A
Anoniem
Guest
Hallo damens,
Ook ik ben een nov. mama. Ik lees wel geregeld met jullie mee, maar had moeite om zelf te schrijven.
De reden daarvan is dat ik kom van het forum zwanger na een mk.
Tja wij hebben dus 4 mk gehad voor deze zwangerschap dus vandaar die moeite.
Wij hebben al een dochter van 7 jaar en krijgen nu dus hele verschillende reactie's op deze zwangerschap.
Maar daar trek ik me niets van aan. Onze meid vind het geweldig en maakt het nu heel bewust mee. En dat vind ik ook wel weer bijzonder.
Ook merk je wel dat ze van de mk heeft meegekregen en zegt ze nu geregeld: Mama ik denk dat de baby nu wel komt. Nou dan heb ik dus weer natte ogen.
Wel merk ik dat we meer moeite hadden om spullen aan te schaffen enzo.
Waarom? Ik weet het eigenlijk niet zo goed.
Ook het genieten van dat kleine wondertje in mijn buik vind ik soms moeilijk, maar als je het dan voelt bewegen, heerlijk.
Wel zie ik enorm op tegen de bevalling en waarom......Ik weet het niet echt.
Nu ik ook thuis ben word mijn man helemaal gek van mij. Er moet in mijn ogen nog heeel veel gedaan worden.
En aangezien ik niet zo heel makkelijk uit de voeten komt komt het op zijn schouders neer.
Zo dit was mijn verhaal in het kort, misschien zal ik nu soms reageren bij andere.
Groeties
Ook ik ben een nov. mama. Ik lees wel geregeld met jullie mee, maar had moeite om zelf te schrijven.
De reden daarvan is dat ik kom van het forum zwanger na een mk.
Tja wij hebben dus 4 mk gehad voor deze zwangerschap dus vandaar die moeite.
Wij hebben al een dochter van 7 jaar en krijgen nu dus hele verschillende reactie's op deze zwangerschap.
Maar daar trek ik me niets van aan. Onze meid vind het geweldig en maakt het nu heel bewust mee. En dat vind ik ook wel weer bijzonder.
Ook merk je wel dat ze van de mk heeft meegekregen en zegt ze nu geregeld: Mama ik denk dat de baby nu wel komt. Nou dan heb ik dus weer natte ogen.
Wel merk ik dat we meer moeite hadden om spullen aan te schaffen enzo.
Waarom? Ik weet het eigenlijk niet zo goed.
Ook het genieten van dat kleine wondertje in mijn buik vind ik soms moeilijk, maar als je het dan voelt bewegen, heerlijk.
Wel zie ik enorm op tegen de bevalling en waarom......Ik weet het niet echt.
Nu ik ook thuis ben word mijn man helemaal gek van mij. Er moet in mijn ogen nog heeel veel gedaan worden.
En aangezien ik niet zo heel makkelijk uit de voeten komt komt het op zijn schouders neer.
Zo dit was mijn verhaal in het kort, misschien zal ik nu soms reageren bij andere.
Groeties