Hoi allemaal
Ik ben nieuw hier dus zal me even voorstellen.
Ik ben saskia 36 jaar en ben nu 8 weken zwanger van ons eerste kindje. Wij zijn in augustus 2012 gestopt met de pil en hebben er heel lang over gedaan om zwanger te mogen worden. In 2013 zijn we in de isalakliniek in zwolle geweest na een verwijzing van de huisarts. Daar kreeg ik te horen....wat ik eigenlijk al wist.... dat ik flink moest afvallen om de medische mallemolen in te mogen. Ik moest 25 kilo kwijt. Ik had een hele onregelmatige cyclus die op het hoogtepunt wel 110 dagen duurde.
Flink aan het sporten geslagen en 16 kilo afgevallen....kwam er een dip want mijn vader begon te sukkelen met zijn gezondheid en dat had mijn prioriteit zeker omdat ze ver van me vandaan wonen.
Ondertussen ben ik overtijd geweest....meerdere licht positieve testen gehad en de bloedtest gaf negatief aan. Geen enkel spoor hcg te vinden. Na een paar dagen heftige buikkrampen gekregen en flink bloedverlies wat voor mij maar 1 ding kon betekenen.... een miskraam.
Na die tijd lag het sporten echt op zijn gat..... ik had er geen zin in.... wilde even aan mezelf denken....en toen kwam het ergste bericht wat ik maar kon krijgen..... mijn vader was ongeneeselijk ziek en zou een behandeling kunnen krijgen wat het nog extra tijd zou kunnen geven. Daar begon hij dapper aan. Na 3 weken werd hij zo ziek dat hij met spoed opgenomen werd in het ziekenhuis en het was kantje boord. Na een dikke week in het ziekenhuis is er besloten om te stoppen met die behandeling. Ik ben bij mijn ouders gebleven en mijn vriend ging terug naar huis..... ik wilde zorgen dat als mijn vader thuis kwam alles goed geregeld was. Hij knapte elke dag steeds meer op en mocht snel naar huis. Ik was zo verdrietig..... hij is al opa maar ik wilde hem ook zo graag nog eens opa kunnen maken. En was bang dat ik hem dat niet kon schenken. Ik ben die week nog bij hun gebleven en kreeg ontzettende pijn in mijn arm dat ik bijna niks meer kon. Zijn huisarts kwam langs en die bekeek mij eens en dacht dat ik een slijmbeursontsteking had. Hij zegt pak maar diclofenac en dan komt het wel goed! Ik heb hem verteld dat ik dat niet mocht ivm kinderwens. Toen zei hij zodra je ongi bent gebruik ze maar. Dat was 2 dagen voor mijn nod..... dus denk ik koop een test.....blijft ie wit dan begin ik er gewoon aan. Whaaa ik zag een lichte streep. 2 dagen later was ik thuis....en hebben we samen een digitale gedaan. Hartstikke zwanger!!! Dolblij natuurlijks....... maar konden het zo niet snappen! En nog niet eigenlijk.
Ik ben inmiddels 8 weken en mag morgen voor de intake naar de verloskundige. Dan word er een afspraak gemaakt voor de 1e echo. Tussen de 9 en 12 weken.
Maar ben zo onzeker....... ik voel niets..... beetje steekjes in de buik.... maar voor de rest kan ik niet zeggen dat ik me zwanger voel. Gek word ik daarvan.... heb die bevestiging nodig..... ook voot mijn pap! Het gaat nu zo goed met hem.... hij is helemaal opgeknapt en een boost gekregen van het feit dat ik eindelijk zwanger ben.
Sorry voor mijn hele levensverhaal maar moet ff van me afschrijven
Liefs
Ik ben nieuw hier dus zal me even voorstellen.
Ik ben saskia 36 jaar en ben nu 8 weken zwanger van ons eerste kindje. Wij zijn in augustus 2012 gestopt met de pil en hebben er heel lang over gedaan om zwanger te mogen worden. In 2013 zijn we in de isalakliniek in zwolle geweest na een verwijzing van de huisarts. Daar kreeg ik te horen....wat ik eigenlijk al wist.... dat ik flink moest afvallen om de medische mallemolen in te mogen. Ik moest 25 kilo kwijt. Ik had een hele onregelmatige cyclus die op het hoogtepunt wel 110 dagen duurde.
Flink aan het sporten geslagen en 16 kilo afgevallen....kwam er een dip want mijn vader begon te sukkelen met zijn gezondheid en dat had mijn prioriteit zeker omdat ze ver van me vandaan wonen.
Ondertussen ben ik overtijd geweest....meerdere licht positieve testen gehad en de bloedtest gaf negatief aan. Geen enkel spoor hcg te vinden. Na een paar dagen heftige buikkrampen gekregen en flink bloedverlies wat voor mij maar 1 ding kon betekenen.... een miskraam.
Na die tijd lag het sporten echt op zijn gat..... ik had er geen zin in.... wilde even aan mezelf denken....en toen kwam het ergste bericht wat ik maar kon krijgen..... mijn vader was ongeneeselijk ziek en zou een behandeling kunnen krijgen wat het nog extra tijd zou kunnen geven. Daar begon hij dapper aan. Na 3 weken werd hij zo ziek dat hij met spoed opgenomen werd in het ziekenhuis en het was kantje boord. Na een dikke week in het ziekenhuis is er besloten om te stoppen met die behandeling. Ik ben bij mijn ouders gebleven en mijn vriend ging terug naar huis..... ik wilde zorgen dat als mijn vader thuis kwam alles goed geregeld was. Hij knapte elke dag steeds meer op en mocht snel naar huis. Ik was zo verdrietig..... hij is al opa maar ik wilde hem ook zo graag nog eens opa kunnen maken. En was bang dat ik hem dat niet kon schenken. Ik ben die week nog bij hun gebleven en kreeg ontzettende pijn in mijn arm dat ik bijna niks meer kon. Zijn huisarts kwam langs en die bekeek mij eens en dacht dat ik een slijmbeursontsteking had. Hij zegt pak maar diclofenac en dan komt het wel goed! Ik heb hem verteld dat ik dat niet mocht ivm kinderwens. Toen zei hij zodra je ongi bent gebruik ze maar. Dat was 2 dagen voor mijn nod..... dus denk ik koop een test.....blijft ie wit dan begin ik er gewoon aan. Whaaa ik zag een lichte streep. 2 dagen later was ik thuis....en hebben we samen een digitale gedaan. Hartstikke zwanger!!! Dolblij natuurlijks....... maar konden het zo niet snappen! En nog niet eigenlijk.
Ik ben inmiddels 8 weken en mag morgen voor de intake naar de verloskundige. Dan word er een afspraak gemaakt voor de 1e echo. Tussen de 9 en 12 weken.
Maar ben zo onzeker....... ik voel niets..... beetje steekjes in de buik.... maar voor de rest kan ik niet zeggen dat ik me zwanger voel. Gek word ik daarvan.... heb die bevestiging nodig..... ook voot mijn pap! Het gaat nu zo goed met hem.... hij is helemaal opgeknapt en een boost gekregen van het feit dat ik eindelijk zwanger ben.
Sorry voor mijn hele levensverhaal maar moet ff van me afschrijven
Liefs