Onzeker…

Je zou zeggen, een 5e zwangerschap…
Dat weet je toch wel hoe of wat…
Misschien is het juist dat wat me zo onzeker maakt…
Ben 22 weken zwanger van ons 5e kindje. Ons oudste kindje is overleden in de moederschoot. Ik ben nu 43…
Het is echt onzekerheid, geen angst. (We weten dat onze oudste niet is overleden door iets erfelijks. Ieder heeft en net zoveel kans op als wij)
Heeft het te maken met mijn leeftijd? Dat het niet de 1e zwangerschap is??
Ik weet het niet…

Zijn er meer die hetzelfde hebben?

Alsjeblieft begin niet over dat ik te oud ben en “al” 4 kinderen heb. Die verwijten heb ik al genoeg gehoord. Ook deze kleine is super gewenst en welkom!!
 
Hoi
Onze oudste zoontje is ook overleden 3 dagen na zijn geboorte.
Daarna heb ik een miskraam gehad met 12 weken zwangerschap.
En daarna nog 3 gezonde dochters gekregen ik vond de zwangerschappen daarna ook heel spannend.
Ook.al.was het met ons zoontje niet erfelijk hij had leukemie en kreeg hersenbloedingen.
Ik snap je onzekerheid heel goed.
Ik kan moeilijk zeggen maak je niet druk want dat heb ik zelf ook gedaan.
Ik wil je gewoon een fijne zwangerschap wensen.
 
Niet dezelfde achtergrond, maar ik heb wel mijn hele zwangerschap in mijn achterhoofd gehouden, dat het tot op het laatste toe mis kan gaan. Is hier gelukkig gewoon goed gegaan. (Ook bij mij was het geen angst, heb vrijwel geen angst gevoelt tijdens de zwangerschap.)

Misschien dat je er met wat levenservaring ook gewoon wat reëeler instaat?

Maar het kan ook wat met het karakter van je kind van doen hebben. De navelstreng werkt twee kanten op. Waardoor je ook wat DNA van je kind opneemt.
 
Terug
Bovenaan