Hoi meiden,
Allemaal gefelicteerd met jullie zwangerschap. Ik wens jullie alle een voorspoedige zwangerschap en bevalling toe.
Ik ben nu inmiddels 28 jaar en zwanger van onze 3e kindje. Deze zwangerschap kwam heel erg onverwachts. Ik heb al 2 kinderen. Mijn dochtertje is 6 jaar en mijn zoontje 20 maanden. Voor mijn gevoel was mijn gezinnetje compleet. Ik heb altijd wel meer kinderen gewild mits de situatie het toeliet en de timing is alles behalf gewenst.
Ik heb er heel veel moeite mee en voel me erg schuldige tegenover mijn ongeboren kindje. We hebben zelfs abortus overwogen maar ik weet dat ik niet met mezelf zou kunnen leven als ik het door zou zetten. Heb al 2 kanjers rondlopen en zou me toch iedere dag afvragen hoe het kindje wel niet zou zijn. Het ene moment voel ik me zo gelukkig als ik over mijn buikje wrijf dat ik dit toch weer mag meemaken en het andere moment lig ik te piekeren over van alles of we het wel of niet gaan redden ook financieël gezien.
Ik geloof dat ik nu zo'n 10 á 11 weken zwanger ben maar weet het niet zeker omdat ik me niet kan herinneren wanneer mijn laatste menstruatie precies was. We krijgen pas 28 april onze 1e echo, helaas moest onze afspraak verzet worden dus wachten we in spanning af.
Tot dusver mijn verhaal. Ik heb hier op het forum gezeten tot een tijdje terug. Heb nog steeds contact met een aantal augustus 2007 moeders en we hebben een paar keer afgesproken met elkaar. Ik hoop hier ook leuke moeders te ontmoeten met wie ik leuke en minder leuke ervaringen mee kan delen.
Groetjes van een mama
Allemaal gefelicteerd met jullie zwangerschap. Ik wens jullie alle een voorspoedige zwangerschap en bevalling toe.
Ik ben nu inmiddels 28 jaar en zwanger van onze 3e kindje. Deze zwangerschap kwam heel erg onverwachts. Ik heb al 2 kinderen. Mijn dochtertje is 6 jaar en mijn zoontje 20 maanden. Voor mijn gevoel was mijn gezinnetje compleet. Ik heb altijd wel meer kinderen gewild mits de situatie het toeliet en de timing is alles behalf gewenst.
Ik heb er heel veel moeite mee en voel me erg schuldige tegenover mijn ongeboren kindje. We hebben zelfs abortus overwogen maar ik weet dat ik niet met mezelf zou kunnen leven als ik het door zou zetten. Heb al 2 kanjers rondlopen en zou me toch iedere dag afvragen hoe het kindje wel niet zou zijn. Het ene moment voel ik me zo gelukkig als ik over mijn buikje wrijf dat ik dit toch weer mag meemaken en het andere moment lig ik te piekeren over van alles of we het wel of niet gaan redden ook financieël gezien.
Ik geloof dat ik nu zo'n 10 á 11 weken zwanger ben maar weet het niet zeker omdat ik me niet kan herinneren wanneer mijn laatste menstruatie precies was. We krijgen pas 28 april onze 1e echo, helaas moest onze afspraak verzet worden dus wachten we in spanning af.
Tot dusver mijn verhaal. Ik heb hier op het forum gezeten tot een tijdje terug. Heb nog steeds contact met een aantal augustus 2007 moeders en we hebben een paar keer afgesproken met elkaar. Ik hoop hier ook leuke moeders te ontmoeten met wie ik leuke en minder leuke ervaringen mee kan delen.
Groetjes van een mama