onzekerheid?

A

Anoniem

Guest
hallo allemaal
ik wil toch even wat kwijt aan jullie
mijn vriend en ik zijn heel gelukkig met de zwangerschap  
sins ik zwanger ben lijkt het net of het heel erg verandert tussen ons
meer afstand ja ik weet eiglijk niet hoe ik dat uit moet leggen
ik kan soms wat minder hebben en dan begint hij ow dat zijn de hormonen ik kan me aan sommige dingen zo iriteren gewoon tewijl het niet mijn bedoeling is  om hem af te snouwen
maar op de manier waar op hij het brengt ow ben je weer schaggerijnig ow bah ik kan daar echt niet tegen daar wordt ik juist chaggerijnig van!
hebben jullie dit ook of ligt hte nou echt aan mijn
het lijkt gewoon of ik niks goed kan doen het wordt verkeert begrepen ik heb hem dat gezegt maar veel verandert er niet echt van !
 
hoi hoi.
het is voor jullie bijde natuurlijk een grote verandering. ik ken je vriend niet, maar soms heeft die van mij dat ook wel. het kan dan zijn dat hem wat dwars zit en dat hij het niet wil vertellen. er zijn forums voor vaders en daar heb ik even op gespiekt. nou als ik zie wat die mannen allemaal voor onzekerheden met zich meebrengen snap ik wel dta ze soms wat raar doen. misschien wil hij jou er niet mee belasten en zegt hij dit.
ik denk dat het best is dta je met hem hier over praat op een rustige manier. probeer hem niet aan te vallen, maar praat vanuit jezelf hoe jij het ervaart en dat je er mee zit.
ik hoop dat julli eer uit komen samen.
sommige mannen voelen zich soms ook een beetje in de steek gelaten omdat de vrouw alleen of veel meer met zichzelf en t kindje bezig zijn en de pap wel een beetje vergeten
sterkte.
dat forum is trouwens ikvader.nl
 
Hoi,

Zo herkenbaar dat chagerijnige! Mijn man wist gelijk weer dat ik weer zwanger was. Helaas heb ik er zeker de gehele zwangerschap last van. Ik word een beetje egoistisch als ik zwanger ben. En daar heeft manlief onder te lijden. Ik kan nu duidelijk veel minder hebben dan anders.

Nou heb ik een tijdje geleden het boekje:, Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt! Geschreven door Kluun, gekocht. Helemaal geweldig! Het is geschreven door een man, en voor mannen. Het taalgebruik is soms een beetje grof, maar het is een heel leuk boek. Ook voor vrouwen. Dus lekker samen lezen! Geeft hem duidelijkheid over hoe wij vrouwen functioneren als we zwanger zijn, en ons vrouwen hoe mannen erover (kunnen) denken. Er staan voor hem allerlei leuke tips en weetjes in. Echt een aanrader dus! Hij is niet duur. 10 euro bij de boekhandel. Evt ook via Bol.com te bestellen. En het is geen dikke pil. (schijnen mannen belangrijk te vinden om dat te weten)

Groetjes, Kat (16w+1d)
 
Geef je vriend het boekje "help ik heb mijn vrouw zwaner gemaakt cadeau". (Het had op mijn vriend een wat minder goede uitwerking toen hij dit kreeg, maar op de mannen van een hoop vriendinnen van mij juist wel.) Hierin staat een hoop beschreven over het doen en laten van een man tijdens een zwangerschap en op een heel humoristische manier.
Er gebeurt van alles in jouw lijf en niet in het zijne, dit is voor mannen onvoorstelbaar. Zij hebben eigenlijk nooit last van een wiselende hormoonhuishouding (dit hebben wij elke maand al. En vaak be je vlak voor je ongesteldheid toch ook niet te genieten en dit wordt ook vaak niet begrepen door de man in je leven en afgewimpeld met he zijn maar hormonen.)

Ikzelf kan ook slechter tegen grapjes en barst om de haverklap in tranen uit. En ja het zijn inderdaad de hormonen meid, maar het is idd verdomd irritant als hij dat er dan nog even inwrijft. Het is echt het beste als je hem er zoveel mogelijk bij betrekt. Of hij nou wil of niet, jij bent de komende maanden niet meer van venus maar uit een ander zonnestelsel. Maar probeer hem ook een beetje te begrijpen.

Succes!
groetjes,
Wietske

 
Hee,

Ik heb eigenlijk helemaal geen last gehad van de zwangerschaps hormonen. Dus mijn vriend kon daar ook niet op reageren. Inderdaad heb ik voor hem ook het boek, help ik heb mn vrouw zwanger gemaakt, kado gegeven in het begin. We hebben samen in een deuk gelegen. We maken er eigenlijk alleen maar grapjes over, als ik dan bijvoorbeeld iets wil, dan zeg ik, mee veren he, zoals in het boekje staat, hihi.
Maar wat wij wel hebben is dat we erg uit elkaar groeien. En daar baal ik echt enorm van. En wat ik daar de schuld van geef is dat wij geen sex meer hebben. Wij hadden heel regelmatig sex en genoten daar echt van, dat was onze tijd samen, heerlijk.
Maar sinds een maand of 4, lukt het niet meer, ik was al heel snel dik. En mijn vriend kon niet meer klaarkomen omdat het voor hem zo anders aanvoelt daar binnen. We hebben het nog een paar keer geprobeerd, maar het lukt gewoon niet.
Mijn vriend voelt het ook zo, alleen kan hij er nog positief over denken omdat het tijdelijk is. Hij zegt, de betere tijden breken straks weer aan. Maar ik kan het niet hoor. Nu beseffen we eigenlijk pas wat sex inhoud voor ons.
Nog even doorzetten voor ons. Maar zo krijg je wel een broer zus verhouding, daar baal ik ernorm van. Maar het zal er wel bij horen.

Maak je vriend wel goed duidelijk dat je nu stijf staat van de hormonen en of hij daar even rekening mee wilt houden. 1 verkeerd woordje kan nu erg verkeerd uitvallen bij jou. En daar kun je echt helemaal niks aan doen.

Succes verder, en met je zwangerschap.

Groetjes, Ris 40w4d
 
Hallo Jeannet,

Nou meid je bent echt niet de enige die het zelfde gevoel of het zelfde mee maakt als jij hoor.
Het is juist bij ons het zelfde als ik jou verhaal zo lees. Ik ben inmiddels inverwachting van ons tweede kindje maar ik heb zelfs in mijn achter hoofd zo iets van mocht het zo blijven dan wil ik graag alleen verder en niet meer samen!

Nou mijn geniet maar van je zwangerschap dat is het mooiste wat er is.

groetjes maria
 

Hoi,

Ik heb ook precies hetzelfde hoor, kan ook veel minder hebben
en kan opeens ook zomaar beginnen te huilen om iets kleins.
Ik heb van mezelf al een stemmingsstoornis (borderline) maar dat is
gelukkig vrij stabiel, maar door de hormonen heb ik wel eens
last van extra prikkelbaarheid. Dit komt ook omdat ik nu veel eerder
moe ben en dus minder kan hebben.
M'n man is net gestopt met roken, ook chagerijnig dus, en soms
dus geen pretje om met elkaar in huis te leven.
Gelukkig zijn er nog genoeg leuke momenten....

xx Syrah

ps dat boekje lijkt mij ook wel wat!
 
hallo
bedankt voor jullie reacties
ik zou er nog is goed met hem over praten
bedankt voor alle tips groetjes jeannet
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan