onzeker

Hallo allemaal,

ik ben Nicole en ben nu 13 weken en 3 dagen zwanger. Ik heb erg last van mijn rug, ik werk in de kinderopvang en dat is lichamelijk zwaar werk.. Hierdoor kan ik nu de dagen niet goed vol houden. Op advies van de fysio moet ik rustig aan doen en op mijn werk aangeven als het niet meer gaat. Dit doe ik nu en ben nu dus al een paar keer eerder van het werk naar huis gegaan. Maar als ik dan thuis zit dan voel ik me schuldig, ik kan maar moeilijk het gevoel van me af zetten dat ik er niks aan kan doen..

Hebben jullie misschien tips of adviezen zodat ik me minder schuldig voel? Hoop dat jullie mn verhaal een beetje snappen..

Groetjes Nicole
 
hoi nicole

ik snap je gevoel helemaal maar ik heb nu voor de 2e keer bekkeninstabiliteit en ook ik moet afhaken werk nu met 11 wkn en 5 dagen nog maar 50% ik werk in de thuiszorg.

de eerste keer voelde ik me ook heel schuldig maar heb daardoor ook zoveel meer pijn gehad dat mijn advies is gewoon naar je lichaam luisteren. ook kan je vragen of je naar bedrijfsarts mag ivm vaststellen van je klachten. en onthou goed als jij thuis zit ivm zwangerschaps klachten dan krijgt jou werk gewoon geld om vervanging voor je te regelen dus eigenlijk is het helemaal niks om je schuldig over te voelen


succes met je klachten en luister goed naar je lichaam

veel liefs
 
Ik breek even in van het november forum.
Heb hetzelfde beroep als jij. En ik zit sinds een week volledig thuis.
Ik voelde me ook schuldig en ging maar door en door. Maar achteraf had ik eerder moeten stoppen. Ben nu bijna 26 weken. En kan haast niks meer. Ook niet i huis. Kan kleine stukjes lopen. Mag de hele zwangerschap haast niks meer doen. En denk als ik eerder gestopt had dat het wel mee had grvallen. Dus ik zou zeggen stop je schuld gevoel opzij. Want jij en je kindje zijn het belangrijkst!
En je rug moet nog langer mee dan vandaag ook na de zwangerschap nog.

Heel veel sterkte!
 
Hoi moppie2012 en Tamaraluijten,

bedankt voor jullie reacties. Ik moet me er geloof ik jinderdaad maar bij neer leggen dat het zo is.. Ik wilde er niet aan toe geven, ben een harde werker en had zoiets van.. ben nog maar zo kort zwanger, niet zeuren en gewoon door gaan. Maar afgelopen vrijdag was het ook te gek op het werk en dat moest ik het hele weekend bezuren. Heb nu deze week alleen nog maar halve dagen gewerkt en dan gaat het 's middags wel beter, heb aan het einde van de ochtend echt wel last maar als ik dan 's middags mn rust pak dan gaat het beter.

Ben blij dat ik niet de enige ben die met dit gevoel rond loopt, thanks meiden!! Hoe gaat het nu met jullie?

Liefs
 
Met mij gaat het nu wel goed hoor. Zolang ik vrij weinig doe. Alles voor de baby!! Zo denk ik maar.

Ik wilde net als jij eerst ook niet toe geven en voelde me zwak en schuldig. Maar je hebt alleen jezelf ermee. Ik had net als jij dat ik in het weekend op de blaren moest zitten en doordeweeks savonds.
Nu heb ik ook nog wel pijn maar lang niet zoveel als dat ik werkte.
En iedereen heeft veel begrip voor zwangeren. Ik heb gelukkig een hele fijne leidinggevende. Ben bij de arbo geweest die was ook heel begrip vol. Hoef ik de hele zwangerschap niet meer naar toe.

Heel veel sterkte en neem echt je rust ;)
Dus ook niet thuis alles zelf willen doen. Mijn vriend doet gelukkig heel veel voor me. Ik bleef alles zelf doen omdat ik vond dat ik het wel kon of moest.
Maar merk nu dat het zoveel scheelt om toch los te laten.

Nogmaals sterkte en geniet!!!
 
hier gaat het ook redelijk goed

ook bij bedrijfsarts geweest en 50% ziek nu dus nog 14 uur per week en dat gaat tot nu toe nog redelijk

hoef pas over 6 weken terug en moet zelf aangeven als het niet meer lukt enzo dus ben wel blij dat ze er zoveel begrip voor hadden.

hoe is het met jou?
 
Terug
Bovenaan