Onzeker.

11 oktober hebben we een 20 weken echo. En ik ben zo onzeker daarover. Ik ben bang dat er toch iets mis zou zijn met de kleine.
Dit komt denk ik ook doordat we een nekplooimeting hebben gedaan en daaruit kwam dat we kans hadden van 1op de 5 op een kindje met een afwijking. Daarna hebben we een vlokkentest gehad. Daaruit kwam het goede uitslag dat alles goed was met ons kindje en dat we weer een zoontje krijgen. Daarna ging ik weer volop genieten van de zwangerschap. Totdat we twee weken geleden te horen kregen dat we de 20 weken echo niet op de gewone afdeling van het ziekenhuis hebben. Maar op een speciale afdeling en ze zouden alles extra goed controleren. Ik dacht meteen maar alles is toch goed? Dat heb ik ook gevraagd. De gyn zei ja alles is goed maar dat doen we altijd nadat je een vlokkentest hebt gehad. Dat was wel weer geruststellend. Totdat we van iemand te horen kregen dat de vlokkentest ook niet helemaal betrouwbaar is.
Dus ik ben best wel onzeker nu. Ik heb hem ook nog niet gevoeld in mijn buik.
Afwachten maar.
 
ik kan me voorstellen dat je je onzeker voelt. misschien helpt het als je vooral probeert te denken aan het feit dat je je kindje weer ziet en niet dat er mogelijk iets mis zou kunnen zijn.
als het je lukt op positief te blijven worden de zenuwen hopelijk wat minder.
De echo is toch afwachten.
 
Ik kan mij ook heel goed voorstellen dat er onzekerheid bij jou speelt, maar wat Debbie al schrijft is het naar mijn mening ook heel belangrijk om er positief naar uit te blijven kijken. De echo is voor iedereen afwachten of je nou wel de testen hebt laten doen of niet, het blijft spannend en elke aanstaande moeder wordt daar nerveus van lijkt mij. Het mooie aan de echo is dat jij de kleine weer ziet en dat doet toch wel een glimlach ontstaan. Dat jij het nog niet gevoeld hebt zegt helemaal niets.........Heel veel succes en laat het ons weten he.
 
Die continue onzekerheid is ook iets wat mij helemaal gek maakt! Dus wees gerust: je bent niet de enige. Volgende week heb ik de 20-weken echo en ondanks dat ze steeds zeggen dat alles goed is en goed gaat of goed komt ben ik bang dat het kindje en of mij iets overkomt. Met name omdat ik hartritmestoornissen heb die nu veel erger zijn en hiervoor medicatie (ja vies woord tijdens de zwangerschap) slik en niet een beetje. Probeer mezelf gerust te stellen met tegen mezelf zeggend at zij zeggen dat het goed gaat en komt en dat ik alles in overleg heb gedaan met cardioloog en gyneacoloog, al voor ik zwanger was.

Dus proberen positief te blijven en het is heerlijk dat we het kindje weer mogen zien! En hopelijk voelen jij en ik het kindje binnenkort ook zo erg, dat we dan daar weer gek van worden :p

Oftewel: kop op! ;-)
 
Bedankt voor de reacties. We gaan er gewoon ervan uit dat alles goed is. En we blijven positief. We gaan het weekend nog even lekker weg en Maandag ochtend gaan we met volle moed naar de 20 weken echo. Om onze zoontje weer te bewonderen.
 
Terug
Bovenaan