Onzeker en angstig!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Soms kan ik me vreselijk veel zorgen maken. Of het kindje blijft leven of het gezond zal zijn. Ik twijfel of ik de 20-weken echo moet doen omdat ik het sowiezo niet zou laten weghalen en je daardoor nog 20 weken in extra spanning zal zitten als blijkt dat er afwijkingen zijn.
Aan de andere kant kan het me wel opluchten als alles goed blijkt te zijn.
Ik kan het allemaal niet echt overgeven. Ik heb hiervoor een miskraam gehad met 6 weken en droom daar steeds over. Ook over te vroeg geboren kindjes en bloedverlies.
Wie herkent deze angsten en hoe gaan jullie daarmee om?

Liefs Bloempje (18 wk)
 
Hoi bloempje,
Ik begrijp wat je voelt ik heb eem zzontje van 3 en daarvoor had ik een miskraam van 11 weken. Ik dacht toen ook veel zorgelijke dingen. Nu ben ik weer zwanger en ik heb dat gevoel nu niet meer. Ik volgende week de 20 weken en dan gaan we dus naar de afwijkingen kijken ik doe dit wel want dan weet ik wat ons te wachten. Maar dat is allemaal ieder voor zich. Geniet van je kindje in je buik en probeer positief te blijven denken.
Liefs Wendy
 
Hoi bloempje,

Ik kan je gevoel goed plaatsen, ook ik heb een miskraam gehad. De volgende week staat bij mij de 20 weken echo op de agenda, ik zal heel blij zijn als die achter de rug is. En ik hoop natuurlijk op positief nieuws.
Wat mij in ieder geval helpt is de artikelen of stukken die gaan over wat allemaal mis kan zijn of gaan, gewoon niet te lezen. Op dit forum bijvoorbeeld lees ik die stukjes niet, maar ook niet in tijdschriften of boeken.
Als nou straks blijkt dat er iets aan de hand is, dan zie je het op dat moment wel. Probeer het op die manier een beetje te zien. Gewoon er van uit gaan dat alles goed is.

groetjes
 
Bedankt voor jullie begrip. Ik heb sinds gisteren maar weer een piekerkwartier ingesteld. Kookwekker op 15 minuten en dan 15 minuten lang alle piekeringen opschrijven. En daarna mag ik van mezelf geen nare dingen meer denken want het helpt me toch niet. Ik weet er niet meer door en ik kan het ook niet sturen. Ik maak mezelf alleen maar angstig en verdrietig.
Dat helpt wel, maar ik vind het wel moeilijk om het uit te stellen. het is al echt een gewoonte geworden dat piekeren. Er vanuit gaan dat alles goed is, vind ik zo moeilijk. Ja, ik ben van nature een 1e klas piekeraar en doemdenker. Nou, niet echt handig in situaties waar je geen controle op hebt. Want dat is vooral, ik heb geen controle ik kan het zelf niet sturen. Terwijl ik de baby echt al heel vaak voel en het reageert ook al op geluid. Dus wat dat betreft mag ik me geen zorgen maken, mijn vorige controle was perfect, dus wat zeur ik......
Ik ben er nog niet helemaal uit over die 20-weken echo! En ik moet toch gauw de knoop doorhakken want de tijd begint te dringen.

Groetjes bloempje
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan