Onzekere echo’s

S

Sabrina

<p>Shallo,</p><p> </p><p>ik wil hier graag mijn verhaal doen, in de hoop dat er hier vrouwen zijn die misschien iets soortgelijks hebben meegemaakt.</p><p>postief of negatief .</p><p> </p><p>Wij zijn door middel van ivf zwanger geraakt .. Meteen tijdens de eerste behandeling. We waren helemaal blij !</p><p>Donderdag 29 november was onze eerste echo , we waren toen 7+1 weken zwanger. De gyn maakte de echo en zag een vruchtzak en dooierzak , en iets dat op een vruchtje moest lijken. Het leek meer op een verdikking van het dooierzakje , meer kan ik er niet van maken. Ook was er geen hartactie te zien , wat wel had gemoeten tijdens dit termijn. De gyn vertelde ons dat ze aan de hand van één echo eigenlijk niet zoveel kon zeggen. Wel moesten we meer rekening houden dat deze zwangerschap niet goed zou zijn, dan dat het nog goed zou aflopen. We moesten de dinsdag daarop weer voor een echo. Ik was intens verdrietig en voelde me leeg en helemaal niet zwanger meer. ‘S middags keek ik mijn online dossier in van het ziekenhuis en zag daar dat mijn gyn al een brief naar de huisarts had gestuurd met het verhaal dat ik een missed abortion had. Was best boos toen ik dit las , ondanks dat ze had uitgesproken dat we beter van het negatieve uit konden gaan zei ze ook dat het nog alle kanten op kon. </p><p>Nu hebben we afgelopen dinsdag weer een echo gehad , dit keer bij de ivf verpleegkundige. Ze keek en zag weer de vruchtzak en dooierzak en na lang zoeken zag ze het vruchtje zitten. Het was nog steeds heel klein , maar op begeven moment schrok ik, want ik zag iets knipperen. Ik keek haar aan en vroeg of ik dit goed zag. Zei antwoordde ; Ik denk dat je gelijk hebt. Ze heeft toen de fertiliteitsarts erbij gehaald, deze bevestigde wat wij zagen. Toen kwam ineens de vraag of er een kans was dat wij misschien alsnog op de natuurlijke manier zwanger zijn geraakt. Ik keek haar verbaasd aan , want dit leek mij onmogelijk , omdat mijn eierstokken rondom verkleefd zijn. Wij hebben het 1,5 jaar zelf geprobeerd , nadat wij vorig jaar april een vroege miskraam hebben gehad. Sindsdien lukte het maar niet en door onderzoeken in het ziekenhuis kwamen we er dus achter dat mijn eierstokken verkleefd zijn. Ik vroeg ook hoe dit dan had kunnen gebeuren. De arts vertelde dat het soms zo kan zijn dat tijdens de punctie er soms een eitje over het hoofd gezien wordt en deze dan alsnog uit zichzelf springt. </p><p>Even later toen de arts weg was , zei de verpleegkundige dat dit weleens is voorgekomen vandaar dat de arts dit vroeg. Mij lijkt het onmogelijk , en ook al was het wel op de natuurlijke manier geweest dan had dit vruchtje ongeveer even ver moeten zijn. </p><p>De verpleegkundige liet weten dat het vruchtje echt te klein is voor het termijn dat wij waren. En toch vind ik het raar dat er vorige week werd gesproken van een missed abortion en er nu ineens een hartje zichtbaar was.  Zolang er een hartje klopt kunnen zij verder nog geen stappen ondernemen en nu moeten we a.s. dinsdag weer terug voor echo.</p><p>Het ergste vind ik die onzekerheid. Na vorige week het slechte nieuws te krijgen , had ik me er al helemaal bij neergelegd dat deze zwangerschap zou eindigen in een miskraam en dat wij afgelopen dinsdag hetzelfde bericht zouden krijgen. Dat we zouden gaan praten over hoe die overleden vruchtje uit mijn buik zou komen. En nu was er ineens dat kloppen hartje. Maar nog steeds veels te klein. Weet gewoon niet wat ik hiervan moet denken. </p><p>Heb afgelopen week nog wel met de verpleegkundige gebeld , omdat ik het niet los laten. Ze kon me geen garantie geven dat dit nog goed zou komen , maar ook niet dat het afgelopen was. Al is de kans op een positief einde maar 1%.</p><p>Sorry voor dit lange verhaal ... Maar het is zo frustrerend allemaal </p>
 
Jeetje wat een nare onzekerheid! Zelf gelukkig geen ervaring mee, maar wel erg met jullie te doen als ik je verhaald lees. Een miskraam is intens verdrietig, maar die onzekerheid misschien nog wel erger. Ik hoop dat je snel duidelijkheid krijgt en vooral ook goed nieuws. Ik duim voor jullie!
 
Dankjewel dat is lief van je !!
ja die onzekerheid is echt killing. Krijg nog liever te horen dat het gewoon niet goed is , dan zo elke keer weggestuurd te worden en je maar af te vragen wat als ...
Gelukkig is het snel dinsdag , maar of we dan wel zekerheid krijgen vraag ik me toch af
 
Wauww wat heftig die onzekerheid 
Ik ga voor je duimen dat je dinsdag  een goeie echo  krijgt met een wat groter vruchtje misschien en nog steeds een hart actie.
Jullie kindje is vast een strijder 
Succes dinsdag  ?
 
Jeetje wat heftig moet dit voor jullie zijn.... Onzekerheid na zo'n lange periode is verschrikkelijk. Ik duim voor jullie dat er bij de volgende echo alsnog een kloppend hartje is en jullie een gezond kindje krijgen. 
 
Sterkte. 
Liefs 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan