, om hem de hele nacht in zijn eigen bed te laten slapen door een beloningskaart: stickertje plakken als hij in de ochtend nog in z’n eigen bed ligt, geen stickertje plakken als hij tussen ons in wakker wordt en een cadeautje uitzoeken in de winkel als de kaart vol is.
 
Hebben wij ook gehad. Maar toch aan toe gegeven. Want uiteindelijk  ben je zelf doodmoe. Nou is onze zoon altijd een slechte slaper geweest. Hij wilt altijd ons even voelen/ zien. 


Als jullie hem echt niet in jullie bed willen zal je er achter moeten komen wat hij wilt in de nacht. Klinkt alsof hij toch iets van warmte of contact zoekt. Misschien even troosten in jullie kamer en dan terug in zijn bed? Of als hij in jullie bed in slaap valt dan terug? Succes! 
 
Wij hebben hetzelfde gehad met onze dochter (toen 22 maanden) die sliep toen nog in een ledikantje. We hebben haar uiteindelijk een peuterbed gegeven en van de ene op de andere nacht sliep ze weer graag in haar eigen grote bed!
 
Hier ook een tijd gehad. Erg vermoeiend. 
Wij zijn op een gegeven moment toch de strijd aangegaan. Heb 's nachts toen een aantal keer even naast zijn bedje gezeten. Ik het begin was het echt hard huilen maar hem steeds neergelegd in bed en op een gegeven moment werd hij rustig. Ik had dan mijn hand op zijn rug bijvoorbeeld. 
En nu slaapt hij gelukkig weer in zijn eigen bedje. En de enkele keer dat hij nog bij ons komt kan ik hem ook weer makkelijk terugleggen. 
Het kost even wat energie maar bij ons heeft het gewerkt. Hopelijk bij jullie ook
 
Heel herkenbaar, moet er wel eerlijk bij vertellen dat we onze zoon toen 18 mnd een hele periode bij ons bed namen zodra hij wakker werd om zo allemaal te kunnen slapen. Daar raakte hij aan gewend en toen was t eind zoek daardoor wilde hij helemaal niet meer in zijn eigen bedje. Besloten om t patroon te doorbreken. Dat was niet leuk en we hebben een geschikt moment gekozen om te starten omdat t even wat van iedereen vraagt in de nacht.  Wanneer hij wakker werd gingen we wel even kijken maar hij mocht niet meer uit zijn bed en we tikden hem ook niet meer op. Binnen 3 nachten was t over en slaapt hij weer als een roosje in zijn eigen bedje. Eerste nacht 1.5 uur gehuild, tweede nacht nog geen half uur en derde nacht na 5 min over. We gingen na elke 15 min even kijken, aai over bolletje, niks zeggen even goed leggen en weer weg. T viel me reuze mee, had verwacht dat t veel langer zou duren. We hadden t probleem uiteindelijk zelf veroorzaakt door hem telkens bij ons in bed te nemen. Maar iedereen moet t vooral op zijn eigen manier doen en vooral doen wat goed voelt. Succes en ik hoop dat je snel weer nachtrust hebt 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan