ik dacht dat zwanger zijn heel leuk was, maar ik vind het echt niet allemaal leuk.
behalve het ziek zijn waar ik op zich nog niet zo heel veel over te klagen heb, heb ik wel echt heel veel last van mijn hormonen.
ik ben heel blij dat ik zwanger ben en kan ook echt niet wachten tot de kleine er is. ik ben veel met mijn zwangerschap bezig en zie ook niet zo op tegen de bevalling.
ik voel me alleen heel de tijd down. ik kan zo in huilen uit barsten en ben over alles onzeker,
wat staat me straks te wachten als de kleine er is kan ik het allemaal wel aan.
over alle kleine normale dingen waar ik me normaal helemaal geen zorgen over maak word ik nou onzeker.
ik ben niet te genieten naar mijn vriend toe en kan ook echt niet vrolijk zijn.
ik krijg thuis niks gedaan en heb ook geen zin om maar iets te gaan doen.
normaal heb ik hier echt geen last van en ik weet niet wat ik er mee moet.
als ik het tegen iemand zeg snappen ze me niet en zeggen ze dat ik me niet druk moet maken.
maar ik kan er niks aan doen. ik zal het liefste ook genieten en op een roze wolk leven maar dat lukt me gewoon niet.
ik kan gewoon niet wachten tot de kleine er is en ik heb het gevoel dat ik me tot die tijd onzeker blijf voelen
behalve het ziek zijn waar ik op zich nog niet zo heel veel over te klagen heb, heb ik wel echt heel veel last van mijn hormonen.
ik ben heel blij dat ik zwanger ben en kan ook echt niet wachten tot de kleine er is. ik ben veel met mijn zwangerschap bezig en zie ook niet zo op tegen de bevalling.
ik voel me alleen heel de tijd down. ik kan zo in huilen uit barsten en ben over alles onzeker,
wat staat me straks te wachten als de kleine er is kan ik het allemaal wel aan.
over alle kleine normale dingen waar ik me normaal helemaal geen zorgen over maak word ik nou onzeker.
ik ben niet te genieten naar mijn vriend toe en kan ook echt niet vrolijk zijn.
ik krijg thuis niks gedaan en heb ook geen zin om maar iets te gaan doen.
normaal heb ik hier echt geen last van en ik weet niet wat ik er mee moet.
als ik het tegen iemand zeg snappen ze me niet en zeggen ze dat ik me niet druk moet maken.
maar ik kan er niks aan doen. ik zal het liefste ook genieten en op een roze wolk leven maar dat lukt me gewoon niet.
ik kan gewoon niet wachten tot de kleine er is en ik heb het gevoel dat ik me tot die tijd onzeker blijf voelen