<p>Hoi, </p><p>Ik zou echt graag mijn verhaal kwijt willen. Momenteel is onze zoon 4,5 week en langzaam wen ik aan het moeder zijn. Ik leer hem ook langzaam een beetje kennen nu. </p><p>Ik ben onzeker over mijn moederschap. Onze zoon slaapt overdag van voeding tot voeding en we hebben er dan weinig omkijken naar. Hij wordt voor een voeding wakker en verschoon hem dan eerst. Tijdens het verschonen begint hij met huilen totdat hij erna de fles krijgt. Hij lijkt soms boos tijdens verschonen (vuisten maken, rood hoofd krijgen, onrust met de beentjes en huilen). Zijn voedingen drinkt hij netjes altijd op en valt een half uur na de voeding in slaap.</p><p>'s avonds begint hij onrustiger en jengelig te worden. Ik pak hem dan bij me maar soms krijg ik hem niet getroost; ik pak hem dicht tegen me aan op de bank of loop een paar rondjes in de woonkamer. Ik vraag me dan af of hij me wel 'leuk' vindt ofja, of hij zich wel vertrouwd en fijn voelt bij mij. </p><p>Ik leg hem overdag soms even in de box en ga dan mijn eigen ding doen zoals klaarmaken etc. Hij begint dan vrij snel te huilen tot krijsen toe. Hij lijkt dan nogal in paniek en zelfs boos; zichzelf krabben in zijn gezicht, heel diep adem halen zodat hij hard kan aanzetten tot huilen, rood hoofd krijgen, krijsen. Wanneer ik hem dan bij me pak wordt het langzaam beter maar hij is dan helemaal buiten adem van het hele gebeuren. Volgens mij denkt hij op deze momenten dat hij 'alleen gelaten is' en raakt dan in paniek of zo?</p><p>Ik ben onzeker en bang dat hij me misschien niet leuk vindt of zich niet veilig en vertrouwd voelt bij me ?</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Onzekere mama
- Onderwerp starter Gebruiker10107747
- Startdatum
Je doet het hartstikke goed! Wat jij hier schrijft is normaal gedrag van een baby op die leeftijd. Hij heeft je gewoon nog heel erg nodig en daarom gaat hij huilen als je hem even weg legt om zelf iets te kunnen. Misschien dat je hem meer in je buurt kan leggen als jij iets anders moet doen? Zodat hij je kan zien en hij weet dat je er bent.
Het onrustige in de avond hoort er ook bij. Hij is dan alles van overdag aan het verwerken en/of heeft krampjes en soms lijkt het dan of troosten niet helpt, maar neem hem gewoon lekker bij je.
Hij vind jou de leukste van de wereld want jij zorgt voor hem en staat meteen voor hem klaar als hij huilt of iets anders nodig heeft.
Het onrustige in de avond hoort er ook bij. Hij is dan alles van overdag aan het verwerken en/of heeft krampjes en soms lijkt het dan of troosten niet helpt, maar neem hem gewoon lekker bij je.
Hij vind jou de leukste van de wereld want jij zorgt voor hem en staat meteen voor hem klaar als hij huilt of iets anders nodig heeft.
Je doet het goed hoor!
mijn zoontje is nu 5 maanden en bij ons ging het ook zo de eerste tijd, ik voelde me ook erg onzeker maar dat hoort erbij!
komt helemaal goed! Je kleintje gewoon lekker bij je houden en meid over een poosje zijn je onzekerheden verdwenen als sneeuw voor de zon. Komt helemaal goed ?
mijn zoontje is nu 5 maanden en bij ons ging het ook zo de eerste tijd, ik voelde me ook erg onzeker maar dat hoort erbij!
komt helemaal goed! Je kleintje gewoon lekker bij je houden en meid over een poosje zijn je onzekerheden verdwenen als sneeuw voor de zon. Komt helemaal goed ?
Helemaal niet onzeker zijn!! Het gedrag van je kindje is herkenbaar. Onze dochter is nu 3maanden en het gaat al beter. Dat overtrekken had zij ook vaak, dit waren dan krampjes. Zodra er weer een scheet kwam, moest ze huilen/krijsen, het leken wel weeën. En wat voel je je als moeder dan machteloos, het liefst wil je het dan overnemen. Ik hield haar dan net zolang bij mij, totdat het over was. Ik heb haar ook heel veel gedragen in de draagdoek, dit doe ik nog steeds wel.
Wat betreft het klaarmaken, ik nam haar gewoon mee (legde ik haar op bed) als ik mijn make-up deed en mij ging aankleden, werkte heel goed.
Goed dat je je gevoelens wel uit, maar niet onzeker zijn. Je doet namelijk ontzettend hè best.
Wat betreft het klaarmaken, ik nam haar gewoon mee (legde ik haar op bed) als ik mijn make-up deed en mij ging aankleden, werkte heel goed.
Goed dat je je gevoelens wel uit, maar niet onzeker zijn. Je doet namelijk ontzettend hè best.
Je doet het hardstikke goed!
Vergeet niet dat je kindje je 9 maanden lang heeft gevoeld he! Tuurlijk wil hij het liefste bij je zijn!
En helaas is het enige communicatiemiddel van de baby... Jawel huilen! Dus huilen ze ook veel..
Over een paar weken zul je zien dat je kleintje jou het leukste vind! En alleen naar jou of de papa lacht! Dan ben je zeker weer een apetrotse mama!
Vergeet niet dat je kindje je 9 maanden lang heeft gevoeld he! Tuurlijk wil hij het liefste bij je zijn!
En helaas is het enige communicatiemiddel van de baby... Jawel huilen! Dus huilen ze ook veel..
Over een paar weken zul je zien dat je kleintje jou het leukste vind! En alleen naar jou of de papa lacht! Dan ben je zeker weer een apetrotse mama!
Je doet het kei goed!!!
Wat herken ik jou verhaal van toen ik 11 jaar terug mijn dochter kreeg. Ik dacht exact hetzelfde.
Ik dacht ook dat ze mij niet leuk vond. Ze lag door haar vroeggeboorte en tijd in het ziekenhuis. En toen ze thuiskwam dacht ik dat ze mij niet als moeder zag. Ik heb dit toen met het consultatiebureau besproken Ik heb toen via hun videohometraining gehad. Misschien is dat iets voor je Ik heb er ontzettend veel aan gehad. zij filmde mijn dochter terwijl ik met haar bezig was en daarna gingen we het samen terug kijken toen zag ik pas hoe erg mijn meisje op mij letten.
We zijn nu 11 jaar verder en na een heleboel miskramen heb ik sinds 13 weken een zoontje Ik sta er nu totaal anders in. En zie hoe gek hij op mij is omdat ik dit geleerd heb met mijn dochter van toen. Dus echt je doet het heel goed vooral veel knuffelen als ze nog zo klein zijn
Wat herken ik jou verhaal van toen ik 11 jaar terug mijn dochter kreeg. Ik dacht exact hetzelfde.
Ik dacht ook dat ze mij niet leuk vond. Ze lag door haar vroeggeboorte en tijd in het ziekenhuis. En toen ze thuiskwam dacht ik dat ze mij niet als moeder zag. Ik heb dit toen met het consultatiebureau besproken Ik heb toen via hun videohometraining gehad. Misschien is dat iets voor je Ik heb er ontzettend veel aan gehad. zij filmde mijn dochter terwijl ik met haar bezig was en daarna gingen we het samen terug kijken toen zag ik pas hoe erg mijn meisje op mij letten.
We zijn nu 11 jaar verder en na een heleboel miskramen heb ik sinds 13 weken een zoontje Ik sta er nu totaal anders in. En zie hoe gek hij op mij is omdat ik dit geleerd heb met mijn dochter van toen. Dus echt je doet het heel goed vooral veel knuffelen als ze nog zo klein zijn
Je doet het fantastisch en wees alsjeblieft niet bang dat je kindje jou niet leuk vindt of niet veilig voelt.
Misschien heeft hij wel gewoon honger als je hem verschoond voordat je de voeding geeft. Geloof me, als onze zoon honger heeft, is het huis te klein. Niet leuk, maar hoort er een beetje bij. Je wordt daar ook wel makkelijker in, al blijf je natuurlijk het liefst hebben dat ie niet huilt.
Hele avonden hebben we met onze zoon rondgelopen, omdat hij maar niet stil wilde worden. En wat heb ik vaak gedacht (en gehuild) dat hij mij gewoon niet wou als moeder. Hij is nu bijna 7 maanden en mijn man en ik krijgen toch echt de meest stralende lach van hem. Het komt goed en jouw kindje vindt jou een superheld.
Misschien heeft hij wel gewoon honger als je hem verschoond voordat je de voeding geeft. Geloof me, als onze zoon honger heeft, is het huis te klein. Niet leuk, maar hoort er een beetje bij. Je wordt daar ook wel makkelijker in, al blijf je natuurlijk het liefst hebben dat ie niet huilt.
Hele avonden hebben we met onze zoon rondgelopen, omdat hij maar niet stil wilde worden. En wat heb ik vaak gedacht (en gehuild) dat hij mij gewoon niet wou als moeder. Hij is nu bijna 7 maanden en mijn man en ik krijgen toch echt de meest stralende lach van hem. Het komt goed en jouw kindje vindt jou een superheld.