ook een novembermama, maar met angst. herkend iemand dit???

A

ANONYMOUS_USERNAME

Lieve allemaal,

Allereerst allemaal gefeliciteerd met jullie zwangerschap!
ook ik ben inmiddels zo'n 6 weken zwanger.
vorig jaar zijn wij na 18 weken zwangerschap ons kindje verloren. Door omstandigheden heeft het even moeten duren voordat we weer zwanger mochten worden, maar nu is het dan eindelijk zover.

Wel heb ik mega angst dat er iets niet goed zou zijn. afgelopen zondag na vrijen heb ik licht bloedverlies gehad. maandag VK gebeld en mocht gelijk 's middags komen. meteen een inwendige echo gehad en na even zoeken een klein vruchtje te zien, waarschijnlijk net of net geen 6 weken. na een korte zoekactie was er zelfs een ini-mini knipperlichtje te zien, oftewel het hartje. wat een opluchting.

nu heb ik bij het naar de toilet gaan soms wel en soms geen licht bruinverlies. nu ishet vandaag al de hele dag, dat ik bij het afvegen soms een klein (heel klein)  slijmdraadje zie. ook ligt er in het toilet dan wat "vlokken" of zoiets. (sorry voor details) heeft iemand enig idee wat dit kan zijn?????

Ben best angstig dat er weer iets niet goed zou zijn.

Liefs
Sylvia mama van *Angel
 
Hallo Sylvia,

Gefeliciteerd met je zwangerschap! En wat vreselijk dat jullie na 18 weken een kindje hebben verloren. Komt het nu allemaal weer naar boven? Ik kan me voorstellen dat je ontzettend bang bent. Ik heb zelf (gelukkig) nooit een kindje verloren, maar bij mijn eerste zwangerschap had ik ook regelmatig bloedverlies. Niet veel, maar toch genoeg om erg zenuwachtig over te zijn. Ook diverse extra controles gehad destijds. Wilde je even laten weten dat er bij ons en gezonde zoon uit is voortgekomen. Heel veel sterkte in deze onzekere tijd en ik hoop dat je toch ergens de kracht vandaan kunt halen om van dit hummeltje te genieten.
 
Hoi Moontje,

Bedankt voor je reactie,

tja ik weet dat het met bloedverlies goed kan gaan, maar het is inderdaad erg moeilijk om rustig te blijven. enerzijds geniet ik heel erg dat ik weer zwanger mag zijn, maar betrap me erop dat ik toch vaak onzeker ben.

Gelukkig snapt mijn VK het ook erg goed, vandaar dat we maandag gelijk mochten komen. Toch vind ik het altijd fijn om even te horen van aanstaande moeders die het herkennen.

Het gaat gelukkig weer wat beter met me, qua rust, heb gelukkig ook wat kwaaltjes (pijnlijke borsen en erg vermoeid) dus dat houd ik als strohalm vast.

Liefs Sylvia
 
Hallo Sylvia,

Had op je andere topic al gereageerd op je heftige verhaal.
Snap je spanning helemaal. Beroerd eigenlijk he, zijn we allemaal in 'blijde' verwachting zoals ze dat zo leuk noemen, maar echt blij zijn is nog wel moeilijk.

Ik herken het zelf heel erg. Bij mijn eerste zwangerschap was ik me wel bewust van de risico's, maar alles voelde zo goed dat ik me er niet mee bezig heb gehouden. Heb dan ook een gezonde dochter gekregen.
Mijn vorige zwangerschap (van een tweeling) is helaas na 8.5 week geeindigd in een miskraam. Had toen vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was ook een onzeker gevoel.
bij deze zwangerschap mocht ik gelukkig dan ook al vroeg voor een echo. Vorige week zaterdag heb ik een kloppend hartje mogen zien (was toen 6 wk 5 dgn)! Joepie wat een goed nieuws was dat. Maar nog kan ik de ongerustheid of soms zelfs angst niet van me af zetten. Kijk nou naar jullie verhaal van *Angel, zelf goede echo's geven geen garanties op een goede afloop.

Dus kortom, ik herken je angst helemaal. Heb er zelf ook last van. Ik wou dat ik van alles en nog wat aan bemoedigends kon zeggen. Maar het enige wat ik mezelf steeds maar voor houd:

'We gaan ervoor"!!!

Sterkte en groetjes,
mama van Nienke

PS Het helpt overigens wel om hier op het forum wat herkenning te vinden!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan