Ook last van hormonen?

A

Anoniem

Guest
Haai meiden,

Het lukt me maar niet..er van genieten dat ik zwanger ben..
Hoorde dat dit ook pas veel later komt..maar ik heb echt wel heel veel last van hormonen..
Lichamelijk gaat het nog wel..ben alleen s'ochtends misselijk en wel heel veel moe..

Maar ik heb het meer geestelijk...trek me van alles aan!! Huil zomaar! en vlieg om het minste of geringste de verdediging in!! heeeel heeel vervelend...
mijn ogen zijn helemaal rood mijn hoofd staat op ontploffen...heerlijk wat kan ik genieten   zeg!
Gisteren ruzie met mijn schoonouders gehad..ook zo leuk...

Komt dit nou echt hierdoor allemaal???
Wist niet dat het zo vervelend was zeg...
Ik weet wel dat ik positief moet denken en weet dat het dan nu eindleijk gelukt is..maar dat lukt me nu echt even niet... heb er geen controle over...

tis allemaal maar wat...wil ookniet zeurderig overkomen...sorry daarvoor..

Liefs Inanna
 
ook denk ik dan...zal het wel goed komen..hoe moet het met het werk? met het geld? studie?
Zal ik wel goeie moeder zijn...of zal mijn schoonmoeder mij vertellen hoe ik het moet doen...
red ik het wel? Kan ik nog wel genieten van mijn leven? ben ik niet te jong? (22)...

en zo kan ik nog wel even doorgaan.. het is zo moeilijk... al die vragen, keuze's die je maakt..maak je wel de goeie.. enz..

 
last van hormonen ja hoor.
kan om de kleinste dingen ontploffen.

en de onzekerheid die je voelt is heel logisch.
er gaat ook veel veranderen straks als je kindje er is.
het is niet niks hoor,kinderen krijgen.
maar DAT jij je er druk om maakt is ook positief,als het je allemaal niks zou doen,dan zou ik pas gaan twijfelen of je wel een goede moeder zou zijn/worden.
en 22 is jong ja,maar is toch ook leuk zo'n jonge moeder.
ik zelf was 32 bij mn eerste,door omstandigheden weliswaar,maar had het leuk gevonden om een beetje jongere moeder te zijn.
 
Hoi Inanna

Heel herkenbaar wat jij schrijft heb ik ook, ene moment super vrolijk en andere moment zit ik vol van de zenuwen... Ik ben trouwens ook 22! ik ben ook echt super aanhankelijk naar mijn man en kan m echt niet missen!! erg he!!! Gister had hij nachtdienst en ik heb gewoon wakker gelegen tot hij thuis was, toen kon ik wel in één keer slapen... beetje vreemd ... maar het schijnt erbij te horen!!

Liefs Karen
 
Hoi,

Heel herkenbaar hoor! Ik ben nu 6 weken zwanger en al voor dat ik wist dat ik zwanger was, jankte ik al om niks en dat is nog steeds zo. Ook ben ik snel geirriteerd en kan mn stemming razendsnel omslaan.

Ach het hoort erbij en ik lach er maar om! Het is wel irritant dat je er zelf zo weinig aan kan doen, het gebeurt gewoon hé?!

Meid, het komt allemaal goed. Hoe lang ben je nu zwanger? Met een maand of 3 schijnt het minder te worden.

Groetjes Anoek
 
Ja, die hormonen. Het hoort er helaas bij. Het ene moment kun je de hele wereld aan en het andere moment slaat de twijfel weer toe. Het ene moment ben je supervrolijk en vriendelijk en het andere moment een enorme bitch hahahaha.

En Anoek, ik moet je helaas teleurstellen, ik ben 36 weken zwanger en heb het nog steeds. Ook begint nu de zwangerschapsdementie heel  erg te worden. Heb soms van voren niet in de gaten dat ik van achteren nog leef, vergeet echt de meest simpele dingen. Hoort er helaas ook bij.
En dit (de hormonen en de vergeetachtigheid) houdt na de bevalling helaas nog een tijdje aan omdat je lijf dus moet "ontzwangeren"
Houdt er voor het gemak maar 9 maanden voor aan. 9 maanden zwanger, 9 maanden ontzwangeren. Klopte bij mij ongeveer  wel bij de eerste.

Miriam (36 wkn, van de tweede)
 
haai haai,


k ben blij te horen dat ik niet de enige ben met deze kwalen..
Pieuw horen dat het nog wel 9 maanden + 9 maanden kan gaan duren...vink wel erg lang hoor, maja..hoe zetten jullie je er overheen dan sochtends??
Ik heb diensten van 7 uur beginnen tot 4 uur...beroerd stap ik uit bed en nog geen seconde later hang ik boven de wc...
Wil dan het liefst mijn bed weer in...
Broodje eten gaat niet, want die komt er weer uit...cracker net zo goed..
tips?? om toch mijn bed uit te gaan en naar het werk te kunnen???

Ik ben nu 6 en half week +-

Liefs xx
 
Ik ben bij alle twee gelukkig nooit misselijk geweest. Maar heb wel van m'n vk gehoord, dat je moet proberen iets te eten voordat je uit bed stapt. Dus leg 's avonds een paar crackertjes klaar of zoiets. Een kleffe boterham lijkt me ook niks haha. Dan heb je toch een bodempje en dan maar hopen dat het erin blijft.
Gember schijnt ook heel goed te helpen tegen misselijkheid, maar daar moet je wel van houden.
Maar ik ken het probleem van vroeg beginnen, ben buschauffeur en begon om 6 uur en dan had ik erg veel moeite met aardig zijn, zeker in de laatste weken voor m'n verlof als ik maar een paar uurtjes geslapen had hahahaha. Maar goed, heb nooit klachten gehad, dus zal dan toch wel aardiger geweest zijn dat dat ik dacht.
Waar ik dus heel slecht tegen kon in de vroege ochtend   waren vrouwen met teveel (goedkope) parfum, bleeeeeeeeh. Dan kon ik dus wel misselijk worden, maar dan raampje open en weg ging de misselijkheid.

Groetjes Miriam (36+1 van no 2)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan