Onzeker

A

Anoniem

Guest
Hallo iedereen.

Ik heet Nicole
Ik ben nieuw hier en ik heb me ook pas aangemeld.
Ik ben best heel onzeker over iets en ik wil er graag de meningen van anderen over horen.

Eerst zal ik wat informatie over mezelf vertellen zodat je een duidelijker beeld van mij hebt.

Ik heb een vriend, net 4 jaar een relatie, eind augustus.
We woonden in begin juli 3 jaar samen.
Mijn vriend heeft een vaste baan en ik werk bij een kinderopvang. Ik heb geen vaste baan maar een halfjaarscontract die zal lopen tot 1 januari (bestaat uit 26 uur per week). Het is namelijk heel moeilijk een vaste baan te vinden in mijn werkveld. In januari ga ik dus weer in de invalpoel, waar ik voorheen ook een half jaar ingezeten heb. het is leuk werk, maar je moet wel heel flexibel zijn als je iedere dag weer aan een andere groep moet aanpassen.

Voordeel is wel dat ik toen meer uren maakte dan dat ik nu een halfjaarcontract op 1 vaste locatie heb. Dat invallen bestaat uit een nul uren contract en ook dan krijg je zwangerschapsverlof.

Het nadeel van invallen is dat je permaand niet altijd weet hoeveel je gaat verdienen. het ligt ook een beetje aan jezelf, je word gebeld voor werk en als je altijd ja zegt word je ook vaak gebeld wat dus veel werk opleverd.

Oja ook hebben we een gezellige beestenboel thuis, 5 lieve katten en 1 hond. dat vinden we heel gezellig al moet er wel iedere dag een stofzuiger doorheen.

Nu mijn onzekerheid: Wij willen heel graag een kindje, maar zijn dit juiste omstandigheden om aan kinderen te beginnen? Ik denk over veel dingen na, vooral het geld, dat zal wel goedkomen , maar dan met zwangerschapsuitkering word berekend naar de laatste maand dat je werkte, dan moet ik dus wel lekker wat gewerkt hebben om een redelijke zwangerschapsuitkering te krijgen.
bah ik word gek van mezelf..
Ik denk steeds moeten we wachten of moeten we er gewoon voor gaan?? ik heb een groen licht nodig..
Helluupp..

(sorry beetje lang verhaal maar graag jullie mening)
 
allereerst, welkom op het forum.
Ik heb voordat mijn dochter geboren werd, nu 2 jaar) ook als inval bij de kinderopvang gewerkt.
Ik maakte veel uren.
Toen ik zwanger raakte, was het voor mij vrij snel duidelijk dat ik niet als invalster kon blijven werken.
Omdat: Wij werkte met een antwoordapparaat. en als ik sochtends, om half 8 gebeld zou worden, dat ik om 8 uur naar die ene locatie zou moeten. Dan moet ik zelf eten en douchen, de kleine moest ook nog eten en wassen, dan moet de kleine nog naar de oppas/kinderdagverblijf, en dit allemaal dan in korte tijd. Daar stond ook tegenover dat als ik dan niet zou worden opgebeld, ik toch mijn kindje naar het kinderdagverblijf moest brengen, ondanks dat ik die dag gewoon vrij had. En zo flexibel zijn kinderdagverblijven niet, en ik ook niet. Dus vandaar dat ik nu fulltime mama ben.
Dus het is aan jou, of jij zo flexibel kan zijn, en of je de mazzel hebt, met een erg lieve, flexibelle oppas.
Wat betreft je huisdieren, geen idee, heb ze zelf niet. Mijn schoonzus, zwanger en heeft 2 katten, zegt dat bij sommige katten het wel kan, maar dat je dan moet oppassen dat ze niet naast je kindje gaan liggen, want dan kan het kindje het benauwd krijgen.
Veel succes.
 
bedankt voor je welkom en je reactie.
en ik wil het zo doen.
vrijdag wil mijn vriend ouderschapsverlof en ik wil 1 dag vrij op di of woensdag. de andere 3 dagen gaat het naar de creche vaste dagen dus.. en altijd zekerheid dat je oppas hebt ookal breng je een keer niet.
dus komt neer op ik 4 dagen werken en mijn vriend 4 dagen werken.
ik word gebeld door mijn werk om in te vallen. dan kan ik zeggen ik wil alleen op dinsdag of woensdag niet, maar op de andere 4 dagen kan je me bellen, dat is redelijker dan dat je zegt ik wil steeds niet dan dan niet en dan die andere keer weer niet.. ze moeten wel op je kunnen rekenen.. nouja ik heb het idee dat dit wel gaat lukken.

en een vraag aan jou: ben je alleenstaand en hoe red je het om fulltime moeder te zijn, waarvan leef je?

 
welkom,

ik zeg doen, omdat er altijd wel een rede is om uit te stellen. ik heb ook erg lopen piekeren. Ik ben namelijk kostwinner en zal dus moeten blijven werken. mij vriend werkt wel 36 uur maar van zijn salaris kunnen wij nooit rondkomen, dit heeft te maken met het feit dat mijn vriend aagepast werk heeft inverband met zijn handicap. Ik denk dat je de knoop moet doorhakken. er zullen altijd mensen zijn die tegen je zullen zeggen of het wel verstandig is om nu aan kinderen te denken. voor elk probleem is een oplossing.
succes
groetjes hilda
 
Ja ik zou ook zeggen doen.

Je kan wel van alles verzinnen om het niet te doen de misschien slechte economie, wie weet wat er nog gaat gebeuren in de toekomst.

Bedoel voor alles verzin je wel weer wat en werk is er altijd of het nou in de supermarkt is of waar dan ook. misschien niet altijd het leukste werk maar wel werk, ik ben van mening (want bij mij is ook niet zeker of ik kan blijven als ik straks zwanger ben i.v.m. minder werken) dan ga ik maar ergens anders werken en dan draait het erom dat ik inkomsten heb en of dat nou is in mijn eigen vakgebied of iets totaal anders ik heb dan als prio geld binnenkrijgen voor mijn kindje. en je kan het altijd tijdelijk gaan doen want vanuit een werkende positie kom je makkelijker aan ander werk dan vanuit thuis zittend.

kortom ik zeg DOEN. belangrijk is wel dat jullie er samen achter staan.

succes


 
wat fijn al die positieve reacties,
ja dat is natuurlijk allemaal waar.
zo zou ik het ook doen. je kan met alles passen en meten om het tog weer goed te krijgen. en ook kun je het zelf zo duur maken als je zelf wil, maar besparen kan ook. ja ik denk ook dat we het gewoon moeten doen en we willen het allebei heel graag.
 
nee, ik ben niet alleenstaand. Ik ben inmiddels alweer 3 jaar getrouwd. Mijn man heeft een normaal salaris. Waar we goed van kunnen rondkomen. Okey, dure vakanties zitten er niet in, maar vliegvakanties lijken me toch erg heftig met kleine kinderen.
Dat is trouwens idd een goede optie, 3 dagen kinderdagverblijf. En als je zeker bent dat ze je vaak vragen dan heb je altijd wat extra centjes. En een papa-dag is ook leuk voor je vriend. Die van mij heeft het niet, maar in het weekend is onze dochter een echt papa-kindje. haha.
 
hoi lady21

ik kan mij voorstellen dat je wat twijfels hebt, maar aan de andere kant is er nooit een moment dat je kunt zeggen "zo en nu nemen we een kind" je neemt geen kind, je krijgt een kind. het is een heel bijzonder "gegeven". Mijn vriend en ik hebben allebei een vaste baan, maar daarin tegen hebben wij het bij ons eerste kindje het niet duur gemaakt. zoals de baby kamer enz... je kunt het zelf zo duur maken als je zelf wilt.
en ook al heb je zoveel twijfels, die had ik ook... en verrijkt echt je leven!! dus meid, gewoon doen!!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan