Hallo Dames,
Als eerst natuurlijk van harte gefeliciteerd met het mooie wonder in jullie buik. Het is voor iedereen een spannende en mooie ervaring. Geniet er van.
Ik wil me ook graag aanmelden. Heb de laatste tijd meegelezen maar nooit aangemeld. Nu toch maar. Ik zat op een ander forum, maar die vond ik niet prettig werken. Tevens vind ik de sfeer die hier heerst begripvol en prettig.
officieel zou ik komende zaterdag pas ongesteld moeten worden. Maar ik heb een vroege eisprong en afgelopen dinsdag was dat twee weken. (ik ben 1 van die gelukkige vrouwen die de eisprong precies voelt) Vorige week voelde ik me zwanger, kreeg rare klachtjes die daar echt bijhoren. Dus vrijdag de 30e een testje en jahoor een heel licht streepje, en die is gelukkig steeds donkerder geworden. Gister knalde hij gelijk. De digitale geeft vanochtend 2-3 aan (dat is dus 4-5 weken) Ik krijg echt het gevoel dat het goed zit. Van het weekend had ik enorme buikpijn, ik kon er niet van slapen en om de vijf minuten was het pijnlijk. Gelukkig is het sinds maandag weg en worden de testen nog steeds donkerder. Dus ik denk een innestelingspijn.
Dan even kort mijn verhaal, want het is nu al een lang bericht. Ik ben 34 jaar.
Mijn man en ik hebben al 3 kinderen. Toen vonden we het wel even genoeg. Dus manlief een operatie en klaar dachten we. Toch begon het na 7 jaar te kriebelen. Dat krijg je als vriendinnen dan kinderen krijgen. (ik heb ze jong gekregen) Dus na een lang gesprek een hersteloperatie en ja hoor gelijk zwanger. Helaas ging dat mis. Om kort samen te vatten. Sinds okt 2010 heb ik er 6 miskramen opzitten en was ik al sinds aug 2011 niet meer zwanger geworden. Nu dus wel weer en met een test zo donker heb ik hem zelfs niet bij mijn 3 kids en miskramen gehad. Ik ben zo blij dat het weer lukt. Ik had de moed al bijna opgegeven.
Ik leef met de dag en wissel per uur van optimist naar negatief. Ik meld me toch maar hier omdat ik er graag met andere over praat. Zou toch zonde zijn dat als het goed gaat ik er de eerste maanden niet van heb kunnen genieten. Dus kom maar op met die kwaaltjes, laat ze maar erger worden.
Liefs Essie
Als eerst natuurlijk van harte gefeliciteerd met het mooie wonder in jullie buik. Het is voor iedereen een spannende en mooie ervaring. Geniet er van.
Ik wil me ook graag aanmelden. Heb de laatste tijd meegelezen maar nooit aangemeld. Nu toch maar. Ik zat op een ander forum, maar die vond ik niet prettig werken. Tevens vind ik de sfeer die hier heerst begripvol en prettig.
officieel zou ik komende zaterdag pas ongesteld moeten worden. Maar ik heb een vroege eisprong en afgelopen dinsdag was dat twee weken. (ik ben 1 van die gelukkige vrouwen die de eisprong precies voelt) Vorige week voelde ik me zwanger, kreeg rare klachtjes die daar echt bijhoren. Dus vrijdag de 30e een testje en jahoor een heel licht streepje, en die is gelukkig steeds donkerder geworden. Gister knalde hij gelijk. De digitale geeft vanochtend 2-3 aan (dat is dus 4-5 weken) Ik krijg echt het gevoel dat het goed zit. Van het weekend had ik enorme buikpijn, ik kon er niet van slapen en om de vijf minuten was het pijnlijk. Gelukkig is het sinds maandag weg en worden de testen nog steeds donkerder. Dus ik denk een innestelingspijn.
Dan even kort mijn verhaal, want het is nu al een lang bericht. Ik ben 34 jaar.
Mijn man en ik hebben al 3 kinderen. Toen vonden we het wel even genoeg. Dus manlief een operatie en klaar dachten we. Toch begon het na 7 jaar te kriebelen. Dat krijg je als vriendinnen dan kinderen krijgen. (ik heb ze jong gekregen) Dus na een lang gesprek een hersteloperatie en ja hoor gelijk zwanger. Helaas ging dat mis. Om kort samen te vatten. Sinds okt 2010 heb ik er 6 miskramen opzitten en was ik al sinds aug 2011 niet meer zwanger geworden. Nu dus wel weer en met een test zo donker heb ik hem zelfs niet bij mijn 3 kids en miskramen gehad. Ik ben zo blij dat het weer lukt. Ik had de moed al bijna opgegeven.
Ik leef met de dag en wissel per uur van optimist naar negatief. Ik meld me toch maar hier omdat ik er graag met andere over praat. Zou toch zonde zijn dat als het goed gaat ik er de eerste maanden niet van heb kunnen genieten. Dus kom maar op met die kwaaltjes, laat ze maar erger worden.
Liefs Essie
Hopelijk gaat alles goed....Gaan we wel vanuit hoor maar goed....17 April hebben we onze eerste echo.