Ook ik sluit me weer bij jullie aan

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo dames,

Ik ging gister voor de 1e controle bij de verloskundige. Vorig jaar november was ik daar dus ook al en had ik dus een miskraam gehad. Ik was zo nerveus en alles kwam weer boven van toen. Ik dacht toen al van als we er maar beter vandaan gaan als de vorige keer. Eerst werd er op de buik gekeken met de echo er was niet veel te zien, dat was voor mij alweer een slecht teken. Bij de inwendige echo zag je een mooi vruchtzakje en een vruchtje, maar te klein voor de duur van mijn zwangerschap. Ik zou 10 weken moeten zijn en volgens haar was het 6 weken en GEEN hartactie. Nou daar ging mijn zelfvertrouwen. Een goede positieve test 3x over, geen bloeding en nog kan je er niet vanuit gaan dat het goed is. Wat gisteren zo'n mooie dag had kunnen worden, werd weer wreed verstoord. Ik heb alleen maar tegenslagen de laatste dagen. Nu moet ik deze week afwachten en a.s. maandag terug komen om te kijken of het hartje klopt. Zij dacht aan een rustpauze in mijn cyclus nou ik geloof er niks van ik had 23-03 al een positieve test. Nou had ik een vraag aan jullie en ik weet dat dit heel persoonlijk is, maar waar zouden jullie voor kiezen. Spontaan laten komen of curretage. Moet je na curretage wachten met zwanger raken? Ik zou graag jullie mening horen. Ik denk zelf namelijk aan curretage, maar heeft dit invloed op het weer direct proberen?

Gr. Mayke
 
lieve Mayke,

Als eerste wil ik je zeggen dat ik het heel erg vind voor jullie.

Maar op je vraag,of spontaan, of curretage, kan ik je alleen maar
zeggen wat ik zou doen. Het is iets heel persoonlijks meid en daar kan
niemand eigenlijk jou iets over zeggen dan jijzelf.

Ikzelf vond het fijner dat het spontaan kwam, maar er zijn soms
momenten dat het beter is om het niet af te wachten, bijvoorbeeld als
het er anders te lang blijft zitten.

Wat ik fijn vond was dat mijn lichaam het zelf heeft kunnen doen.

Ik heb daardoor ook beter afscheid kunnen nemen, wat voor mij weer heel belangrijk was. Maar ook dat is persoonlijk hoor.

Ik wens je met alles alle kracht en hulp toe die mag krijgen.

veel liefs Hester

 
Hoi Mayke,

Ik had op het novemberforum ook al gereageerd op jouw mededeling dat het er niet goed uit zag. Ik vind het heel erg voor je!
En wat betreft jouw vraag, ik kan alleen vertellen wat mijn keuzes geweest zijn. (heb het ook al 2 keer meegemaakt) Ik denk net als Hester dat het van jezelf afhangt. Ik heb beide keren een curetage gehad. De eerste keer   had ik al 2 weken gewacht op spontaan verliezen. Maar mijn lichaam was had daar kennelijk geen zin in. Na die 2 weken mocht ik nog wel langer wachten van de gyn, maar ik wilde niet meer. De wetenschap dat er iets in mijn lijf zat dat niet leefde vond ik erg moeilijk. Het werd dus een curetage. Dit keer heb ik daar gelijk voor gekozen. Het was al een week onzeker of het wel goed zou zijn (niet dus) en dat vond ik al zwaar genoeg. Dus ik koos weer voor een curetage. Ik heb dat beide keren geen nare ervaring gevonden. En als het bloeden gestopt is mag je gelijk weer zwanger raken. Soms raden ze aan om 1 menstruatie te wachten. Dat doen ze bij een spontane miskraam ook. Dit omdat ze dan beter kunnen inschatten hoe lang je zwanger zou zijn als het gelijk weer lukt. Maar als er geen medische reden is, mag je gelijk weer zwanger raken.
Ik kan je alleen maar aanraden om goed te overwegen wat je wilt.
Heel veel sterkte!

Groetjes, Kat
 
Hoi mayke,

He wat vind het verdrietig voor je dat het weer mis is gegaan, sommigen van ons treffen het soms echt niet. Ik wens je in iedergeval heel veel sterkte toe, neem de tijd die je nodig hebt. Deze weken komt er zoveel op je af en maak je zoveel mee dat heeft echt weer tijd nodig.

Ik ben twee maal gecuretteerd, een maal na een zwangerschap van 12weken die helaas begon met bloedverlies maar het zette niet door en ik kreeg na een paar dagen ontzettende erge weeen. Die kun je dus krijgen (hoeft niet altijd hoor!)  als je een miskraam krijgt. Daardoor ben ik met spoed opgenomen en ze hebben gelijk toen een curettage gedaan. Ik was toen alleen al blij dat de pijn over was dus die curettage was een zegen. De tweede keer ging de zwangerschap na 10weken niet goed ik had iets licht bloedverlies en op de echo zagen we een vruchtje van 6weken oud net als jij helaas geen hartactie. In verband met mijn nare ervaring van de vorige keer ben ik ook op advies van mijn gyn toen de volgende dag al gecuretteerd.
Het deed geen pijn en voor je het weet is het ook over. Je hebt wel snel het gevoel dat je het echt kunt afsluiten en beginnen met het verwerken. Maar aan de andere kant het in het ziekenhuis zijn, wachten het gedoe erom heen, narcose ect is niet echt leuk om mee te maken. Het is een moeilijke keus, ik hoop dat je gyn je hiermee kan helpen om deze keus te maken. Doe wat je hart je ingeeft en waar jij het vertrouwen in hebt. Ik wens je heel veel sterkte met deze verdrietige periode.

De eerste keer ben ik gelijk zwanger geworden na de currettage, die helaas ook weer mis is gegaan. En de tweede keer heb ik een paar menstruaties afgewacht. Die kwam trouwens mooi na 31dagen al weer. Nu heb ik een regelmatige cyclus en we willen weer heel graag zwanger worden. De pijn wordt minder en ik kan nu weer verlangen na de toekomst maar dit heeft tijd nodig gehad. Nu gaat het goed met me dus blijf moed houden meid!!

Liefs Bibi**
 
Beste Mayke,

Verdrietig voor je dat je zwangerschap niet juist verloopt. Ik hoop echt  op een wonder als je weer moet terugkomen en dat je toch een kloppend hartje ziet.
Je vraag over een curretage, ik heb daar bewust voor gekozen. Het idee dat je een kindje in de buik hebt waar het hartje niet meer van klopt, maakte mij heel angstig. Dus daarom heb ik gekozen voor een curretage. Narcose viel bij mij mee, ik kan wel begrijpen dat je je zorgen maakt.

Ik wens je heel veel sterkte, laat gauw wat van je horen.

Liefs van Monique.
 
Lieve Mayke,

Het wat rot dat er zoveel onder ons zijn die dit meerdere keren hebben mee moeten maken. Ik kan er af en toe met mijn pet niet bij hoor. Ik had het je ook zo gegund maar helaas kom je ook weer op dit forum terecht. Ik heb nu 4 miskramen achter de rug en ik heb ze allemaal spontaan gehad. Nu is het zo dat ik vorige week mijn 4e miskraam heb gehad en dat er dus nog wat weefsel is achter gebleven. Volgende week krijg ik nogmaals een echo en dan beslissen we wat er gedaan gaat worden. Ik kies dan zeker voor een curretage omdat weefsel wat is afgestorven niet in mijn lichaam thuishoort en voor veel meer problemen kan gaan zorgen. Ik klink hier misschien heel erg hard in maar dit is voor mij de beste oplossing en daar kan iedereen natuurlijk heel anders over denken.   Ik wil je het allerbeste wensen in de komende tijd en hou gewoon ook goed overleg met je gyneacoloog zodat ze misschien het eea kunnen volgen en in geval van problemen op tijd kunnen ingrijpen. Let er ook op dat je geen koorts krijgt...

Sterkte en een dikke knufeel,

Corina
 
Hoi Mayke,

Wat vervelend dat je dit nu weer moet meemaken. Helaas kan ik daar ook over meepraten.
2 miskramen gehad, waarvan ze allebei spontaan kwamen, maar de tweede miskraam zal ik niet gauw vergeten.
Het vruchtje had ik wel gezien, heel eng in de toiletpot.
Maar daarna zijn de krampen begonnen. Het was mijn huisarts niet gelukt om mij direct voor een echo terecht te krijgen, dat was pas vijf dagen later en toen liep ik al bijna een week  met kramp, maar ik wilde niet naar de huisarts omdat ik dacht dat dat wel overging net als de keer daarvoor.
Eenmaal bij de echo bleek er dus nog een stukje weefsel te zitten, wat vanzelf wel los zou komen, alleen de termijn kon niet gezegd worden.
Toen heb ik op een curettage aangedrongen omdat ik geen zin had om nog langer met kramp te lopen.
Door een foutje van het planningsbureau van de operatiekamers heeft dit pas acht dagen later plaatsgevonden en toen was de ellende al begonnen, de restjes hebben lekker zitten broeden. Door de curettage waarbij de baarmoeder geopend wordt krijgen de bacterieën de kans de bloedbaan in te schieten met als  gevolg een septische shock (soort van bloedvergiftiging). Koorts van 40.6 en een bloeddruk van 80/40.
Ik wil het nu niet nog enger maken dan dat het is, maar de kans dat je een septische shock niet overleefd is heel groot.
Al met al heb ik nog een ruime week in het ziekenhuis gelegen aan het infuus om antibiotica toegediend te krijgen.

Nou wil ik natuurlijk niet zeggen dat jou dit gaat overkomen, want het gebeurd vrij zelden, maar het is wel bekend bij de artsen.

Denk rustig na wat je wilt, het is een moeilijke keuze inderdaad. Maar let inderdaad zoals Corina zegt op dat je geen koorts krijgt, bel dan direct het ziekenhuis.

Sterkte.

Ariane
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan