onzeker

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,
Ik ben nu 6 weken zwanger. Ik heb 8 februari mijn eerste ego. Ik voel met toch wel onzeker, omdat het vorige keer bij 7 weken mis ging. Ik ben nu opeens bang dat het nu ook weer mis kan gaan. Mijn borsten zijn wel gevoelig. Maar ik ben nog niet echt misselijk. Ik weet wel dat het niet hoeft, maar vorige zwangerschappen had ik daar wel wat last van. 8 februari duurt nog best lang. Ik moet maar goede moed hebben. Het zal wel door de hormonen komen. Want het ene moment ben ik blij en het andere moment kan ik wel huilen.
F. hoe gaat het verder met jou? Ik hoop dat jij hier geen last van hebt. Ik las dat jij wel echte zwangerschapsklachtjes hebt.

Groetjes, maria
 
Hoi Maria,

Ik kan me heel goed voorstellen dat je je zo voelt. Ik zal het ook krijgen als ik weer opnieuw zwanger mag zijn!

Maar daar heb je nu niets aan natuurlijk. Ik weet dat mijn beide zussen geen moment misselijk zijn geweest en alletwee twee gezonde zonen hebben. Helaas is niets zeker.

Ik hoop echt voor jou dat het goed zal gaan meid, veel sterkte, gezondheid en geluk!!!

Probeer ervan te genieten, ik duim voor je dat het goed gaat!

Liefs PO
 
Hoi lieve Maria,

Net als jij ben ik ook erg onzeker. Elke keer als ik naar het toilet ga, ben ik bang bloed te zien!

Ik probeer er niet zoveel mee bezig te zijn maarja, dat is zooo moeilijk. Dat herken jij natuurlijk ook. Die eerste 12 weken zijn echt vreselijk.

Ik mag trouwens ook 8 feb. langskomen voor een echo en het is dus nog even twee weken doorbijten.

Mijn kwaaltjes komen en gaan. Dan ben ik ineens heel moe en wat misselijk en de dag erna merk ik bijna niets. In het algemeen voel ik me 's avonds het minst lekker. Ik heb ook het liefst dat die kwaaltjes heel hevig zijn en blijven maar helaas weet ik van sommige meiden hier, dat dat ook geen garantie is.

Ik wil nu tegen je zeggen "probeer je niet te druk te maken" maar ik weet maar al te goed dat dat makkelijker is gezegd dan gedaan.

Heel veel sterkte deze komende 2 weken.
Houd je me op de hoogte?

X F
 
F.
Ik lees net jouw reactie aan Maria en ik herken er zoveel van.Sorry, ik zal me even voorstellen.Ik ben Heidi en 36 jaar,hopelijk zwanger van ons achtste kindje.Na mijn laatste MK kreeg ik reacties dat ik er al zoveel had.Dat is niet leuk,zeker niet als dat van je eigen ouders afkomt.Toch hoop ik dat het deze keer goed gaat.Je kan het kindje niet vervangen,maar toch heb je je verlangens.Ook al heb ik er al zeven.Groetjes en sterkte Heidi
 
Hoi Heidi,

Halleluja!! 7 kids? Mijn god wat moet jij een energie hebben om dat allemaal goed te managen! Dus nu hopelijk op naar nummer 8! Bij jullie thuis is het dus altijd lekker druk!

Ik wil heel graag 3 kinderen en ik krijg altijd al reacties of 2 niet genoeg is, laat staan als je 7 kinderen hebt! Ach, trek je er niets van aan. Het is JOUW leven!

Groetjes F
 
Hoi Po, F. Anomiem en Heidi,
Bedankt voor jullie lieve reacties. Vandaag gaat het wel. Ik had gisteravond opeens een soort angstaanval. Ik heb daar 's avonds toch meer last van, dan lijkt alles veel erger. En zeker als je zwanger bent. Maar ik probeer het nu weer wat van me af te zetten. En dat gaat wel. F. Spannend dat jij ook 8 februari moet. We houden elkaar wel op de hoogte! Dit wordt onze 3e. En soms voelde ik me wel een beetje schuldig, omdat we al 2 gezonde kinderen hebben, en toch verdrietig was om mijn miskraam. Maar voor iedereen is het weer anders. Bij de een is het gezin kompleet met 2 kinderen. En bij de ander met 8 (of misschien wel meer?). Maar goed dat we niet allemaal hetzelde zijn. Maar soms kunnen bepaalde opmerkingen je wel zeer doen.
Nou veel succes allemaal. En tot snel weer!
Groetjes, Maria
 
Maria en F.
Maria,wat je niet moet doen is je schuldig voelen.Als je zw. bent is het juist een uitzien naar dat nieuwe kindje.Daar was je toch al gek mee,toch? En nee het is geen vervangende baby voor wat je verloren hebt,want ook die zal altijd een deel van jouzelf blijven.

F.
Ik wil het me ook niet aantrekken,maar vooral mijn ouders zijn er zo raar in. En dat is zooo pijnlijk af en toe.Zelf ben je blij en dan kan je het niet eens met je eigen moeder delen. Hoe ga je dà ¡Ãƒ ¡r dan mee om?
Liefs Heidi
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan