Hoi Boemeltje,
Wij hebben vorige week ook zoiets naars meegemaakt! We kregen op 11 juni onze eerste echo. Eerst deed de gynecoloog hem uitwendig en ik dacht dat ik toen in m'n baarmoeder een grijs vruchtje zag, wel onduidelijk maar ik was er van overtuigd.
De gynecoloog zei dat dat de vrucht niet was maar ik was wel zwanger, dat was duidelijk!
Hij deed toen een inwendige echo en zag toen helemaal niks!! Hij zoeken en zoeken, ging wat hoger en naar links en rechts maar niks te zien, zo raar!
Hij gaf dus de uitslag dat de echo niet goed was maar ook niet fout! Tsja, wat kun je daar nu mee!!??
Verder moest ik 19 juni terug komen voor weer een echo maar hij hield zijn hart vast! Ook zei hij op het laatst dat we met het ergste rekening moesten houden. We waren natuurlijk helemaal perplex en wisten niet wat we moesten vragen. Die dag heb ik alleen nog maar gehuild en in m'n bed gelegen!
De volgende dag ben ik naar mijn huisarts gegaan want ik had zoveel vragen. Het kon betekenen dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had, of dat het een vroege miskraam is geweest die (nog) niet spontaan afgekomen was. Maar het kon gelukkig ook beteken dat de zwangerschap minder ver is (hoewel dat maar een paar dagen kan schelen, dat weten we heel zeker) of dat de baarmoeder niet goed of te hoog is waardoor het vruchtje niet te zien was.
Ik mocht afgelopen vrijdag bloed laten prikken om de HCG waarde in mijn bloed te bepalen. Die was (vanmorgen gebeld voor de uitslag) 63.000. Dat stond gelijk aan een zwangerschap tussen de 9 en 12 weken. In de eerste instantie was ik hier heel blij mee maar het kan nog steeds een buitenbaarmoederlijke zwangerschap betekenen! Dan is ook de HCG waarde normaal en heb je normale zwangerschapsklachten. De verschijnselen zoals bloed verlies en erge buikpijn uiten zich meesteal rond de 7de a 8ste week maar kunnen ook later komen, tot 12 weken zelfs!
Nog steeds onzekerheid dus! We kunnen alleen nog maar afwachten en hopen en bidden dat het allemaal goed zit en dat de kleine helemaal gezond ronddoppert in m'n buik!
Hoe is het precies bij jou gegaan? Ben erg benieuwd naar jou verhaal!!
In ieder geval veel sterkte, ik leef met je mee!
Groetjes Viola!