Op 3 november bleek tijdens de echo dat er geen hartje klopte. Ik stortte van m'n roze wolk af. Na een week volgde een curretage. Inmiddels zit ik in cyclus 5. Ik ben nog niet zwanger. Ik hoop eind komende week op een positieve zwangerschapstest....
Het vervelende is dat ik al twee keer heb gedacht dat ik zwanger was. In december was ik moe, emotioneel en had ik pijnlijke borsten. Ook mijn vriend dacht aan mijn gedrag te kunnen afleiden dat ik zwanger was. Helaas bleek dit niet het geval. Ik werd gewoon ongesteld. Wat voelde ik me door mijn lichaam bedrogen! De maand erna waren mijn borsten nog pijnlijker, maar nee, ik werd zelfs al twee dagen te vroeg ongesteld en niet zo'n klein beetje ook. De afgelopen maand voelde ik helemaal niets. Ik ging er al vanuit dat ik niet zwanger was. Tot de dag dat ik ongesteld moest worden. Ik heb een dag gewacht met testen, maar helaas: negatief. Een paar uur later was ik ongesteld. Mijn vriend en ik hebben afgesproken om er na deze cyclus even een tijdje mee te stoppen. Misschien dat dat wat rust brengt. Ik hoop natuurlijk dat het deze keer toch nog raak is. Ik ben moe en zeker afgelopen vrijdag was ik ronduit labiel te noemen. Ik heb het druk op m'n werk maar dat komt vaker voor. Wat me echter nog nooit gebeurd is, is dat ik onder de druk lijk te bezwijken. Ik zat met tranen in m'n ogen een poging te doen om m'n deadline te halen. Vervolgens zaten tijdens de lunch twee collega's met elkaar de zwangerschapskwaaltjes en onzekerheden te bespreken. Zat ik opeens te snotteren aan de lunch tafel..... Ik heb nu sinds 4 dagen last van gerommel in m'n buik en een slap gevoel in m'n benen. Er zijn volgens mij drie mogelijkheden: 1) ik begin overwerkt te raken, 2) ik word ziek, griep of zo, 3) ik ben zwanger. Ik hoop natuurlijk het laatste, maar m'n lichaam heeft me nu al zo vaak bedrogen. Ik word er gewoon een beetje onzeker van....
Het vervelende is dat ik al twee keer heb gedacht dat ik zwanger was. In december was ik moe, emotioneel en had ik pijnlijke borsten. Ook mijn vriend dacht aan mijn gedrag te kunnen afleiden dat ik zwanger was. Helaas bleek dit niet het geval. Ik werd gewoon ongesteld. Wat voelde ik me door mijn lichaam bedrogen! De maand erna waren mijn borsten nog pijnlijker, maar nee, ik werd zelfs al twee dagen te vroeg ongesteld en niet zo'n klein beetje ook. De afgelopen maand voelde ik helemaal niets. Ik ging er al vanuit dat ik niet zwanger was. Tot de dag dat ik ongesteld moest worden. Ik heb een dag gewacht met testen, maar helaas: negatief. Een paar uur later was ik ongesteld. Mijn vriend en ik hebben afgesproken om er na deze cyclus even een tijdje mee te stoppen. Misschien dat dat wat rust brengt. Ik hoop natuurlijk dat het deze keer toch nog raak is. Ik ben moe en zeker afgelopen vrijdag was ik ronduit labiel te noemen. Ik heb het druk op m'n werk maar dat komt vaker voor. Wat me echter nog nooit gebeurd is, is dat ik onder de druk lijk te bezwijken. Ik zat met tranen in m'n ogen een poging te doen om m'n deadline te halen. Vervolgens zaten tijdens de lunch twee collega's met elkaar de zwangerschapskwaaltjes en onzekerheden te bespreken. Zat ik opeens te snotteren aan de lunch tafel..... Ik heb nu sinds 4 dagen last van gerommel in m'n buik en een slap gevoel in m'n benen. Er zijn volgens mij drie mogelijkheden: 1) ik begin overwerkt te raken, 2) ik word ziek, griep of zo, 3) ik ben zwanger. Ik hoop natuurlijk het laatste, maar m'n lichaam heeft me nu al zo vaak bedrogen. Ik word er gewoon een beetje onzeker van....
