hoi anoniem
het is vrij normaal hoor. iedereen reageert en uit zich anders.
ik was in het begin ook dolgelukkig, maar kon het niet zo uiten. ik was er heel nuchter over naar de buiten wereld. net of het nog onwerkelijk was ofzo.
en de mensen om me heen leken blijer als ik zelf.
dat was natuurlijk diep van binnen niet zo, maar zo leek het wel.
je moet jezelf de tijd gunnen en niks forseren, (zo van ik moet lachen en het leuk vinden enzo). want je moet helemaal niks. daarbij komt ook kijken dat ik in het begin heel ziek was. nou en iedereen had het over genieten, ik kon dat niet hoor...dat zeg ik eerlijk. ik voelde me veel te beroerd.
misschien als je dalijk een echo hebt gehad ofzo, is het wat werkelijker en kan je er meer van gaan genieten.
maar onzeker blijf je zo ongeveer je gehele zw.schap wel. tenminste ik.
maar dan in allerlei verschillende fases...
doe lekker wat je fijn vind en probeer het zwanger zijn misschien ff een beetje los te laten, dan komt het gevoel misschien vanzelf.
liefs v sandy