ook ik heb eigelijk wel een vraag over eenkennigheid!

A

Anoniem

Guest
hoi,  

ik zal mijn verhaal even uitleggen!

Jasmijn is al eenkennig vanaf dat ze ongeveer 10 weken oud is!
ja echt waar!

eerst had ik het niet zo door, maar het begon idd toen we Jasmijn bij familie of vrienden op schoot gaven, dat ze dan heel moeilijk kijkt en dan naar mij of papa kijkt en dan begint te krijsen!

eerst dacht ik dat het kwam omdat sommige mensen baby's wel heel raar vasthouden dat ze daarom huilde. maar ze deed het op een gegeven moment echt bij iedereen!
en tot de dag van vandaag doet ze dat nog steeds!
wij kunnen haar dus niet even gezellig bij oma op schoot zetten!

het cb heeft mij destijds de tip gegeven om haar dan ook maar niet bij anderen op schoot te zetten omdat je dan op die manier haar angst vergroot!
soms proberen we het weer, maar ze begint gelijk hysterisch te huilen en is gelijk stil als papa of mama haar weer overneemt en gaat dan vervolgens direct weer lachen naar die diegene bij wie ze op schoot zat. heel gek!

ik deed toen ik zo klein was precies hetzelfde! mijn moeder had toen ik net geboren was problemen met mijn tante!
dat kwam omdat net voor mijn geboorte mijn nichtje was overleden, mijn tante (inmiddels exvrouw van mijn oom) maakte mijn moeder haar hoofd helemaal gek door haar wijs te maken dat ik ook zou sterven. dus mijn moeder werd heel onzeker!

ik heb vanaf het begin dat Jasmijn geboren was problemen met mijn schoonmoeder, dat begon ongeveer dat Jasmijn 6 weekjes oud was.
dit had dan te maken ook te maken met Jasmijn. ik werd helemaal onzeker gemaakt door dat mens.

ik heb nu het idee dat de geschiedenis herhaalt.

kan het te maken hebben met de onzekerheid van de moeder dat ik en mijn dochter zo vroeg eenkennig waren???????????
dat ik mijn onzekerheid en spanning die ik heb overbreng op Jasmijn??????

liefs Wilma en Jasmijn 7 mnd oud
 
Dat zal ze zeker voelen. En waarschijnlijk is dat ook doorgegaan naar anderen. Omdat je natuurlijk inmiddels in spanning zit als je haar aan een ander geeft, dan merkt ze dat weer en dan is de cirkel weer rond zeg maar.
Misschien kan je het langzaam opbouwen door het te oefenen met iemand die je zelf volledig vertrouwd en die Jasmijn vaak ziet. Liefst elke dag natuurlijk. Al is dat in praktijk misschien niet te doen.
Ik zou samen met papa en die ander (mevr. X) dan een plan maken. Bijv. mama geeft Jasmijn altijd aan mevr. X en doet dat op een rustige manier met de zin.... zo nu ga je even bij mevr.X op schoot. En dan doe je dat eerst 5 tellen, dan 10 tellen en zo langzaam opbouwen. En als ze op schoot zit gewoon er langs gaan zitten en rustig tegen haar blijven praten.
Hopelijk heb je hier iets aan.
Groetjes Veerle
 
als wij Jasmijn bijvoorbeeld aan mijn moeder geven geven we haar heel rustig en blijf heel dicht bijzitten en tegen haar praten en geef haar haar lievelingsspeeltjes!! Jasmijn wordt dan ook altijd zo neegezet dat ze mij kan zien! en we doen dan heel rustig met haar, zachtjes praten e.d.

maar dan is ze nog helemaal overstuur!

ook als mijn moeder of schoonmoeder oppast, wat dus nu maar zelden gebeurt is ze overstuur.!

is deze manier van aanpak goed?
 
Tuurlijk is die goed. Maar ik denk dat het misschien wel te lang is. Ook al is het voor jullie gevoel zeer kort dat ze bij een ander zit. Als zij het zo moeilijk vind bij een ander, dan zou ik het dus wat meer gaan opbouwen. En ook steeds bij dezelfde persoon. Voor haar is alles eng en ze moet langzaam leren dat dat niet zo is. Als zij steeds bij dezelfde persoon op schoot gaat, dan leert ze dat die te vertrouwen is en kan je het uitbouwen naar andere personen. De wereld is voor haar nog steeds onvoorspelbaar.  Qua eten, slapen enzo kan je veel structuur aanbrengen, maar met op schoot zetten niet. Dat komt voor haar uit het niks.  Snap je wat ik bedoel?
 
ja ik snap wat je bedoelt!

Jasmijn zit nog geen minuut bij oma, ik krijg haar altijd ook gauw weer terug als ze begint te krijsen hihihihihihi

zodra ze voelt dat andere handen haar vastpakken is het gelijk al mis en ik krijg haar eigelijk dan ook wel weer direct terug!

soms kijken we dus als ze misschien rustig wordt als ik haar afleid, maar dat is dus niet zo! dus dan pak ik haar geijk weer aan!! ik vind het ook erg zielig voor haar!!
 
Tsja, moeilijk he. Je probeert toch het beste te doen voor je kindje. Kreeg je er maar een gebruiksaanwijzing bij he.  Jasmijn  heeft waarschijnlijk ook door dat als ze krijst/huilt ze  dan weer zo snel mogelijk naar mama terug kan. Dan zou opbouwen met korte tijd ook  goed zijn. Want dan komt ze terug na een x aantal tellen/secondes, omdat jullie dat  bepalen en niet zij met haar gedrag/door te gaan huilen.    
Ik las laatst in een topic hier dat het echte opvoeden is begonnen na 6 maanden. Ik denk zelf dat je dat al meteen doet, maar nu begint het er op aan te komen. En die kleintjes krijgen steeds meer door hoe het e.e.a. werkt. En oorzaak-gevolg. Als ik dit doe, dan gebeurd er dat.
 
ja precies,

het is wel lastig idd!!
nou is Jasmijn ook helemaal geen schootkindje!
ze wil wel bij ons zitten maar dan op haar manier! en knuffelen en kussen? gatsie denkt Jasmijn!
leg mij maar in mijn box en ik ben lief en zoet zegt Jasmijn!!

 
Quinn ook niet. Lekker actief bezig zijn en de dingen goed bekijken en uittesten. Da's meer zijn ding.
Wel fijn dat Jasmijn het verder wel goed doet dan.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan