onzekerheid

Ik ben nu zo'n 8 maanden gestopt met de pil en nog steeds niet zwanger. Mijn cyclus is erg regelmatig, altijd op de kop af 28 dagen. 2 Maanden geleden bleef het ineens weg! Na 6 dagen over tijd een test gedaan, hartstikke negatief! De onzekerheid sloeg toen al toe! Na 4 dagen nog maar eens een test gedaan, weer niks. Ondertussen was ik wel misselijk had ik last van mijn borstspieren en was ik zo gespannen als een veer! 3 Dagen later naar de huisarts! Hij dacht dat de kans toch wel heel groot was dat ik zwanger zou zijn. Hij wist het bijna zeker. Dat de testen negatief waren kon best, misschien kwamen bij mij de hormonen langzamer op gang! Een beetje gerustgesteld ging ik naar huis, blij zijn durfde ik nog niet. Nou niets dus he, de volgende dag (gelukkig in het weekend) werd ik een beetje ongi. Zaterdagnacht had ik behoorlijke kramp en zondag ochtend was ik ineens best heftig ongi! Daarna was het zo goed als over! Dikke tranen!!!! Alle verschijnselen waren ook ineens weg! Volgens de dokter ben ik waarschijnlijk toch zwanger geweest maar is er iets misgegaan in de innesteling! Wat een teleurstelling. en wat werd ik hier onzeker van!!! Aan de ene kant weet je dat je (waarschijnlijk) dus gewoon zwanger kan raken, maar aan de andere kant, hoe kon dit nu!!! En dan komt 3 weken laten ook je beste vriendin vertellen dat ze zwanger is, na net een maand gestopt te zijn! Als het goed gegaan was waren we bijna tegelijk uitgerekend geweest! Mennnn, dit is echt niet leuk! Ik vond het zo moeilijk om in eerste instantie blij te zijn!!!En waarom lukt het bij hun wel zo snel en duurt het bij ons al zo lang!

Nu zeggen de statistieken dat 70% pas zwanger wordt na 7 maanden maar waarom zit die 30% allemaal in mijn omgeving??!! Wat doen wij fout, of anders of is er toch iets niet goed? Ik probeer me erg hiertegen te verzetten en me niet te druk te maken want dan wordt het helemaal niets. Maar soms vliegt het me echt aan!!!

Maar goed, ben blij dat ik hier even mijn verhaal kwijt kon! Lucht best even op!

gr. Mir

 
Wat een verhaal zeg! Ik leef met je mee hoor! En ik hoop dat je snel positief nieuws hebt voor ons! Ik duim in ieder geval voor je! Ik was ook zwanger na net gestopt te zijn met de pil maar spijtig genoeg is dit slecht afgelopen (MK) maar ik heb me erover gezet en kijk positief naar de toekomst hopelijk kan jij dit ook! Misschien kan je eens beginnen met een ovulatietest? Is maar een ideetje hoor!
 
Jeetje joh, je gevoelens worden ook zo heen en weer geslingerd hè. En dan komt er nog iemand zeggen dat ze zwanger is.
dat is een hard gelach.(ook al gun het diegene natuurlijk van harte).
Maar blijf erin geloven. Er komt een moment dat jij ook kan zeggen dat je zwanger bent.


veel liefs
Brenda
 
Lieve Mir,

Ik kan me heel goed voorstellen hoe zoiets voelt. Ook ik heb bijna hetzelfde meegemaakt. Mijn dokter dacht ook dat er met de innesteling iets niet goed was gegaan. Wij zijn nu ongeveer 11 mnd bezig om zwanger te worden pffff.
Ben gelijk gestopt met 3 andere vriendinnen waarvan er zelf 2 al bevallen zijn en de ander over 3 maanden gaat bevallen. Maar weet zeker dat het bij ons echt wel een keertje gaat lukken hoor!!! Succes de aanhouder wint!!!
liefs Caro
 
Goh, het lijkt wel of ik mijn verhaal lees. Wij zijn net de 8e ronde ingegaan en iedereen om me heen wordt in 1 of 2 maanden zwanger, waaronder mijn schoonzusje.
Ws. heb ik in de 1e maand een vroege miskraam gehad: had alle symptomen tot en met overal opkomende moedervlekken aan toe. Ik was die maand ook 5 dagen over tijd en m'n test negatief.
Ik vraag me nu toch ook af waarom het nog niet wil lukken.
 
Lieve Mir,

Ik ben precies een jaar geleden ook gestopt met de pil en ik herken heel veel in jou verhaal. Ik leef ook van menstruatie naar menstruatie. In onze omgeving wordt ook iedereen binnen 2 à 6 maanden zwanger. Waarom zij en niet wij?! De afgelopen maanden heb ik zelfs ovulatietests gedaan. Inmiddels zijn we wel bij de gynaecoloog geweest en die heeft mij toch wel heel erg gerust gesteld. Hij keek er helemaal niet van op dat we "al" een jaar bezig zijn! Hij adviseerde ons, vooral niet te krampachtig te worden en hij waarschuwde ons niet te snel te veel te verwachten en te ondernemen. Vrijen moet ook geen verplichting worden - dat moet je doen als je er zin in hebt. Je komt veel te snel in de ziekenhuismolen terecht, waardoor welicht meer kapot gemaakt kan worden dan je lief is. Het is immers ook een heel emotioneel onderwerp (mijn verbruik aan zakdoekjes was de afgelopen maanden dan ook fors gestegen).

Ik heb nu voor mezelf besloten geen ovulatietests meer te doen, en me vooral bezig te houden met leuke dingen en te genieten van wat ik nu heb.

Probeer niet te veel met zwanger worden en de statistieken bezig te zijn! Vergelijk ook niet met anderen. Je bent Mir en daar is er maar een van! (goh - iemand anders oppeppen is een stuk makkelijker dan je zelf uit de put te helpen).

vrolijke groet van
U.
 
Lieve allemaal,

Het is erg fijn om jullie reacties te lezen en te weten dat er meer mensen zijn die in hetzelfde schuitje zitten! (klinkt een beetje raar, maar zo bedoel ik het niet) Af en toe heb je het idee dat je de enige bent wwarbij het zo loopt! We proberen ook, net wat jullie aangeven, ons niet te druk te maken en er niet teveel mee bezig te zijn, maar soms lukt dat niet zo. Zo'n dag had ik dus gisteren. Naast een vriendin die net zwanger is, heb ik 2 hoogzwangere collega's en een hoogzwangere vriendin en gisteren was het even een lastige dag! En zo kwam ik op dit forum!
Maar nogmaals ben erg blij met jullie berichtjes, pept je wel weer even op!

Ik wens iedereen uiteraard ook veel succes en misschien kunnen we elkaar op de hoogte houden via dit forum! En misschien elkaar, indien nodig, wat oppeppen!

Maar nogmaals bedankt!

Groetjes Mir

PS U, mooi gezegd de laatste zinnen van je stukje, en het is o zo waar!
 
Terug
Bovenaan