onzekerheid bij kleuter

Hoi, mijn naam is tamara,en ik heb een dochtertje van vier jaar.Het eerste half jaar ging op school alles oke.Nu hangt ze aan mijn been en wil mee naar huis.De klas is ook steeds groter geworden,en ze zit in een combinatieklas met kinderen van zes jaar.ik merk dat ze mijn bevestiging nodig heeft,om b.v met spelletjes ochtend met een ander kindje te spelen.
Hoe krijg ik haar hier overheen,ze is een vroege leerling,en zelfs de lerares zei ze is echt nog wel klein.Misschien nog even langer kleuteren!!!
Alvast bedankt voor jullie reacties
Tamara
 
ik vermoed dat het even zo'n fase is.
Het is ook raar tussen ald die grote kindjes. en dan steeds weer nieuwe kindjes erbij in de klas die weer extra aandacht krijgen, zo hangen ze er ineens wat tussenin.
Na de zomer zijn de grote kids naar groep 3 en zal ze zich beter thuis voelen, maarja daar heb je nu niets aan. Misschien doe je dat al, maar toch steeds uitleggen dat ze daar lekker kan gaan spelen en dat jij ondetussen gaat poetsen tot ze klaar is op school.
ik hoop dat jullie het weer wat leuker voor haar kunnen maken, succes ermee.

 
Hoi Tamara,

heel herkenbaar, hier precies hetzelfde..... Wel niet aan het been hangen, maar ze wil minstens 5x een afscheidsknuffel, op school, of de vakantie-bso... Ik reageer soms nogal geirriteerd, en dat werkt juist averechts. Hopelijk is het een fase. Of is er iets veranderd op school (ruzie met een vriendinnetje?) of thuis (hier een mama die bijna moet bevallen, kan er ook nog mee te maken hebben).

Mijn dochtertje is wel heel verlegen op school, zo verlegen dat de juf haar na de zomer niet naar groep 2 wil doorsturen (officieel is ze nu een groep "0" kind, want ze is van 14 oktober, net na de peildatum) ook al zijn haar cognitieve vaardigheden prima op niveau. Ze krijgt nu extra "aandacht" voor de sociale vaardigheden, kringgesprek, hardop praten etc. Wat inhoudt dat ze nu extra ver van de juf zit, zodat ze wel hard MOET praten....en dat wij de juf iets influisteren over wat er thuis/in het weekend gedaan is, zodat ze niet kan zeggen dat ze niets te zeggen heeft in de kring. Hopelijk zet het zoden aan de dijk. Dan mag ze in november alsnog naar groep 2.

De juf zei trouwens inderdaad ook dat het kan komen doordat er veel "groten" in de klas zitten, en dat het wel eens voorbij zou kunnen gaan na de zomervakantie als ze zelf bij de groteren hoort. Op het kdv heeft ze in de peutergroep ook het eerste halfjaar haar mond niet opengedaan....er is dus nog hoop.

Ik merk wel dat ze beter in haar vel zit als ze goed is uitgeslapen en minder als ze moe is of niet lekker. We   zijn dus ook bezig met het project "eerder naar bed" ook als dat betekent eerder naar bed dan je zusje van 1,5 jr jonger.

Nou, niet echt tips, maar meer een dat-herken-ik verhaal.

Groetjes,
Mama van Sarah en Lotte
 
Hoi,

Nou hier dus ook een beetje radeloze moeder van een dochter van 4.
Ongeveer 2 maanden geleden begonnen op de basisschool en dat gaat steeds iets beter op overblijven na.
Ik denk dat ons meisje de laatste maanden emotioneel veel doorstaan heeft.
In oktober een zusje gekregen, bleek ook nog een huilbaby te zijn.
In maart afscheid genomen van haar vertrouwde kinderdagverblijf.
En nu de laatste weken dus alleen maar thuis willen spelen. Durft het hek van de tuin niet meer uit. Wil niet bij andere kindjes spelen maar die mogen wel allemaal bij ons spelen (ook geen probleem natuurlijk maar ergens anders lijkt me ook eens goed).
Vraagt continue om bevesting of ze iets goed doet of dat ze mooi is etc...
Ze krijgt thuis alle aandacht maar soms denk ik wel eens MEID NU EVEN NIET!!!!
Zeg ik dan ook wel hoor maar wil haar zo graag stimuleren en dat het weer de goede kant op gaat. Vaak hoor ik, mamma blijven we altijd bijelkaar?
De thuis situatie is heel stabiel hier en er zijn geen spanningen en slepen haar ook niet van hot naar her.
Nou ervaren mamma's is dit ook allemaal herkenbaar deze verlatingsangst???
Zou dit een zgn fase zijn???
Mochten jullie tips hebben hoor ik het graag,

Groetjes, Elisaar
 
Terug
Bovenaan