Onzeker

Naarmate ik langer zwanger ben, lijkt het wel of ik steeds onzekerder wordt: doe ik het straks allemaal wel goed? Gaat het wel lukken met zo'n kleintje? Gaat het straks wel goed met werken en het kinderdagverblijf? Zitten manlief en ik wel op 1 lijn qua opvoeding? etc. etc.
Ik weet dat het uiteindelijk allemaal wel goed zal komen, maar vind het toch vervelend dat ik me zo onzeker voel. Is dit herkenbaar?
Het is m'n eerste kindje. In het begin van de zwangerschap had ik hier helemaal geen last van, maar nu....

Esk (24w,6d)
 
Is heel normaal. Je hebt dadelijk ook een hele verantwoordelijkheid dus is het logisch dat je dan wel eens twijfelt. En denk maar zo nobody is perfect, van je foutjes leer je alleen maar. Je doet je best en meer kun je niet doen!

Groetjes Dana
 
he meid!!

idd erg vervelend dat je je zo rot voelt! maar in al die boekjes die ik afgelopen tijd heb gelezen ( en dat zijn er toch best veel haha) staat dat dat wel normaal is.
maar er staat ook bij dat dit wel weer over gaat en dat het allemaal wel goed komt!
ik ben t helemaal met dana eens... meer dan je best kun je niet doen!!

liefs
 
Is heel normaal hoor! Ik heb nu ook slapeloze nachten ervan, en dan ben ik in verwachting van onze tweede spruit! Dus heb er al 1 rond lopen. En met die eerste gaat alles prima, dus waarom niet met een tweede erbij? Vind het ook reuze spannend, net zo spannend ik het vond toen onze eerste op komst was.
Wees gerust, het komt allemaal goed. Er zijn periodes dat het minder gaat in het begin, en dat je denkt of je het allemaal wel goed doet enzo. Maar uiteindelijk komt alles weer op zn pootjes terecht. Niet te veel piekeren hoor, lekker genieten. Zal ik ook proberen, haha.
 
Echt wel herkenbaar! Ik ben nogal een zorgelijk type en ik ben blij dat ik pas op mn 33ste zwanger ben. Heb de afgelopen jaren beter geleerd om hiermee om te gaan. Ik hoef niet alles perfect te kunnen en doen - dat gaat toch niet lukken. Ik probeer me te focussen op mn best doen, veel liefde en aandacht geven en goed opletten of iets wel of niet werkt. Je bent er altijd nog bij en jouw verantwoordelijkheid gaat zijn om te praten met degenen die met je kind te maken hebben in wat voor mate dan ook. Om afspraken te maken en misschien wel compromissen te sluiten met je man. Je bent vast niet dom ;-) en fouten maken mag, belangrijk is hoe je dan daarmee omgaat en je een oplossing zoekt. Zo en dat hou ik mezelf vooral ook voor haha.
 
Terug
Bovenaan