Nou, ik voel me momenteel echt emotioneel labiel. Al die hormonsters doen zulke rare dingen met me. Bij ieder pijntje haal ik de raarste dingen in mijn hoofd en natuurlijk maak ik me zorgen over de baby. Zou alles wel goed zijn, waar komt die rugpijn vandaan, waarom doet mijn buik soms zo zeer, is mijn bloeddruk wel ok???? Om helemaal gek van te worden. Manlief zegt dat ik me druk maak om niks, maar ik heb geen knopje wat je zomaar om kunt zetten. Ik herken het wel van de vorige zwangerschappen, maar onbezorgd genieten kan ik nog niet echt.
Nog meer dames die onzeker zijn???
Nog meer dames die onzeker zijn???