Onzekerheid/hormonen etc.

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoewel ik me heel goed besef dat vele van jullie graag in mijn schoenen zouden staan, omdat ik mijn kleine ventje inmiddels lekker naast me heb liggen kom ik toch even piepen hier...

Ik ben normaal de nuchterheid en rust zelve en als ik nu zie hoeveel zorgen ik me maak om mijn kleine man als hij zijn flesje niet leegdrinkt of hij niet wakker te krijgen is als hij moet drinken.. terwijl mijn verstand ook best weet dat hij best een keer zijn fles niet leeg hoeft te drinken,  hoor ik alleen maar de woorden die ze in t ziekenhuis  tegen me zeiden toen hij mee naar huis mocht: Denk erom dat ie goed drinkt, hij is erg geel en moet goed blijven drinken... Hij is inmiddels al bijna niet geel meer en doet het verder heel goed, dus het zal echt geen kwaad kunnen, maar poeh, ik maak me meteen zo'n zorgen...

Mijn stiefzoon is zo enorm verkouden, hoest de longen uit zijn lijf  en is de laatste dagen echt niet lekker. Ik kan hem wel wegkijken... Hij had ook nog vakantie en is 6 dagen hier, wil ook absoluut niet naar zijn moeder, maar ik word er helemaal paranoia van... Ik had nooit verwacht dat ik het zo zou voelen, maar hij voelt als een soort indringer..
Doe natuurlijk wel vreselijk mijn best om hem niks te laten merken, maar stiekum ben ik erg blij dat ie morgen voor 2 dagen bij zijn moeder is...
(is de eerste dag zonder kraamzorg altijd zo lastig????)

Herkennen de mama's onder ons deze onzekerheid??

x Mick
 
He Dana

Meid, die onzekerheid is volkomen normaal!!!!!!
Maak je geen zorgen het komt allemaal goed.
Je leven staat volledig op zijn kop, en die roze (voor jou blauwe) wolk is niet altijd waar....
Je zit nog vol met hormonen.......en je hebt nu volledig de verantwoordelijkheid over je eigen kindje dat nog zooooooo kwetsbaar, teer en afhankelijk is.

Wat het drinken betreft zolang hij goede luiers plast en poept mag hij best wat laten staan van zijn flesje........
Er is op het consultatiebureau altijd een weeg-uurtje per week daar kan je altijd naar toe om te zien of je zoontje goed is aangekomen.
Als je het echt niet vertrouwd kan je ook altijd het CB bellen.

Tja dat gevoel van je stiefzoon kan ik me ook enigzins wel voorstellen, je wilt je volledig geven aan je nieuwe aanwinst!!!!
Bekijk het over een aantal dagen (als hij weer terugkomt na die 2 dagen) nog eens, misschien heb je dan wat meer rust...........

Ik hoop dat je er wat aan hebt
Je kunt hier altijd terecht.

Je bent echt niet de enige met al die onzekerheden, ik herken het echt nog an mijn dochtertje.
Goed over praten en soms even lekker huilen kan ook enorm opluchten.

Succes!!!

Lfs Naomi
 
He Lieve Mick,

Heel herkenbaar hoor! Je hebt gewoon hele normale 'mama'gevoelens! Ik had dat ook zeker toen de kraamhulp wegging, je hebt het idee dat je er helemaal alleen voor staat en vraagt je constant af of je het wel goed doet, wel kunt etc. (Doe ik nu overigens nog wel eens haha!) Bertrouw op je eigen gevoel, je bent voor je kindje de beste mama die er is! EN idd wat drinken betreft; zolang je kindje goed groeit en voldoende natte luiers hjeeft: niks aan de hand hoor! Laat je door anderen vooral niet onzeker maken!
Ik herken overigens ook het gevoel wb 'indringers'; ik had dat ook heel erg met (schoon) ouders; die kwamen elke dag in de kraamtijd en als ze dan mn dochter zo oppakten kon ik ze wel wat doen! Dat is nu eenmaal het beschermende 'leeuwinnengedrag'dat je als kersverse moeder hebt, heel normaal!
Sterkte en schrijf hier maar lekker van je af; hoe meer nieuwe mama's er komen, hoe meer herkenbaarheid
Sterkte en geniet ze!
Liefs, Marcia mv Puck en 37,4 d zwanger
 


Hey meid,




 
Heel normaal hoor,.. Je hormomen zijn nog een lange tijd van slag, kun je dus last hebben van kraamtranen (huilen om niks en alles) of dat je gek wordt van onzekerheid. Hoort er allemaal bij. Men spreekt niet voor niks over 9 maanden zwanger zijn en 9 maanden ontzwangeren want dat is echt zo!


 
Eens wat laten staan uit de fles is hélemaal niet erg! Dat is het nadeel van flesvoeding, als je ziet dat alles op is geeft het een voldaan gevoel en blijft er wat achter dan geeft dat spanningen. Maar hoe denk je dat mensen dat nu "meten" bij borstvoeding?? Dan moet je er ook maar op vertrouwen dat de kleine voldoende drinkt want dat kun je niet voelen/zien/controleren. Met andere woorden, vertrouw erop dat je ventje echt wel aangeeft als hij honger, danwel genoeg heeft gehad. Het belangrijkste is dat je zijn luiers controleert. Zolang je genoeg plasluiers hebt op een dag is er niks aan de hand!!


 
Wat betreft je stiefzoon; Ik vind dat je hier duidelijke afspraken over mag maken. Bijvoorbeeld zolang hij ziek is bij zijn moeder blijft ivm de lagere weerstand van de baby. Maar ook om jou te ontlasten en te laten wennen aan de nieuwe situatie. Dit heeft niets te maken met het feit dat je hem er niet bij wilt betrekken of als, hoe jij het noemt, als een indringer ziet. Je krijgt dit gevoel uit onzekerheid en moedersinstinct, je wilt de kleine beschermen.

Ik begrijp zelf ook niet waarom de moeder zelf niet heeft aangboden jullie even te ontlasten..


 
Meid, door onzekerheden laat je je nu makkelijk dingen aanpraten en dingen doen waar je niet achter staat. Maar waak hier voor! JIJ bepaalt wat goed voor je kleine is, maar zeer zeker ook wat goed is voor jou!! Is het je nu teveel dan neem je even tijdelijke stappen.. Kan me niet voorstellen dat er geen begrip voor is!


 
Zo ook straks of nu met kraambezoek.. Als je hoort aan de telefoon dat iemand verkouden is dan vraag ze af te bellen wanneer het nog niet over is tegen de dag van bezoek. Wil je niet dat de kleine van hand naar hand gaat, geef dit aan,.. Ga niet gefrustreert zitten toekijken!!!


 
Máááááárrr.. over enkele dagen kun je het zomaar totaal anders zien. Dan is er misschien wel geen wolkje meer aan de lucht en ben je de rust zelve. Je leven is nu eenmaal even totaal op zn kop gegooit en dat je tijd nodig hebt om er aan te wennen is heeeeeeel normaal!!


 
Vertrouw op jezelf en kom op voor jezelf!!!!!

Komt goed!


 
Esmé mv Kay en ???

(37 wk)

 
 
IS niks raars hoor,  als je nog nooit kinderen hebt gekregen kun   je je volgens mij niet voorstellen wat een warboel en onzekerheid dat geeft in je hoofd!

Maar goed nieuws.... HET GAAT ECHT  OVER!!!!!! AL blijft het natuurlijk altijd op de achtergrond een beetje aanwezig, maar dat heftige gaat over. Denk bij mij na een week of 2 als je een beetje begint te wennen aan je nieuwe leven!

En wat betreft die flessen..ik gaf bv. en keek altijd goed naar de luiers en de toestand van Joris. (Hij was zo geel dat hij bijna  wegvloog als een kanariepietje hahah!) ZOlang hij niet suf werd en normaal plaste was ik tevreden (maar nog steeds onzeker hoor!)

Kan me voorstellen dat je je stiefzoon nu als indringer en buitenstaander ziet! Maar ik denk dat het aan de ene kant wel goed is dat hij er nu bij is en   alles meemaakt zodat hij zich niet buitengesloten en ongewenst voelt (met al het rotgedrag dat daar bij kan horen!!!) en dat lijkt me toch ook wel heel belangrijk. Kan me voorstellen dat het voor hem ook niet niks is! Super dus dat je je gevoelens nu voor hem kunt verbergen! EN wie weet kijk je er straks weer heel anders tegen aan!

Groetjes en sterkte ermee!  
 
Och Lieve Dana

Ik kan me zooo goed voorstellen hoe je je voelt.
Ik ben helemaal geen onzekere muts   maar hing de eerste dag nadat ik na 5 dagen uit t ziekenhuis thuis kwam echt huilend boven het bedje van mijn zoontje " of hij het allemaal wel goed deed en of hij niet dood zou gaan....."
En die autorit naar huis, haha ik was zo bang dat Bas een ongeluk zou maken...
(5 min rijden)
Ik kan er achteraf wel om lachen.

Ik had echt NOOIT verwacht dat ik zoooooo onzeker zou zijn.
Dus ja hoor, ook van mij hoor je dat onzekerheid heeeeeeel normaal is!

Ik geef jou en Jasper een hele dikke kus!
Liefs van Femke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan