Onzeker over gedrag kind tov mij als moeder

<p>Goedemiddag allemaal,</p><p>Mijn dreumes (14maand) vindt mij niet leuk. Heel kinderachtig dat ik dit denk en voel maar dit gaat de hele dag door mij heen.<br />Zoals ik het hier schrijf is het misschien wat overdreven, ik denk echt wel dat ze goed gehecht is aan mij, als ik thuis ben is ze lief, makkelijk, krijg ik kusjes en knuffels voor het vaderland.</p><p>Nu het "probleem":</p><p>Ze gaat 2 keer in de week naar opa en oma, de rest van de week ben ik thuis en mijn man werkt gewoon fulltime. Als wij haar ophalen bij mijn ouders wil ze niks van ons weten, huilen, boos dat ze met ons mee naar huis moet. Ik heb een hele goede band met mijn moeder en ik zie haar meerdere keren per week, dus mijn dochter ziet haar ook heel vaak. Als we haar beeldbellen is mijn dochter altijd blij, toevallig zag ik haar net even via beeldbellen op mijn werk en ze begon direct te huilen en zich van mij af te draaien toen ze mij zag :(</p><p>Ik ben echt heel blij dat ze het zo goed heeft bij haar opa en oma, maar eerlijk is eerlijk.. ik vind dit heel moeilijk, zit zowat te janken hier op mijn werk. <br />Hebben jullie enig idee? vindt ze mijn ouders "liever" dan dat ze ons vindt? </p><p> </p><p> </p>
 
Lijkt mij heel normaal gedrag hoor.. en het lijkt me niet dat jouw dochter je niet leuk vindt aangezien je gewoon kusjes en knuffels krijgt als je thuis bent en dat ze heel lief is..
Bij opa’s en oma’s is het altijd anders als thuis. Ongetwijfeld vind ze het daar heel leuk en wil ze misschien niet mee naar huis. Maar zodra jullie thuis zijn is er niks aan de hand?
Jouw kind voelt haarfijn aan hoe jij je voelt dus hou dat ook in gedachte wat jij overbrengt naad haar toe
 
Ik snap je wel. Mijn zus past op mijn kinderen. In het begin dacht ik ook als ze me wel maar als mama blijven zien. Ondertussen is die angst wel over. Natuurlijk zijn ze blij om hun tante te zien, tenslotte mogen ze meer bij haar dan bij mij. Maar ze hebben het toch het liefst mama.
 
Hoi, ik herken dit zo erg!! En we begrepen er niets van. Onlangs ben ik begonnen met te onderzoeken hoe dit kan, onze zoontje van 18 mnd wordt zo vrolijk van mijn moeder, ze lijken haast verliefd! 
Ik dus op stage bij mijn moeder (een dag meegekeken)en wat blijkt? Hij wordt op handen gedragen door haar. Ze zijn de hele dag op pad in het bos, gaan vaak langs de eendjes etc. Ik ben ook zo blij dat ik hier achter ben want sinds de komst van onze dochter ben ik veel binnen geweest. Ik zorg er nu dus echt voor dat ik ook alleen met hem ben en minimaal 1 x buiten ben geweest en dan laat ik hem kiezen naar welke speeltuin hij wilt. Voorlopig kan dit gelukkig prima. En als het regent gaan we samen naar de zolder ofzo, in ieder geval ff alleen met elkaar iets doen wat hij geweldig vind. 
Voel je niet schuldig en praat erover met je moeder. Vraag haar waar je kind van houdt en zo vrolijk van wordt. 
Succes!
 
Bij jullie zullen iets meer regels zijn en vaak gaan opa en oma wat soepeler met dingen om en mogen ze net wat mee als thuis dus logies dat het daar leuker is. En ze kan het waarschijnlijk alleen nog maar goed duidelijk maken door te huilen
 
Mijn kinderen zijn ook stapelgek op mijn moeder (3 en bijna 2 zijn ze).
Hoewel ze ook dol op mij zijn het mijn moeder daarna echt de voorkeur. En als ik zie hoe ze met ze omdat is dat ook eigenlijk niet gek. De dag die ze oppast staat volledig in het teken van de kinderen (ik doe ondertussen ook het huishouden enz). En ze heeft het engelengeduld om 15 boekjes te lezen (ik ben er na 3 wel ff klaar mee) en alle spelletjes nee te doen die hun aandragen. Niet zo gek dan toch dat ze het zo fijn vinden met oma. 
 
Terug
Bovenaan