onzeker door verschil in zwangerschappen.. wie helpt?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Beste mama's!

Ik ben vandaag precies 5 weken zwanger van onze tweede... althans... dat hoop ik.. ik voel namelijk helemaal NIETS. Bij onze eerste was ik ziek, echt niet te filmen... misselijk en kroop over de grond van de buikpijn... wel in het begin wat rommelende darmen gehad en erg moe maar verder voel ik me echt heel goed... mijn mannetje is erg nuchter; voel je je niet goed... dan is het niet goed.... voel je je wel goed... dan is het ook niet goed.... AAAAAAAAAAHHHHHHHHHH... en de test van de week was echt heel duidelijk positief...

Je hoort natuurlijk wel dat mensen zeggen; geen enkele zwangerschap is hetzelfde.. maar kunnen jullie je mijn onzekerheid in deze voorstellen? En wie heeft dit ook weleens zo ervaren? En wie voelde zich tijdens haar zwangerschap ook zo goed?

Groetjes
Sunny (die met allemaal hersenspinsels in d'r bol rondloopt.... wat natuurlijk ook niets helpt.. maar toch...)
 
Hoi,
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik herken je onzekerheden zeker. Bij de eerste voelde ik ook hélemaal niets, niet een keer misselijk of moe, helemaal niks... tja, dan is zo'n test natuurlijk wel duidelijk, maar toch ga je twijfelen. En toch werd na 9 maanden een heel gezond mannetje geboren, onze Skip.
De tweede keer ben ik wel misselijk geweest, weliswaar niet erg, maar toch (gelukkig). Ook was ik verschrikkelijk moe...... toen dacht ik weer, ik wou dat ik er niks van merkte, dit is ook niet fijn hahaha. Het is inderdaad nooit goed. En ook toen werd na 8,5 maand een gezond mannetje geboren.
De derde keer was ik niet misselijk, wel moe... maar dat begon steeds wel pas na een week of 7 of 8, dus niet meteen.
Mijn verloskundige zegt ook dat het iedere keer anders is. Ik heb me deze zwangerschap ook zorgen gemaakt omdat mijn buik niet echt hard groeide en mijn gewicht ook niet veel toenam....(is wel goedgekomen haha, maar toch veel minder dan bij de vorige twee)  terwijl ik verwacht had dat het de derde keer allemaal sneller zou gaan.... twijfels, twijfels... soms kan je jezelf daar echt gek mee maken.
Maar wat zegt je gevoel? Als je gevoel zegt dat het goed zit... (al weet ik uit ervaring dat dat soms ook per dag kan wisselen... aaagrrrrr, hormonen).
Probeer te genieten van je zwangerschap! Ik probeerde mezelf voor te houden dat zorgen maken niks opleverde. Of het goed of fout gaat heb je niet in de hand en wordt niet beinvloed door negatieve of positieve gedachten... dus kun je beter positief zijn, dacht ik altijd maar.
Heeel veel succes! Probeer te genieten!
Groetjes, Noor mv Skip, Bo en ?
 
Hoi,

Logisch hoor dat je zo onzeker bent, want elke zwangerschap is ook gewoon anders. Bij Hjerre had ik nergens last van, behalve dat ik 's avonds wel eens misselijk kon zijn wanneer ik te moe was. Bij Elize juist was ik de hele dag door ziek en had ik veel pijn en narigheid en was de zwangerschap totaal het omgekeerde van Hjerre. Bij deze derde zwangerschap zit ik er een beetje tussen, soms misselijk en beroerd, soms helemaal niks, soms de hele dag pijn en dan weer niet. Kortom, drie verschillende zwangerschappen dus.

Groetjes Hanneke
 
hoi
ik had bij de eerste nergens last van en deze zwangerschap heb ik allerlei kwaaltjes gehad en ook voorweeen wist niet wat me over kwam. gelukkig was he tmet 2 uur weer voor bij.
geniet er van misschien komen de kwaaltjes nu wat later. Het is altijd spannend de eerste 12 weken.
groeten petra 33 weken zwanger
 
Dag ladies,

het blijft apart; vandaag gelukkig weer wat last van m'n buik; raar he,... dat je daar beetje blij om bent... mag 12 juni voor de echo komen bij gyneacologie... ook heel spannend dus; ik ga rechtstreeks onder controle in het zhuis omdat dit dus een geplande keizersnede gaat worden met 38 weekjes... dus mag aftellen tot de afspraak...

Dank jullie wel voor de leuke opbeurende berichtjes!

Liefs
Sunny
 
Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!!!

Lijkt wel of de tweede keer spannender is dan de eerste hè, dat had ik ook die onzekerheid... ik hoop dat je al een beetje gerust bent inmiddels?
 
Hoi Toulouse,

dank je wel voor je reactie; nee helaas, ik kan het nog steeds gewoon naast me neerleggen. Lastig figuur ben ik.... M'n moedertje en mannetje zeggen ook; waarom kun je gewoon niet genieten; er is geen reden om nu aan te nemen dat het fout zit... en dat je je zo goed voelt; wat wil je dan? Weer kruipend en spugend door het huis heen gaan?
Dus lieve Toulouse, ik zoek veel afleiding bij m'n zoontje en werk. Komende week zijn we vrij. Even lekker dagjes uit met onze boy.

Van dat "doom"-denken wordt ik ook doodziek van hoor! Dat is echt gekomen na de eerste miskraam en ook door de tragische dood van m'n grootste vriend en maatje, mijn  lievelingsbroer.... nu 2 jaar terug...     nu verheug ik me gewoon op het feit dat als het een jongentje mocht worden dat ik hem in de 2e naam mag vernoemen naar mijn broer.

En nu ga ik gauw wat leuks doen want de tranen staan alweer hoog; lastige periode is dit....

Liefs,
Sunny

 

Hoi Sunny,

Maak je geen zorgen! Mijn twee zwangerschappen, evenals de bevalling, waarom totáál anders!!

Voorbeeld;

1e zwangerschap; Ik droeg breed, 27 kilo aangekomen, had álle zwangerschapskwaaltjes die er waren, kon met 23 weken niet meer werken ivm bekkeninstabiliteit, gedragen tot 41.1 wk, bevalling die uitliep op keizersnede (super leuk team dus een groot feest!)

2e zwangerschap: Ik droeg mooi naar voren, 7,5 kilo aangekomen, geen enkel kwaaltje, bekkeninstabiliteit maar heb tot aan verlof kunnen werken, wél een dwarsligger dus een geplande keizersnede met aardig wat complicaties.

Ik heb tussen de twee bevallingen 2 miskramen gehad en was dus bij de laatste zwangerschap enorm ongerust. Had ook nog eens even flink bloedverlies in het begin dus ik dacht; daar gaan we weer! Na het hartje te hebben gezien was ik ook niet meer gerust mede omdat ik vanaf die tijd geen enkel kwaaltje meer heb gehad! Dat was ik niet gewend!! Maar vanaf het moment dat ik Madam kon voelen werd ik een stuk relaxer, maar ben altijd wat gespannen gebleven.. Zo van:  Dat ik maar snel mag bevallen dan is het goed.. Maar dat is natuurlijk ook geen garantie, die heb je nooit..
Zelfs niet nadat je bevallen bent, hoe eng dat ook klinkt en is.

Maar dat is natuurlijk de mindere kant van zwanger/ouders zijn, de onwijze onzekerheid en de zorgen die het met zich mee brengt. Maar als je dat afweegt tegen het wonderbaarlijke wat op dit moment in je buikje groeit dan moet dat eigenlijk ver op de achtergrond verdwijnen zodat het plaats kan maken voor trots zijn en genieten!!
Hoewel een miskraam niet in de koude kleren gaat zitten mag je best weer wat gaan vertrouwen op je lichaam! Ze heeft immers al eens een prachtige prestatie geleverd!!
Dus meid, geniet van dat wat nu nog niet zicht- en voelbaar is, geniet van de gedachte dat je straks weer schopjes zult voelen en over een tijdje weer die heerlijke babylucht zult opsnuiven!!!

In ieder geval proficiat met je zwangerschap en zet 'm op!!!

Liefs,

Esmé mv Kay (bijna  2,10)  en Gwen (10 wk)








 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan